ESP Wars East and West zawiera ogrom stanowiących wyzwanie dla umysłu twierdzeń i szczegółowych opisów rosyjskich operacji zdalnego widzenia. Przedstawione przykłady obejmują uwolnienie 50 zakładników z rąk porywacza w Baku; poznanie szczegółów projektu amerykańskich satelitów wojskowych i podstawowych informacji o pilotach w amerykańskich odrzutowcach wojskowych; poznanie przyczyny katastrofy łodzi podwodnej Kursk w roku 2002; przewidzenie trzęsień ziemi na Kamczatce oraz precyzyjne lokalizowanie łodzi na mapie. W rzeczywistości „ESP okazywało się skuteczniejsze w badaniu (tych) przestępstw od całej śledczej gałęzi KGB”. To doprowadziło do stworzenia biznesu antyterrorystycznego (odnajdywanie zaginionych statków i samolotów, sprawy klimatyczne). A oto kolejna ciekawostka:

 

W odróżnieniu od zdalnych obserwatorów z USA trzymanych z dala od niebezpieczeństw rosyjscy zdalni obserwatorzy byli obecni na liniach frontu w kampanii czeczeńskiej, w związku czym wymagali przeszkolenia bojowego w zakresie używania broni, walki wręcz oraz przyswojenia wiedzy i umiejętności korzystania z dużych systemów wojskowych… May zapytał Savina, czego nie rozumie na temat „zdalnego” widzenia. Z perspektywy Maya nigdy nie było potrzeby narażania obserwatora na niebezpieczeństwo, dlatego trzymano ich z dala od pola walki. Savin powiedział jednak, że odkrył, iż to pozwala rosyjskim zdalnym obserwatorom mocniej się skupić!²⁵

 

Jako ciekawostkę można podać, że wykorzystując umiejętności podobne do hipnozy oficer KGB Ratnikow wygrał rzekomo konkurs piękności podczas rejsu!

Rosjanie byli zainteresowani stworzeniem „nowego człowieka” – ich wersji nowego człowieka radzieckiego, jak go nazywali. Zaczęli oceniać kandydatów na podstawie „komputerowych psychologicznych programów badawczych umożliwiających ocenianie ich cech zawodowych i osobistych na podstawie ich zdjęć, odręcznego pisma, podpisu i nagranego głosu”.²⁶

Ich celem było stworzenie istoty ludzkiej o w pełni rozwiniętych możliwościach poprzez intensywny holistyczny program. Obejmowało to intensywny i wyczerpujący trening fizyczny i mentalny, pozbawioną alkoholu dietę wegetariańską oraz praktykowanie takich technik, jak pismo automatyczne i autohipnoza. Dokonywano regresji do poprzednich żyć w celu uwolnienia zdalnych obserwatorów od strachu przed śmiercią. Uzyskiwano użyteczne informacje od zespołów obserwatorów poprzez ocenę i porównanie zarówno dosłownej, jak i symbolicznej treści ich wrażeń. To niezwykle zdumiewająca, prawie nieznana na Zachodzie, strona KGB.

 

Krótkie porównanie rosyjskich i amerykańskich programów zdalnego widzenia

Było wiele różnic między programami zdalnego widzenia w obu krajach. Rosjanie twierdzili, że byli w stanie osiągać lepsze wyniki, gdy obserwatorzy byli na miejscu, z kolei Amerykanie dokonywali większości swoich obserwacji przebywając w jednym budynku w Fort Meade. Rosjanie zapewniali o dużej skuteczności, przytaczając liczbę 75 procent trafień, natomiast dr May podawał znacznie niższy odsetek amerykańskich. Nie jest jednak dostatecznie jasne, co dokładnie mierzono, przez co nie można dokonać sensownego porównania liczb.

Rosjanie twierdzili, że byli w stanie szkolić ludzi na skutecznych zdalnych obserwatorów. Osiągano to w ramach wspomnianego przekrojowego programu tworzenia lepszego człowieka, stosując testy psychologiczne, ocenę głosu, trening fizyczny i mentalny, dietę itp. Dr May utrzymywał, że Amerykanie nie odnosili takich sukcesów ze swoim szkoleniem i że zaledwie jeden procent ludności ma do tego wrodzony talent. Jednak metoda wymagająca treningu – Kontrolowane Zdalne Widzenie – jest jedyną metodą stosowaną przez dwie spośród niewielu firm zajmujących się z powodzeniem zdalnym widzeniem na Zachodzie. Sam ten fakt przeczy opinii dra Maya i są na to także inne dowody.

Kolejną różnicą było to, że rosyjski program był znacznie bardziej zintegrowany z władzami niż amerykański. Wysocy rangą rosyjscy generałowie kierowali programem i mieli stosunkowo wolną rękę. Natomiast finansowanie amerykańskiego programu trzeba było pozyskiwać od Kongresu praktycznie co roku i było 16 różnych amerykańskich agencji wywiadowczych wykorzystujących ten program. Nie dzieliły się one swoimi ustaleniami z jednostkami operacyjnymi i badawczymi ani same ze sobą.

 

Wnioski

Istnienie programów operacyjnych dotyczących UFO i parapsychologii zarówno w Rosji, jak i w Stanach Zjednoczonych nasuwa ważne pytania. Na przykład czy w każdym z tych krajów nadal istnieją rządowe programy dla każdego zjawiska? Czy wykorzystuje się zdalne widzenie do rozpoznawania UAP? Ostatecznie ma ono ku temu stosowny potencjał.

Rząd USA utrzymuje, że zakończył program zdalnego widzenia w roku 1995. Teraz przyznaje, że UAP istnieją naprawdę i że je bada. Niedawne raporty pochodzące z rosyjskich źródeł nie mówią o tym, czy którykolwiek z tych programów jest kontynuowany. Widać wyraźnie, że jeśli nawet Rosjanie używają mediów na linii frontu w wojnie z Ukrainą, to najwidoczniej nie ma to wielkiego wpływu na bieg zdarzeń.

Jeszcze większe pytania wiążą się z wpływem tych dwóch tajemniczych i potężnych zjawisk na społeczeństwa obu krajów i każdego innego. Dziwna natura UFO daje nam przedsmak nadchodzącej radykalnej zmiany w naszym rozumieniu Wszechświata i naszej historii na Ziemi. Zagadkowy charakter zdalnego widzenia zwiastuje fundamentalną zmianę w naszym rozumieniu świadomości i tego, jak jesteśmy razem powiązani jako ludzie. Pytania na te tematy mają egzystencjalne znaczenie zarówno dla Rosji, Stanów Zjednoczonych, jak i reszty ludzkości. Przyszłość macha do nas widmowymi rękoma.

 

O autorach:

Jon Knowles jest zdalnym obserwatorem, trenerem i kierownikiem projektów od roku 1999. Działał aktywnie w TransDimensional Systems, Aurora Remote Viewing Group i Applied Precognition Project. Jest autorem Remote Viewing from the Ground Up (Podstawy zdalnego widzenia) (2017) i współautorem Associative Remote Viewing: The Art and Science of Predicting Outcomes for Sports, Politics, Finances & the Lottery (Asocjacyjne zdalne widzenie – sztuka i nauka przewidywania wyników w sporcie, polityce, finansach i loterii) (2021). Opublikował siedem artykułów dla magazynu Eight Martinis oraz przemawiał na konferencjach APP i konferencji IRVA (International Association of Remote Viewers – Międzynarodowe Stowarzyszenie Zdalnych Obserwatorów) w roku 2022. Ma licencjat z filozofii uzyskany na Uniwersytecie Harvarda i magisterium z języka i literatury angielskiej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Śledzi wnikliwie zdarzenia z udziałem UFO od wielu dekad. Prowadzi portal internetowy zamieszczony pod adresem www.jonknowles8.com. Skontaktować się z nim można, pisząc na adres poczty elektronicznej jonknowles8@yahoo.com.

Daz Smith jest zawodowym zdalnym obserwatorem i członkiem CryptoViewing, jednej z czołowych firm zajmujących się zdalnym widzeniem. Uczestniczył w poszukiwaniu ponad 250 zaginionych osób. Wykonywał zdalne widzenie dla wielu czołowych ludzi z branży oraz dla takich firm, jak To The Stars Academy i IRIS Intuition (Alexis Champion), francuskiej firmy zajmującej się z powodzeniem zdalnym widzeniem. Wydaje Eight Martinis, czołowy magazyn poświęcony zdalnemu widzeniu i jest autorem/redaktorem CRV: Controlled Remote Viewing (CRV – Kontrolowane Zdalne Widzenie) (2013), Remote Viewing Dialogues (Dialogi Zdalnego Widzenia) (2014), Remote Viewing 9/11 (Zdalne widzenie 9/11) (2016) i Surfing the Psychic Internet (Surfowanie po parapsychicznym Internecie) (2006). Bada dogłębnie temat UFO i jest też uznanym grafikiem, artystą, fotografem oraz montażystą wideo. Więcej informacji o nim można znaleźć odwiedzając strony internetowe zamieszczone pod adresami www.remoteviewed.com i www.eightmartinis.com.

 

Przełożył Michał Fiejtek

 

Przypisy:

 1. Helene Cooper, Ralph Blumenthal, Leslie Kean, „Glowing Auras and «Black Money»: The Pentagon’s Mysterious UFO Program” („Świecące aury i «czarne pieniądze» – tajemniczy program UFO Pentagonu”), The New York Times, 16 grudnia 2017, www.nytimes.com.

 2. To the Stars, tothestars.media. Zobacz też Bryan Bender, „How Harry Reid, a Terrorist Interrogator and the Singer From Blink-182 Took UFOs Mainstream” („Jak przesłuchujący terrorystów Harry Reid i wokalista Blink-182 przeszli do głównego nurtu badań nad UFO”), 28 maja 2021, Politico, www.politico.com.

 3. Biuro Dyrektora Wywiadu Narodowego, Coroczny Raport z Roku 2022 o Niezidentyfikowanych Zjawiskach Powietrznych, 12 stycznia 2023, tinyurl.com.

 4. „Arizona: OK.,. It was a U.F.O.” („Arizona: OK.,. To było UFO”), The New York Times, 24 marca 2007, www.nytimes.com.

 5. Linton Weeks, „Up Close and Personal With a Remote Viewer” („Osobista rozmowa ze zdalnym obserwatorem”), The Washington Post, 4 grudnia 1995, www.washingtonpost.com. Zobacz także: Edwin C. May, The Star Gate Archives (Archiwa programu Star Gate), www.amazon.com.

 6. Wczesny eksperyment SCANATE, cdn.preterhuman.net.

 7. Eight Martinis: www.eightmartinis.com.

 8. Ersby, „Remote viewing a crashed aircraft in Zaire/DR Congo 1979” („Zdalna obserwacja rozbitego samolotu w Zairze/DR Konga w roku 1979”), 13 października 2019, ersby.blogspot.com. Obaj prezydenci Jimmy Carter i Ronald Reagan zgłaszali, że widzieli UFO. Carter złożył nawet raport ze swojej obserwacji.

 9. Bonnie Burton, „CIA releases psychic experiment documents” („CIA ujawnia dokumenty dotyczące eksperymentów parapsychicznych”), CNET, 20 stycznia 2017, www.cnet.com. Zobacz także: CIA Wolność Informacji, www.cia.gov.

10. Edwin C. May, Sonali Bhatt Marwaha, The Star Gate Archives, Operational Remote Viewing: Memorandums and Reports, Volume 4 (Archiwa programu Star Gate, zdalne widzenie operacyjne – memoranda i raporty, tom 4), 2019, s. 18.

11. Z wyżej wspomnianymi osobami i książkami zapoznać się można poprzez stronę internetową poświęconą zdalnemu widzeniu: remoteviewing.link.

12. Tunde Atunrase, Remote Viewing UFOs and the Visitors (Zdalne widzenie UFO i przybyszy), tinyurl.com.

13. Lawrence D. Weiss, „Unfriendly skies: The extraordinary flight of JAL 1628, Alaska’s best known UFO encounter” („Nieprzyjazne niebo – niezwykły lot JAL 1628 i najbardziej znane na Alasce spotkanie z UFO”), Anchorage Press, aktualizacja 17 września 2022, tinyurl.com.

14. Przypis: Jacques Vallée jest prawdopodobnie czołowym badaczem zjawiska UFO. Astronom, współpracownik naukowca z Projektu Blue Book J. Allena Hyneka, autor licznych książek na temat UFO, programista w DARPA, konsultant przy projekcie zdalnego widzenia SRI i przedsiębiorca. Był pierwowzorem francuskiego astronoma w filmie Close Encounters of the Third Kind (Bliskie spotkania trzeciego stopnia). Liczby oparto na zdarzeniach opisanych w książkach Jacques’a Vallée Passport to Magonia: from folklore to flying saucers (Paszport do Magonii – od folkloru do latających spodków) (1969), Timothy’ego Gooda Earth: An Alien Enterprise: The Shocking Truth Behind the Greatest Cover-Up in Human History (Ziemia – przedsięwzięcie obcych: wstrząsająca prawda o największej tajemnicy w historii ludzkości) (2013) i Marca Davenporta Visitors from Time: The Secret of the UFOs (Przybysze z czasu – tajemnica UFO) (1994). Lista Jacques’a Vallée obejmująca lata 1868–1968 pokazuje, że obce istoty komunikują się we własnym języku w 54 procentach przypadków, w ziemskich językach w 41 procentach, a za pomocą telepatii tylko w 4 procentach. Dane Gooda i Davenporta obejmują opisy uprowadzeń, które były nieliczne w danych Vallée – wykorzystywanie telepatii wydaje się częstsze przy uprowadzeniach niż przy innych spotkaniach.

15. Jacques Vallée, UFO Chronicles of the Soviet Union: A Cosmic Samizdat (Kroniki UFO Związku Radzieckiego – kosmiczny samizdat), 1992; Henry Gris, William Dick, The New Soviet Psychic Discoveries (Nowe radzieckie odkrycia parapsychiczne), 1978.

16. Paul Stonehill, Russia’s USO Secrets: Unidentified Submersible Objects in Russian and International Waters (Tajemnice rosyjskich USO – niezidentyfikowane obiekty podwodne w rosyjskich i międzynarodowych wodach), 2016.

17. Vallée, op. cit., s. 53.

18. Adam Roberts, Yellow Blue Tibia (Żółto-niebieska Tibia), Gollancz, Londyn, 2009, epigraf do tej powieści science fiction. Istnieją inne wersje tego, co Lenin powiedział Wellsowi. Na przykład Richard Stites, Revolutionary Dreams: Utopian Vision and Experimental Life in the Russian Revolution (Rewolucyjne marzenia – utopijna wizja i eksperymentalne życie w czasie rosyjskiej rewolucji), 1989, s. 42.

19. Weneta T. Iwanowa, Occult Communism: Culture, Science and Spirituality in Late Socialist Bulgaria (Okultystyczny komunizm – kultura, nauka i duchowość w późnej socjalistycznej Bułgarii), 2017, s. 106.

20. Andriej Znamienski, Red Shambala: Magic, Prophecy and Geopolitics in the Heart of Asia (Czerwona Szambala – magia, przepowiednia i geopolityka w sercu Azji), 2011, s. 194.

21. Martin Ebon, Psychic Warfare – Threat or Illusion (Wojna parapsychiczna – zagrożenie czy złudzenie), 1983, s. 156.

22. Ebon (1983), s. 56.

23. Ebon (1983), s. 152.

24. Edwin C. May, Victor Rubel, Loyd Auerbach, ESP Wars East & West: An Account of the Military Use of Psychic Espionage as Narrated by the Key Russian and American Players (Wojny ESP na Wschodzie i Zachodzie – opis wojskowego wykorzystywania szpiegostwa parapsychicznego w relacjach kluczowych rosyjskich i amerykańskich graczy), 2014.

25. May (2014), s. 205.

26. May, op. cit.