Niedobór magnezu i ból

Pomimo ponad 100 lat badań naukowych doniosły wpływ magnezu na zdrowie jako głównego mineralnego elektrolitu wciąż jest ledwo zauważany. Magnez (Mg²⁺) ma wiele do zaoferowania w łagodzeniu bólu poprzez swoje działanie przeciwzapalne wolne od typowych dla leków niepożądanych skutków ubocznych. Ponieważ stan zapalny zawsze wiąże się ze złym stanem zdrowia (przeziębienie, grypa itp.), chorobą zwyrodnieniową lub przedwczesnym starzeniem się, powinniśmy dbać o dokarmianie organizmu tym, czego on potrzebuje, aby pozbyć się stanu zapalnego, który jest źródłem bólu, a nie maskować go lekarstwami.

Istnieje wiele przyczyn mogących powodować ból, a jedną z nich może być proces gojenia po urazie. Oczywiście jeśli wymagana jest operacja, nie ma nic złego w zastrzyku morfiny, by przetrwać ten kryzys. Stosowanie opioidów w stanach kryzysowych nie jest problemem, ale ich długotrwałe zażywanie.

Przewlekłemu bólowi lub stanowi zapalnemu (często występującemu u osób w średnim wieku) zwykle towarzyszy chronicznie niski poziom magnezu w tkankach. Rezerwy magnezu maleją, gdy nie jesteśmy w stanie zastąpić utraconego magnezu, a także dlatego, że zwiększony poziom stresu powoduje jego nadmierny ubytek. Mineralne zasoby gleb i żywności uległy zubożeniu, poza tym członkowie współczesnych społeczeństw borykają się z coraz większym stresem. Naukowcy na całym świecie zgadzają się, że większość członków współczesnych społeczeństw spożywających przetworzone produkty spożywcze i prowadzący intensywny tryb życia cierpi w dużej mierze na niedobór magnezu, różniąc się między sobą jedynie stopniem tego niedoboru.

Objawy niskiego poziomu magnezu (hipomagnezemii) mogą obejmować drżenie, pobudzenie, kurcze mięśni, arytmię serca, hipokaliemię (niedobór potasu), chroniczne zmęczenie, drętwienie, mrowienie, drgawki, nadmierną aktywność elektryczną w mózgu, zaburzenia snu, skurcze oskrzeli i astmę, reakcje alergiczne, nadpobudliwość i ADHD, upośledzenie reakcji immunologicznej (nadmierne lub niedostateczne), jak również wolny wapń we krwi powodujący nadciśnienie i wytrącanie wapnia, stwardnienie naczyń i więzadeł, tworzenie się mięśniaków i guzków.

Choroby towarzyszące mogą obejmować osteoporozę, zespół metaboliczny, cukrzycę insulinoniezależną, miażdżycę, choroby skóry, dysfunkcje limfy i nerek, choroby tarczycy, raka, lęki i depresję. Ponieważ magnez jest również niezbędny do syntezy RNA i DNA, stwierdzono nawet, że niski poziom magnezu jest rakotwórczy.⁵

Oznaką niedoboru magnezu są też objawy astmy lub anafilaksja. Nadmierna reakcja immunologiczna przy najmniejszej prowokacji powodująca niekontrolowane skurcze klatki piersiowej i zaciśnięcie dróg oddechowych może stać się wyniszczająca, wyczerpująca, a w skrajnych przypadkach śmiertelna. Magnez może uśmierzyć tę reakcję poprzez „zmniejszenie wytwarzania nadtlenku, co wskazuje, że magnez może modulować proces zapalny i zmniejszać uwalnianie wolnych rodników. Jon magnezu wykazuje działanie hamujące skurcze mięśni gładkich oraz uwalnianie histaminy z komórek tucznych i acetylocholiny z terminali cholinergicznych nerwów”.⁶

Niski poziom magnezu może również objawiać się jako nieregularne bicie serca z komorowymi „błędnymi uderzeniami” lub późniejszym migotaniem przedsionków. Lewa komora serca posiada więcej miejsc receptorowych magnezu niż inne mięśnie i podobnie jak w przypadku drżenia gałek ocznych lub skurczów nóg, gdy poziom magnezu staje się zbyt niski, w mięśniu sercowym mogą występować skurcze. W roku 1958 Brandt et al. odnotowali, że we wszystkich tkankach miękkich i narządach wewnętrznych poddanych badaniu 24–48 godzin po podaniu dożylnie magnezu serce podjęło rytmiczną pracę.⁷

Oczywiście skurcze w mięśniu sercowym to dusznica bolesna lub jeszcze gorzej – zatrzymanie akcji serca. Zdarzyło się to wielu wyczynowym sportowcom, którzy dopuścili do krytycznie niskiego poziom magnezu (i odwodnienia). Do zasilania układu elektrycznego potrzebujemy dużo magnezu i wody.

Analiza objawów jest prawdopodobnie najlepszym sposobem oceny, czy ma się niezbędną ilość magnezu. Jeśli ktoś chce wykonać test, analiza tkanki jest lepsza niż test osocza krwi. Badanie krwi nie jest wiarygodnym wskaźnikiem poziomu magnezu w komórkach mięśniowych i kostnych, w których przechowywana jest jego większość. Poziom magnezu we krwi musi być utrzymywany w wąskim zakresie i jeśli spada zbyt nisko, stan serca jest uważany za bardzo poważny. Podczas stresu magnez jest regularnie przekazywany z mięśni i kości do krwi.

Możliwa jest sytuacja, w której w komórkach mięśniowych i kostnych występuje niedobór magnezu, a mimo to w badaniach krwi jest on nadal na normalnym poziomie. Komórki tkanek przechowują ogromne ilości magnezu, z których większość jest wewnątrzkomórkowymi magazynami stanowiącymi głównie część mitochondriów lub zmagazynowanego ATP – „baterii” energetycznych komórek. Potrzebujemy ogromnej rezerwy energetycznej w przypadku silnych stresów, które mogą wymagać dużych ilości magnezu, aby utrzymać w normie rytm serca i funkcje życiowe.

 

Kompleks adenozynotrójfosforanu i magnezu (Mg-ATP) – baterie naszego układu elektrycznego

Nasz układ elektryczny jest uzależniony od pracy mitochondriów wykorzystujących magnez do tworzenia waluty energetycznej o nazwie adenozynotrójfosforan (ATP). Najobfitszą i najnaturalniejszą postacią magnezu na naszej planecie jest chlorek magnezu, który najpowszechniej występuje w wodzie morskiej lub złożach soli jako część krystalicznego kompleksu heksahydratu (sześciowodzianu) zawierającego sześć cząsteczek wody (H₂O).

Jon magnezowy Mg²⁺ oznacza, że magnez ma w swojej zewnętrznej powłoce dwa wolne elektrony. W chlorku magnezu (MgCl₂) te dwa elektrony jonu magnezowego łączą się z dwoma jonami chloru, którym brakuje po jednym elektronie w ich zewnętrznej powłoce, współtworząc w ten sposób stabilną powłokę zewnętrzną złożoną z ośmiu elektronów. W swojej naturalnej postaci w formie soli pochodzącej z wody oceanicznej MgCl₂ ma strukturę „heksahydratu” związanego z sześcioma cząsteczkami wody (MgCl₂ • 6H₂O). Ta forma przyciąga wodę z atmosfery, jest łatwo w niej rozpuszczalna oraz łatwo przyswajana i wykorzystywana przez komórki.

Warto zauważyć, że to „chlorek”, a nie chlor. Chlor jest gazem halogenowym i wolnym rodnikiem kradnącym elektrony. Chlorek jest stabilny. Jest niezbędny do zachowania przewodności, płynności i równowagi elektrolitów w komórce.

 

 

 

 

W swojej książce The Fourth Phase of Water (Czwarty stan wody) dr Gerald Pollack wyjaśnia proces strukturyzacji wody w celu tworzenia krystalicznych matryc (lodu), w którym poprzedni stan przypomina „ciekłokrystaliczny” płyn zawierający ciasno ułożone cząsteczki wody w „strefie zamkniętej” („exclusion zone”; w skrócie EZ) różniący się od wody objętościowej położonej za tą strefą zawierającej bardziej losowo rozmieszczone cząsteczki.⁸

 

 

Proces strukturyzacji wody w celu tworzenia matryc krystalicznych (lodu), przy czym poprzedni stan jest jak „ciekłokrystaliczny” płyn zawierający ciaśniej ułożone cząsteczki wody ustawiane w „strefie zamkniętej” („exclusion zone”; w skrócie EZ).