Proroctwa dotyczące Ziemi i Wielka Piramida
Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 62 (6/2008)
Tytuł oryginalny: „Celestial Prophecies and the Great Pyramid”, Nexus (wydanie angielskie), vol. 15, nr 6
Tony Bushby
Copyright © 2008
część 2
Dziwny znak poziomu wody na Wielkiej Piramidzie
Z niekorzyścią dla naszej historii Masoudi nie podaje daty urodzenia i zgonu króla Saurida ibn Salhouka, informując tylko, że żył on 300 lat przed wielką powodzią. Ta arabska legenda jest jedną z wielu opisujących podanie o nadejściu wielkiego potopu i podejmowanych przez ówczesnych przywódców próbach ocalenia ważnych informacji przed jego skutkami.
Zewnętrzne inskrypcje na Wielkiej Piramidzie są oryginalnym i głównym źródłem nadzwyczajnej wiedzy pochodzącej z niebios i przypuszczalnie taki był jeden z powodów jej zbudowania. Należy pamiętać, że zapisy starożytnych szkół tajemnic utrzymują, iż wiele egipskich budowli zostało wzniesionych częściowo po to, aby „stworzyć stałe Komnaty Wtajemniczenia, a częściowo jako skarbiec i sanktuarium, w którym miał być przechowany jakiś wielki talizman mocy w czasie zatopienia, o którym Wtajemniczeni wiedzieli, że jest nieuniknione” [W. Scott-Elliot, The Story of Atlantis (Historia Atlantydy), wstęp do pierwszego wydania, A.P. Sinnett, 1896, str. 38].
Z tego wynika, że wzmianka o morskich muszlach i zwapnieniach wysoko na Wielkiej Piramidzie, zapisana przez Herodota ponad 2400 lat temu, stanowi dowód na to, że ta budowla została wzniesiona przed potopem. Tę teorię potwierdzają arabskie podania, które bardzo często były dyskredytowane lub ignorowane przez egiptologów głównego nurtu.
Hipotezy głoszące, że Wielka Piramida znajdowała się przez jakiś czas w trakcie swojego długiego istnienia pod wodą, potwierdza nadzwyczajny fakt, nie dyskutowany otwarcie przez egiptologów, że na dwóch trzecich jej wysokości na wszystkich czterech ścianach znajduje się ślad wskazujący, że kiedyś do tego miejsca sięgała woda. Pouczające jest to, że na sąsiedniej piramidzie Chefrena5 takiego znaku nie ma, co dowodzi, że przebarwienie bloków skalnych Wielkiej Piramidy, bez względu na to, co było jego przyczyną, nastąpiło przed zbudowaniem piramidy Chefrena.
Warto podkreślić, że ocalałe na wysokim poziomie bloki białej okładziny pokrywającej piramidę Chefrena są nieregularne, postrzępione, cienkie i niedokładnie wpasowane, zaś sama budowla jest gorszej jakości od sąsiedniej Wielkiej Piramidy. Istotny wydaje się również fakt, że kamienie okładzinowe piramidy Chefrena nie są ozdobione „niebiańskimi sferami” oraz innymi rzucającymi się w oczy informacjami, jak te, które pokrywały Wielką Piramidę.
Zaginiona wiedza o przyszłości Ziemi
Niestety, w XII wieku Wielką Piramidę odarto z białych kamieni okładzinowych o łącznej powierzchni 22 akrów (8,9 ha) i wykorzystano je jako budulec przy wznoszeniu kairskiego meczetu i fortyfikacji. Wraz z ich usunięciem zniknęły „sekrety Niebios… historia i kroniki minionych czasów… i tego, co ma nadejść”, dostępne niegdyś wszystkim na wielkich białych „ścianach pamięci” [E. Guimet, True Chronicles (Prawdziwe kroniki), ok. 1480, tom xvii, str. 41, ze starszych manuskryptów, opublikowana przez Bibliotekę Aleksandryjską].
Te informacje były wyryte w kamieniu, kiedy Egiptem „rządzili bogowie i boginie, którzy mieszkali na Ziemi razem z jej rdzennymi mieszkańcami, i jeden z nich był zawsze nadrzędny w stosunku do pozostałych” (Herodot, Dzieje).
W czasie bezczeszczenia Wielkiej Piramidy około roku 1100 n.e. odnotowano, że na Płaskowyżu Gizy było:
…osiemnaście piramid… każda z piramid była poświęcona gwieździe… kilka z nich ma stopnie lub poziomy, ale większość ma pochylony ciągły kształt i gładką powierzchnię… początkowo wzniesiono je w odpowiedzi na przepowiednie gwiazd mówiące o nadejściu potopu… zawierały wszelkie amulety i talizmany… wiele piramid zostało zniszczonych przez Karakouscha... który z uzyskanego z nich materiału zbudował Kela Gebel [cytadelę], mury Kairu i groblę tworzącą łuk w pobliżu Gizy… te, które ocalały, zawierały niebezpieczne galerie i niektóre z nich łączyły się Fajum [na południe od Kairu, tam gdzie kiedyś był 1500-komnatowy marmurowy „Labirynt” i „ogromna piramida z figurkami zwierząt na ścianach” (Dzieje)].
Makrizi (lub Al-Maqrizi), egipski historyk (1364–1442), z manuskryptu nr 671 w Katalogu Uri, wyjątki passim ze stron 92–97 przekładu dra A. Sprengera w Egipskich tajemnicach Ouvaroffa, wydanie z roku 1849
Wzmianka Makriziego o „osiemnastu piramidach” w północnym Egipcie w XII wieku dowodzi, że zanim w roku 1837 przybył tam pułkownik Vyse, dziewięć z nich zostało zniszczonych, ponieważ w swojej książce Operations Carried on at the Pyramids of Gizeh in 1837 podaje on dokładne wymiary dziewięciu stojących na płaskowyżu piramid. Dziś są już tylko trzy.
Dziwna świątynia na Płaskowyżu Gizy
Wielka Piramida nie była jedynym obiektem na Płaskowyżu Gizy posiadającym wyryte inskrypcje, ponieważ dołączone do Camoos of Firazabadi załączniki przekazują taką oto ciekawą informację:
Poniżej południowo-wschodniej ściany Wielkiej Piramidy jest Długa Świątynia z ryczącym monstrum o głowie lwa uformowanej z kamienia umieszczonego wysoko z przodu… jego zadaniem jest odpieranie nieszczęść napływających z gwiazd… jego widok napawa strachem i wszystko, co się z nim wiąże, jest tajemnicze… wywołuje zdumienie u wszystkich patrzących… zwykli ludzie zwą go Balhouyah Balbit [Wielki Barabi]… jego stopnie dookoła pną się w górę; jest odchylony w górę i do tyłu… ma płaski wierzchołek z miejscem, które wystarczyłoby dla dziewięćdziesięciu odpoczywających wielbłądów [170 m2?]… posiada sekretne wrota prowadzące do komór… wszystkie pionowe ściany są przyozdobione wyobrażeniami gwiazd, kul i inskrypcjami z medycznych traktatów.
Camoos of Firazabadi, passim
