Kod Ezechiela i Arka Przymierza

Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 51 (1/2007)
Tytuł oryginalny: „Ezekiel's Code And the Ark of the Covenant”, Nexus (wydanie angielskie), vol. 13, nr 6

Philip Coppens

Czy prawdziwy Indiana Jones mógł być Finem? Na początku XX wieku fiński uczony i poeta Valter Henrik Juvelius (1865–1922) utrzymywał, że wie, gdzie ukryto Arkę Przymierza. Uważał, że pewne cyfry ukryte w biblijnych ustępach, kiedy czyta się je w oryginalnej hebrajskiej formie, mogą ujawnić tajemne miejsce ukrycia największego biblijnego skarbu. Nabył więc hebrajski Stary Testament i przystąpił do rozwiązania tej zagadki... zanim wyruszył do Ziemi Świętej i rozpoczął kopanie pod Wzgórzem Świątynnym, najświętszym miejscem trzech głównych światowych religii.

Juvelius zdobył w roku 1887 kwalifikacje mierniczego i ukończył studia, a rok później uzyskał tytuł kandydata filozofii. Przez następne 20 lat pracował jako mierniczy w Ilmajoki i Lapui. W roku 1897 wydał pierwszy tomik poezji zatytułowany Kuvia ja säveliä (Obrazy i zapiski). Jeden z jego wierszy zatytułowany „Karjalan Kunnailla” („O wzgórza Karelii”) jest wciąż dobrze znany w Finlandii. Przetłumaczył na fiński również wiele dzieł zagranicznych autorów, takich jak Goethe, Burns, Byron, Poe i inni. W dziedzinie poezji i przekładów używał pseudonimu Valter Juva.

Do tego momentu nic w jego życiu nie wskazywało, w jakim kierunku podążą jego prace. Pewnej wskazówki można doszukać się w doktoranckiej dysertacji napisanej po szwedzku i zaprezentowanej w roku 1906 na Fińskim Uniwersytecie im. Cara Aleksandra (obecnie Uniwersytecie Helsińskim). Tematem była żydowska chronologia i jego tezy zostały przyjęte, w rezultacie czego został „doktorem Juveliusem”. Nie było jednak bezpośredniego związku między tematem jego dysertacji a poszukiwaniem Arki Przymierza. Niemniej Juvelius wyraźnie zmierzał w tym kierunku.

Valter Henrik Juvelius

Był nie tylko człowiekiem liter, ale również cyfr. Był przeświadczony że Księga Ezechiela ze Starego Testamentu zawiera tajny szyfr opisujący lokalizację Arki Przymierza i prowadzącą do niej drogę. Było to kilkadziesiąt lat przed pojawieniem się Eli Ripsa¹, który, jak podaje Michael Drosnin, wierzy, że odkrył kod Biblii, i zarazem dziesiątki lat po tym, jak „egiptolodzy” „odkryli” biblijną chronologię w korytarzach Wielkiej Piramidy. Księga Ezechiela jest w pewnym sensie proroctwem, lecz jej treść bywała różnie interpretowana, od opisu pozaziemskiego statku kosmicznego po odniesienia do krzyża zodiaku, jak twierdzi kosmolog Patrizia Norelli-Bachelet. Według Juveliusa nawiązywała do Arki Przymierza.

Tajne miejsce, w którym bezpiecznie przechowywano Arkę, znane było zdaniem Juveliusa tylko Ezechielowi i wysokim kapłanom. O Ezechielu wiadomo niewiele poza tym, że był kapłanem w świątyni w Jerozolimie. Był synem kapłana i miał żonę w wieku 26 lat przed wygnaniem w okresie niewoli babilońskiej w roku 597 p.n.e.² Zmarł przed końcem niewoli babilońskiej. Jeśli w roku 597 p.n.e. Arka nadal znajdowała się w Jerozolimie (brak solidnych danych, że tak było, jak i na to, że tak nie było) i została ukryta w tajemnicy przez kapłanów przed przybyciem armii najeźdźców, to istniało niebezpieczeństwo, że wiedza o miejscu jej przechowywania może zaginąć razem z nimi. Stąd istniała potrzeba zachowania tej wiedzy, aby przyszłe pokolenia mogły odzyskać ten najcenniejszy żydowski skarb.

Replika Arki Przymierza na wystawie w kościele św. Rocha w Paryżu.

Ta teoria może pozwolić wyjaśnić, jak zniknęła Arka, oraz konsekwentne milczenie Biblii na ten temat. Niewykluczone również, że Arka zaginęła kilka wieków wcześniej. Kluczowe pytanie brzmi, czy Księga Ezechiela zawiera szyfr i jeśli tak, to ta sprawa jest warta nowej książki Dana Browna!