Długotrwały stres prowadzi do przewlekłego zapalenia

Im jest się starszym, tym ma się niższy poziom magnezu w tkankach. Czy niska zawartość magnezu w organizmie może być wskaźnikiem przedwczesnego starzenia się (podeszłego wieku, bycia sztywniejszym, bardziej suchym i bardziej skrzypiącym)? Otóż tak.

 

Stres prowadzi do aktywacji podwzgórzowo-przysadkowej osi kory nadnerczy. Dochodzi również do aktywacji układu renina-angiotensyna i hiperaldosteronizmu (zwiększonej produkcji aldosteronu)… Ponadto reakcje stresowe indukują uwalnianie dużych ilości aminokwasów pobudzających, które są ważnymi graczami w reakcjach zapalnych.²

 

Hormony stresu (katecholaminy i kortykosteroidy) powodują nadmierne uwalnianie wapnia, który podsyca stan zapalny, co z kolei prowadzi do uszkodzeń powodowanych przez wolne rodniki. Tych uszkodzeń nie można cofnąć ani zbuforować bez niezbędnej ilości magnezu.

Zapalenie i obrzęk powodują bolesne ciśnienie naczyniowe i tkankowe. Ból powoduje większy stres, co wymaga do wyzdrowienia jeszcze większej ilości magnezu. Przewlekłe zapalenie prowadzi do nadmiernej produkcji reaktywnych form tlenu (Reactive Oxygen Species; w skrócie ROS) i innych wolnych rodników, które obniżają poziom pH, powodując kwasicę.

 

Neutrofile i makrofagi u szczurów z niedoborem magnezu wytworzyły więcej ROS, nawet bez stymulacji, niż u szczurów z grupy kontrolnej. […] Wapń jest drugim ważnym przekaźnikiem na szlaku sygnalizacji wybuchów oddechowych [Wybuch oddechowy (czasami nazywany wybuchem oksydacyjnym) to szybkie uwalnianie reaktywnych form tlenu (rodnik ponadtlenkowy i nadtlenek wodoru) z różnych typów komórek – przyp. tłum.]. Przejściowy wzrost wewnątrzkomórkowego stężenia wapnia jest sam w sobie wystarczający do przeładowania ludzkich granulocytów, a niskie pozakomórkowe stężenie Mg²⁺ prowadzi do podwyższenia wewnątrzkomórkowego Ca²⁺ i powoduje aktywację fagocytów.²

 

Kwasica prowadzi do lipolizy (utleniania lipidów, tłuszczów) i wzrostu LDL (złego cholesterolu) oraz do zarażenia patogenami o niskim pH, które pasożytują na naszych komórkach. To zaostrza stan zapalny. Kiedy poziom magnezu jest niski, organizm może utknąć w nadpobudliwym, powolnym stanie zapalnym bez możliwości pełnego wyzdrowienia.

Próbuje coraz bardziej podkręcać metabolizm energii ponad limity, aby pokonać patogeny, ale nie daje rady. Wysyła więcej fagocytów, aby poradzić sobie z problemem, ale bez właściwej ilości magnezu brakuje mu siły. To tak, jakby żołnierze strzelali z broni laserowej bez światła (bez energii elektrycznej). Proces powrotu do zdrowia ulega więc spowolnieniu. Neuropatia obwodowa jest tego przykładem. Większa ilość magnezu może wykonać zadanie mniejszą liczbą żołnierzy, ponieważ mają lepszą broń i więcej mocy.

Obrzęki kostki i problemy z retencją wody mogą być także oznaką odwodnienia i niedoboru magnezu. Należy uważać na diuretyki (środki moczopędne), ponieważ mogą one jeszcze bardziej wyczerpać magnez i wodę. Retencja płynów (obrzęk) w kostkach jest oznaką, że ciało może być odwodnione i że nerki desperacko próbują utrzymać wodę. Odwodnienie może być skutkiem stanu zapalnego i oznacza brak niezbędnej ilości wody do wypłukania toksyn, kwaśnych produktów ubocznych i odpadów. Dlatego nerki zatrzymują sód, co zapobiega większej utracie wody. Ale to tylko krótkoterminowa poprawa. W szczytowej fazie odwodnienia diuretyki mogą zaostrzyć nadciśnienie, ponieważ pozbawiają organizm cennych zasobów wody.

Innym lekiem, który może zmniejszać ilość magnezu, jest syntetyczny estrogen, taki jak w pigułce antykoncepcyjnej. Może powodować objawy niedoboru magnezu, takie jak kołatanie serca i arytmię. Co ciekawe, naturalnie wytwarzany przez macicę estrogen chroni magnez i zapobiega nadmiernemu jego wydalaniu.

Ciąża może powodować ogromne zapotrzebowanie na magnez u kobiet. W przypadku niedoboru magnezu może dojść do stanu przedrzucawkowego lub rzucawki (zatrucie ciążowe), które leczy się z dobrym skutkiem infuzjami magnezu. Uzupełnianie magnezu pomaga znormalizować ciśnienie krwi, łagodzi obrzęki oraz zapobiega rzucawkom i skurczom mięśni. Pomaga odprężeniu i poprawia jakość snu. Magnez pomaga też w utrzymaniu rozciągliwości i elastyczności mięśni i więzadeł, ułatwiając poród i regenerację. To najlepszy składnik pokarmowy do wspierania budowy nowych komórek i rozwoju niemowląt!

 

Kwasica i zakrzepica

Jeśli poziom magnezu jest niski, a co za tym idzie, spada pH komórek, wówczas wapń może być wypłukiwany również z kości.

 

Kwasica metaboliczna, która występuje podczas niewydolności nerek lub kwasicy kanalikowej nerek, powoduje obniżenie ogólnoustrojowego pH i ma związek ze zwiększeniem wydalania wapnia z moczem.¹¹

 

Wolny wapń może też osiadać w tkankach miękkich i stawach oraz w miejscach obrażeń (w tym w tętnicach), ponieważ wapń może być wykorzystywany przez organizm jako tymczasowy bufor kwasowy.

Nadmiar wapnia może doprowadzić do pojawienia się we krwi wolnego wapnia powodującego jej zagęszczenie bądź gromadzenie się złogów wapnia na śródbłonkowej wyściółce tętnic, które przyczyniają się do utwardzania tętnic i nadciśnienia.

 

W mięśniach gładkich spadek stężenia Mg²⁺ wywołuje odpowiedni wzrost stężenia Ca²⁺, co skutkuje skurczami mięśni gładkich, zwiększeniem napięcia naczyń krwionośnych i wzrostem ciśnienia krwi. Natomiast w komórce śródbłonka spadek stężenia Mg²⁺ powoduje wytwarzanie kilku związków naczyniowoczynnych, w tym tlenku azotu, prostaglandyny i endoteliny-1, znanej również jako preproendotelina-1. Badania in vitro wskazują, że niedobór Mg²⁺ powoduje zmniejszenie wytwarzania tlenku azotu (NO) z komórek śródbłonka oraz zmniejszenie rozszerzania naczyń w odpowiedzi na działanie acetylocholiny i adenozynodifosforanu, które mogłoby zostać odwrócone przez zwiększenie stężenia Mg²⁺.¹⁰

 

Aby wypłukać z komórek produkty odpadowe, wymagany jest odpowiedni zapas magnezu i wody. Magnez zmienia właściwości cząsteczek wody za pomocą ładunku elektrycznego, co pozwala mu uzyskać lepszy dostęp do przestrzeni wewnątrzkomórkowych. Kiedy pije się odpowiednią ilość wody mineralnej zawierającej magnez w celu optymalnego nawilżenia, przed wydaleniem wędruje ona przez organizm wolniej (w porównaniu do wody zdemineralizowanej) z powodu lepszego dostępu do komórek. Odwodnienie i kwasica mogą powodować objawy lękowe, natomiast nawodnienie (alkalizacja) może je złagodzić.

Niski poziom magnezu zwiększa też ryzyko zakrzepicy (krzepnięcia krwi) i udarów spowodowanych „kleistością” płytek krwi, ponieważ mają one dodatnie ładunki elektryczne, które przylegają do ujemnych ładunków tlenu przenoszonego przez hemoglobinę zawartą w czerwonych krwinkach, co powoduje zbrylanie się komórek krwi. Z kolei odpychające ładunki sprzyjają rozrzedzeniu i zwiększeniu płynności krwi. Magnez wspomaga zdolność hemoglobiny do przenoszenia tlenu, co zmniejsza „lepkość” płytek (przyciąganie elektryczne).

Magnez i wapń są niezbędne dla zdrowych kości i gdy magnez jest na optymalnym poziomie, wapń ponownie staje się częścią zdrowej resorpcji kości i nie jest tracony z kości przy osteoporozie. Niedobór magnezu przeszkadza w normalnym tworzeniu się substancji międzykomórkowej zarówno kości, jak i zębów. Cierpiąca na niedobór magnezu substancja międzykomórkowa (miazga) zawiera mukopolisacharydy, które są mniej polimeryzowane i mniej podatne na normalne zwapnienie.⁷

 

Szczury z niedoborem magnezu cierpiały na osteoporozę kręgów lędźwiowych i na wewnętrznych lub zewnętrznych implantach tworzyło się u nich bardzo mało kości… W przeciwieństwie do nich szczury, którym podawano magnez, utworzyły dobrze zmineralizowaną beleczkę kości wewnątrz i na zewnątrz implantu. W kilku obszarach powstała chrząstka lub mieszanina chrząstki i kości.

 

Zęby także cierpią na niedobór magnezu, czego rezultatem jest słabsze szkliwo i zaburzenie zwapniania zębiny. Zęby stają się kruche, kredowate i obluzowane w zębodołach.⁷