Sabotaż nauki
Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 135 (1/2021)
Tytuł oryginalny: „The Sabotage of Science”, Nexus (wydanie angielskie), vol. 27, nr 5
Matthew Ehret
Copyright © 2020
Wśród burzy kontrowersji wywołanych przez teorię laboratoryjnego pochodzenia wirusa COVID-19 wspieraną przez takie osobistości, jak laureat Nagrody Nobla wirusolog dr Luc Montagnier, ekspert do spraw broni biologicznej Francis Boyle, kardynał ze Sri Lanki Malcolm Ranjith i szef irańskiej Gwardii Rewolucyjnej, powołano złożony projekt pod przewodnictwem magazynu Nature mający na celu obalenie twierdzenia zawartego w raporcie „The Proximal Origin of SARS-CoV-2” („Proksymalne pochodzenie SARS-CoV-2”) opublikowanym 17 marca 2020 roku.1
Urzędnicy Światowej Organizacji Zdrowia, CDC oraz dr Fauci głośno i wielokrotnie przywoływali to studium, aby uciszyć wszystkie niewygodne dyskusje na temat laboratoryjnego pochodzenia COVID-19, promując przy tym globalną kampanię szczepionkową. 18 kwietnia dr Fauci (którego bliskie związki z Billem Gatesem i Wielką Farmą mają wiele wspólnego z kontrolowaniem przezeń setek miliardów dolarów przeznaczanych na badania), stwierdził:
Niedawno przeprowadziliśmy badanie, które możemy wam udostępnić, w ramach którego grupa wysoko wykwalifikowanych wirusologów ewolucyjnych przyjrzała się występującym tam sekwencjom i sekwencjom występującym u nietoperzy w toku ich ewolucji. Mutacje, które były potrzebne, aby dojść do punktu, w którym są teraz, są całkowicie zgodne ze przeskokiem gatunku ze zwierzęcia na człowieka.2
Myślę, że w tej chwili, obfitującej w spekulacyjne argumenty, zamieszanie i niedokładnie zdefiniowane dane, warto spojrzeć w przeszłość i poszukać punktów odniesienia, które pozwolą nam ponownie ocenić wydarzenia, które rozgrywają się obecnie na arenie międzynarodowej.
Aby to zrobić, zacznijmy od zadania serii pytań: Czym dokładnie jest magazyn Nature? Czy jest to naprawdę „obiektywna” platforma poświęcona czysto naukowym badaniom wolna od brudu programów politycznych? Czy to tuba „właściwej metody”, która może podtrzymać lub złamać karierę każdego naukowca, prawdziwe czasopismo naukowe, za które się uważa, czy też kryje się za nim coś mroczniejszego?
Trochę kontekstu historycznego
W roku 1865 grupa dziewięciu naukowców kierowana przez Thomasa Huxleya, Matthew Arnolda, Josepha Hookera i Herberta Spencera (twórcę darwinizmu społecznego) utworzyła organizację o nazwie „Klub X”, której celem było zreformowanie globalnej brytyjskiej strategii imperialnej.
Górny rząd: Thomas H. Huxley, Joseph Dalton Hooker, William Spottiswoode, George Busk. Dolny rząd: John Tyndall, Herbert Spencer, John Lubbock, Thomas Archer Hirst, Edward Frankland.
W czasie formowania się tej grupy Północ Lincolna znalazła się u progu stłumienia secesyjnego buntu, nad którego wznieceniem brytyjski wywiad pracował przez dekady pod przewodnictwem anglo-amerykańskich agentów w samej Ameryce, a także operacji prowadzonych w Kanadzie Brytyjskiej.3
Imperium Brytyjskie nieprzerwanie rozszerzało się do drugiej wojny opiumowej (1856–1860), tocząc wcześniej wojnę krymską (1853–1856), tłumiąc powstania w Indiach (1857–1858) i sponsorując Skonfederowane Stany Ameryki (1861–1865), aż w końcu znalazło się na skraju upadku.
Świat szybko poznawał jego złowrogą naturę. W tym samym czasie Ameryka Lincolna głosiła światu nowy paradygmat współpracy korzystnej dla obu stron (Ameryka była zupełnie innym krajem niż głupi angloamerykański gigant, którym stała się po zabójstwie prezydenta Kennedy’ego w roku 1963).
System Lincolna był znany jako „amerykański system” gospodarki narodowej,4 którą to nazwę ukuł lata wcześniej ojciec niemieckiego Zollvereinu (Niemiecki Związek Celny) Friedrich List5. W przeciwieństwie do brytyjskiego wolnego handlu amerykański system opierał się na protekcjonizmie, narodowej bankowości, długoterminowej infrastrukturze i co najważniejsze za źródło wartości uważał zdolność ludzkiego umysłu do dokonywania odkryć i wynalazków, czemu Lincoln poświęcił jedno ze swoich przemówień wygłoszonych w roku 1858.6 W tym systemie konstytucyjna koncepcja „ogólnego dobrobytu” nie była zwykłym frazesem spisanym na papierze, ale raczej „obowiązującą zasadą wartości pieniądza i polityki krajowej”.
