Chemia okultystyczna
Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 132 (4/2020)
Annie Besant, Charles Webster Leadbeater, C. Jinarajadasa
Copyright © 1951/2003/2019
W ubiegłym roku nakładem Instytutu Rozekruis Pers ukazało się polskie wydanie bardzo ważnej książki autorstwa dwojga badaczy Annie Besant i Charlesa Webstera Leadbeatera Chemia okultystyczna (Occult Chemistry), w której autorzy przedstawiają budowę materii od jej najprostszych składników po bardziej złożone, takie jak pierwiastki i minerały. Po wielu latach część ich odkryć została potwierdzona przez naukę akademicką, a inne wciąż na to czekają. Poniżej przedstawiamy zredagowany fragment wstępu autorstwa C. Jinarājadāsy oraz pierwszego rozdziału tej książki. [Interesujące omówienie odkryć Besant i Leadbeatera znaleźć można także w artykule Brendana D. Murphy’ego „Niezwykła historia jasnowidzów, którzy obserwowali atomy”, który ukazał się w 89 (3/2013) numerze Nexusa (Niezwykła historia jasnowidzów, którzy obserwowali atomy)].
Redakcja
Książka ta zawiera dokumentację badań struktury materii z wykorzystaniem zdolności jasnowidzenia. Obserwacje prowadzone były w różnych przedziałach czasu w okresie około czterdziestu lat. Rozpoczęto je w sierpniu 1895 roku, a zakończono w październiku 1933 roku. Dwoje badaczy, Annie Besant (1847–1933) i Charles Webster Leadbeater (1847–1934), posiadało rozwinięte przez praktykę zdolności jasnowidzenia. Mieli oni też pełne kwalifikacje pozwalające im wzajemnie weryfikować i uzupełniać swoją pracę.
Anne Beasant (1847–1933)
Charles Webster Leadbeater (1847–1934)
Zastosowana przez nich metoda jest unikalna i trudna do objaśnienia. Pojęcie „jasnowidzenia” (bezpośredniego oglądu mentalno-zmysłowego) rozumiane jest jako zdolność postrzegania obrazów i dźwięków niedostępnych percepcji zwykłych ludzi. W Indiach właściwości wykraczające poza zakres normalnego pojmowania i działania (siddhi, vibhūti) kojarzy się powszechnie z jogą. Jednym z przykładów, potwierdzonych w praktyce i w literaturze przedmiotu, jest „zdolność nieograniczonego zmniejszania własnych rozmiarów siłą woli”. Nie oznacza ona redukcji wymiarów ciała w dowolnym zakresie, a raczej operację mentalną, dzięki której możliwe staje się postrzeganie bardzo małych obiektów widzianych relatywnie jako duże. C.W. Leadbeater i A. Besant praktykowali jogę pod kierunkiem wschodnich mistrzów i nauczycieli duchowych, dzięki czemu posiedli umiejętność bezpośredniej obserwacji pojedynczych atomów, które w ich wizjach mentalnych jawiły się w znacznym powiększeniu.
Stosowanie tej metody w celach badawczych nie wymaga stanów transowych, odbywa się więc w normalnym stanie świadomości. Posługująca się nią osoba używa wszystkich swych władz umysłowych do utrwalania tego, co obserwuje, szkicując postrzegane obrazy na papierze oraz opisując głosem swoje wrażenia, które mogą być utrwalane w formie stenogramu. Osoba jasnowidząca obserwująca atom lub cząsteczkę opisuje to, co widzi, podobnie jak uczony oglądający preparat pod mikroskopem. Wizje te nie mają charakteru subiektywnego, nie są więc tworami wyobraźni, a występujące w nich obiekty są realne tak samo, jak papier, na którym teraz piszę, oraz pióro, którego używam.
