KOMÓRKA JAKO GŁÓWNY CZYNNIK W ZDROWIU I CHOROBIE

Organizm przeciętnego człowieka składa się w przybliżeniu z 50 bilionów (5 × 10¹³) komórek. Wszystkie one wywodzą się z pojedynczej komórki – jajeczka dostarczonego przez matkę i zapłodnionego przez spermę ojca. Następnie, zaraz po zapłodnieniu, jajeczko inicjuje proces podziału i różnicowania, tworząc pełny asortyment komórek, które łączą się zgodnie z odziedziczonym impulsem, by utworzyć wszystkie konieczne części formującego się organizmu.

Właśnie tu większość ludzi popełnia błąd, zastanawiając się nad zdrowiem i chorobą, łącznie z grypą – rozpoczynają od całego organizmu i mówią o chorobie w danym momencie, to znaczy: „Jestem chory na grypę” lub „mój organizm jest pustoszony przez raka”.

Otóż, podstawową sprawą jest to, że atak przypuszczany przez patogeny rozpoczyna się od pojedynczych komórek, a nie całego organizmu.

Ważną rzeczą w przypadku tak zwanej pandemii grypy jest zdanie sobie sprawy, że pod pojęciem „grypa” kryje się cały szereg chorobotwórczych mikrobów, które pojedynczo lub razem, albo jeden po drugim zmieniają sposób działania poszczególnych komórek w różnych miejscach organizmu. Wśród niebezpiecznych mikrobów chorobotwórczych znajdują się różne bakterie, wirusy i mikoplazmy działające w komórkach różnych układów organizmu.

Mówienie, że człowieka zabija „grypa”, jest nieprecyzyjne, ponieważ w rzeczywistości to określony mikrob chorobotwórczy uszkadza lub niszczy specyficzne komórki w określonych układach organizmu, czasami w stopniu powodującym całkowite zatrzymanie wszystkich funkcji życiowych organizmu. Tak więc rozumowanie należy rozpoczynać od pojedynczej komórki i od niej przechodzić dalej.

Twór chorobowy określany powszechnie mianem „grypy” atakuje przede wszystkim drogi oddechowe, zaś agresorem jest wirus. Jednak od lat termin „grypa” jest stosowany do nazywania wielu licznych schorzeń objawiających się gorączką, które sięgają daleko poza układ oddechowy i mają wpływ na praktycznie wszystkie układy organizmu. Teraz mamy jeszcze „grypopodobną” chorobę powodowaną przez Mycoplasma fermentans, do której jeszcze wrócimy.

Wirusowy czynnik chorobotwórczy, na którym głównie się skupiliśmy, jest jednym z trzech, które często występują w atakach, które określamy ogólnie mianem „grypy”. Tym, co zazwyczaj ignorujemy, przeoczamy lub niedoceniamy, są role poszczególnych czynników chorobotwórczych, takich jak bakterie i mikoplazmy. Zwłaszcza ten ostatni jest niemal całkowicie nieobecny w opisach adresowanych do przeciętnego obywatela.

Całe to trąbienie na trwogę dotyczy „wirusa ptasiej grypy H5N1”. Czy może to być rozmyślne wprowadzanie w błąd w celu odciągnięcia uwagi od prawdziwego niebezpieczeństwa? Sądzimy, że tak właśnie jest. Jesteśmy przekonani, że ignorowanie, przeoczanie i niedocenianie roli mikoplazmy w grypie jest rozmyślne i ma zbrodniczy charakter.

Grypa jest szczególnym tworem chorobotwórczym, ale w języku potocznym terminem tym określa się kilka jednostek chorobowych, takich jak zapalenie płuc, zapalenie mózgu, dysfunkcja układu endokrynologicznego i inne. Mimo szeregu czynników chorobotwórczych i bez względu na zakres ataku układów organizmu w każdym przypadku punktem początkowym choroby jest komórka.

 

TRZY CZYNNIKI CHOROBOTWÓRCZE, KTÓRE ODGRYWAJĄ ROLĘ W „GRYPIE”

Obecnie zajmiemy się trzema rodzajami mikrobów chorobotwórczych, których skutki działań składają się na symptomy i są określane mianem „grypy”.

 

• Bakteria

Zaczniemy od bakterii, które w zasadzie są jednokomórkowymi zwierzętami. Techniczna definicja tego chorobotwórczego mikroba brzmi: „dowolny z grupy prokariotycznych, jednokomórkowych okrągłych, spiralnych lub pałeczkowatych mikroorganizmów, które występują w koloniach lub poruszają się za pomocą wici, bytują w gruncie, wodzie, materii organicznej albo w ciałach roślin i zwierząt, bywają samożywne, cudzożywne lub pasożytnicze oraz są ważne z racji ich biochemicznego wpływu i patogeniczności”. (Webster’s New Explorer Medical Dictionary, 1999, str. 60)

Jako zwierzę bakteria posiada zdolność przyjmowania składników pokarmowych i przetwarzania ich, aby wytworzyć energię konieczną do realizacji przyrodzonych jej funkcji. Jest również zdolna do reprodukcji i w tym celu posiada wewnątrz niezbędny genetyczny kod kwasów nukleinowych DNA.

Spójrzmy na poniższy rysunek przedstawiający schemat bakterii pałeczkokształtnej oraz wirusa grypy. Proszę pamiętać, że chociaż przedstawiony tu wirus jest mniej więcej tej samej wielkości, w rzeczywistości jest dużo mniejszy. Rozmiary bakterii mieszczą się w przedziale od kilku tysięcznych do kilku setnych centymetra, natomiast przeciętny wirus jest od dziesięciu do stu razy mniejszy od bakterii.

 

 

Szkic pałeczkokształtnej bakterii i wirusa grypy