Gardasil zawiera znaczne ilości aluminium stosowanego jako adiuwant w celu zwiększenia reakcji immunologicznej organizmu. Wprost nie mieści się w głowie, że ten metal jest bezkarnie wprowadzany do szczepionek. W roku 2006 amerykański Krajowy Ośrodek Informacji o Szczepionkach (National Vaccine Information Center; w skrócie NVIC) podał, że badania wykazały, iż adiuwanty aluminium mogą powodować przedostawanie się tego metalu do mózgu, gdzie może on powodować śmierć komórek nerwowych, jak również zapalenie w miejscu wstrzyknięcia prowadzące do przewlekłego bólu stawów i mięśni. To niezwykle ważne ostrzeżenie, ponieważ Gardasil zawiera 225 mikrogramów (mcg lub μg) aluminium (CSL, 2016). Już samo to jest bardzo groźne, ale okazuje się, że jest jeszcze gorzej, gdy zdamy sobie sprawę, że zalecana seria Gardasilu to trzy zastrzyki (Merck, 2011), co daje łącznie 675 μg wstrzykniętego do organizmu aluminium. Jeszcze bardziej niewiarygodne jest to, że najnowsza szczepionka przeciwko HPV, dziewięciowalentny Gardasil 9, zawiera jeszcze więcej aluminium. Jedna dawka szczepionki Gardasil 9, zatwierdzonej przez amerykańską FDA w roku 2014 jako zapobiegającej rakom szyjki macicy, sromu, pochwy i odbytu, zawiera 500 μg aluminium – ponad dwa razy więcej niż pierwotna szczepionka Gardasil (Erickson, 2014c). Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że firma Merck zaleca dwa lub trzy zastrzyki Gardasilu 9 w zależności od wieku odbiorcy (Merck, 2016), w którym to przypadku całkowita ilość wstrzykiwanego aluminium wynosi od 1000 do 1500 μg.
Szczepionki takie jak Gardasil i Cervarix zawierają niebezpieczne adiuwanty w postaci aluminium. (Grafika: circleofdocs.com)
Nie ma powodu, aby uważać, że dwuwalentna szczepionka Cervarix zaprojektowana w celu zapobiegania zakażeniu wirusem HPV typu 16 i 18 jest bezpieczniejsza. Ta wyprodukowana przez firmę GlaxoSmithKline (GSK) szczepionka była stosowana w Europie i Australii od roku 2007. W USA uzyskała licencję w roku 2009, ale od tamtej pory GSK zaprzestała jej produkcji z powodu niewielkiego popytu (Mulcahy, 2016). Cervarix zawiera zestaw adiuwantowy znany jako AS04 zawierający wodorotlenek aluminium i modulator układu odpornościowego o nazwie MPL, który wywołuje znacznie silniejszą reakcję immunologiczną (GSK, 2007). Cervarix był badany przez niecałe sześć lat na niespełna 1200 zdrowych dziewcząt w wieku poniżej 15 lat. Nie był też testowany pod kątem prawdziwego placebo, ale porównywany ze szczepionką przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i innymi szczepionkami dla dzieci, które również mogą powodować niepożądane działania (NVIC, 2016). Czy można się zatem dziwić, że liczba dziewcząt i chłopców cierpiących z powodu niepożądanych skutków po szczepieniach przeciwko HPV wciąż rośnie?
Nietrudno zrozumieć, dlaczego szczepionki przeciwko HPV wiążą się z większą liczbą zgonów i z poważniejszymi działaniami niepożądanymi niż inne szczepionki. W roku 2008 NVIC opublikował raport na temat zagrożeń ze strony Gardasilu, w którym ujawnił, że zgony i poważne niepożądane zdarzenia zgłaszano od trzech do trzydziestu razy częściej po szczepieniu szczepionką Gardasil niż po szczepieniu przeciwko meningokokom (Menactra) (Fisher, 2009b).
Dlaczego nie słychać oburzenia z powodu włączenia niebezpiecznych dodatków do tych obecnie powszechnych szczepionek przeciwko HPV? Czy władze sanitarne odpowiedziały na obawy wyrażone przez Amerykańskie Kolegium Pediatrów? Czy ludzie nie zdają sobie sprawy, że te toksyczne chemikalia są wstrzykiwane ich dzieciom? Nie sposób uniknąć pytania o to, w jaki sposób producentom szczepionek przeciwko HPV udaje się unikać odpowiedzialności.
Dr Deirdre Little jest lekarzem rodzinnym pracującym w małym miasteczku Bellingen na północy Nowej Południowej Walii w Australii (Lobato, 2017, ss. 15–16). Dr Little często staje oko w oko z dziewczętami i młodymi kobietami, które odwiedzają jej gabinet, ponieważ czują się źle po otrzymaniu szczepionki Gardasil. Jest rzadko spotykanym typem lekarza, który ma odwagę mówić publicznie prawdę o programie szczepień przeciwko HPV. W wywiadzie z kwietnia 2013 roku opublikowanym na YouTube opowiada historię 16-letniej pacjentki cierpiącej na przedwczesną menopauzę po szczepieniu szczepionką Gardasil. Niestety, to nie był odosobniony przypadek, ponieważ inne szczepione Gardasilem dziewczęta donoszą, że ich okresy stały się rzadkie i nieregularne. (FLI Australia, 2013)
Dr Deirdre Little udzielająca wywiadu dla programu „Truth and Gardasil” („Prawda i Gardasil”) nagranego przez australijską organizację Family Life International. (Źródło: YouTube, 24 kwietnia 2013)
Prowadząc dalsze badania, dr Little odkryła, że według danych australijskiego Zarządu Artykułami Terapeutycznymi (Therapeutic Goods Administration) producent Gardasilu nie przeprowadził żadnych badań w sprawie jego wpływu na funkcje jajników ani żadnych badań dotyczących jego długotrwałego wpływu na płodność. We wspomnianym wywiadzie wyjaśnia, że zatwierdzenie tej szczepionki było pośpieszne, podkreślając, że szczepionkę bada się szybko tylko wtedy, gdy jest ku temu uzasadniony powód. Stwierdza, że w przypadku szybko zatwierdzanych szczepionek „jedna na pięć, a czasami nawet jedna na trzy są wycofywane z rynku z powodu niepożądanych reakcji”. (FLI, 2013)
Dr Little zastanawia się, dlaczego szczepionki przeciwko HPV zostały w ogóle wprowadzone, kiedy „realizowany w Australii program rozmazu szyjki macicy zdążył zmniejszyć liczbę przypadków raka szyjki macicy o około 70 procent”. Dodaje również, że nie ma żadnych badań dowodzących, w jakim stopniu szczepionki przeciwko wirusowi HPV mogą zapobiec rakowi. (FLI, 2013)
Oto rada dr Little dla rodziców: „…Osobiście uważam, że w materiałach rządowych brak jest dostatecznych informacji, które pozwoliłyby każdemu rodzicowi na podjęcie racjonalnej, świadomej zgody na zastosowanie Gardasilu”. (FLI, 2013)
O autorce:
Helen Lobato jest niezależną badaczką zdrowia w Australii z doświadczeniem w zakresie pielęgniarstwa w krytycznych przypadkach. Ukończyła medioznawstwo i przez wiele lat była prezenterką audycji społecznościowych poświęconych bieżącym sprawom kobiet i ich zdrowiu. Jest autorką wydanej w roku 2017 książki Gardasil: Fast-Tracked and Flawed – A Vaccine to Prevent Cervical Cancer? (Gardasil: krótko badany i wadliwy – czy na pewno zapobiegająca rakowi szyjki macicy szczepionka?). Na swoim blogu zamieszczonym pod adresem helenlobato.com publikuje bieżące informacje na temat Gardasilu. Skontaktować się z nią można pisząc na adres poczty elektronicznej helobato@gmail.com.
Przełożył Jerzy Florczykowski
Od redakcji:
Niniejszy artykuł stanowi wyciąg z rozdziałów 2 („Cervical Cancer” – „Rak szyjki macicy”) i 5 („HPV Vaccines” – „Szczepionki przeciwko HPV”) książki Helen Lobato Gardasil: Fast-Tracked and Flawed – A Vaccine to Prevent Cervical Cancer? (Gardasil: krótko badany i wadliwy – czy na pewno zapobiegająca rakowi szyjki macicy szczepionka?).
