Zamierzona dyskryminacja naturalnych terapii
Zwyczajem naszych wydziałów opieki zdrowotnej stało się delegalizowanie każdego udanego remedium lub kuracji na raka. Wielu praktyków medycyny naturalnej zawleczono do sądów i często więzi się ich, szczególnie za leczenie raka.40 To bardzo przykre, ponieważ nie ma danych dowodzących, że ortodoksyjna terapia na raka jest w jakimkolwiek względzie udana.41
Jedną z coraz częściej stosowanych metod kompromitowania naturalnych terapii jest finansowanie przez przemysł farmaceutyczny tandetnych badań naturalnych remediów, a następnie twierdzenie, że są one nieefektywne lub szkodliwe. Takie działania są tylko częściowo ukierunkowane na kształtowanie opinii publicznej. Ich głównym celem jest dostarczanie uzasadnień resortowi opieki zdrowotnej do delegalizacji i ostrego ograniczania naturalnych remediów.42
Kolejna strategia to niepodawanie wyników pozytywnych badań witamin w bazie danych Medline. Baza ta jest opłacana z pieniędzy podatników i zarządzana przez Państwową Bibliotekę Medyczną Stanów Zjednoczonych (US National Library of Medicine). Wymienia się w niej wszystkie artykuły zamieszczane w pismach medycznych i niemedycznych, takich jak Time i Readers’ Digest, i jednocześnie pomija publikowane w magazynie Journal of Orthomolecular Medicine (www.orthomed.org), który specjalizuje się w badaniach witamin. Niedawno British Medical Journal opublikował list w sprawie stronniczości bazy Medline,43 co zmusiło ją do włączenia do katalogu artykułów rozmyślnie dotąd pomijanych.
Biorąc pod uwagę to, że wszystkie przychylne badania witamin są ignorowane przez Medline, orędownicy medycyny lekowej mogą twierdzić, iż brak jest badań dowodzących, że witaminy są użyteczne w leczeniu lub że są nieszkodliwe w dużych dawkach, i że dlatego powinno się je przyjmować w bardzo niskich dawkach. Oczywiście roczna liczba przypadków śmiertelnych będących rezultatem stosowania witamin wynosi zero, podczas gdy śmiertelność w wyniku stosowania leków farmaceutycznych jest zastraszająca.
30 lat temu dr Linus Pauling wykazał, że wysokie dawki witaminy C są korzystne w leczeniu raka, lecz ortodoksja cały czas uparcie „zadaje temu kłam”. Tymczasem badania konwencjonalnych naukowców z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa wykazały, że Pauling miał rację.44 Ponadto Journal of Orthomolecular Medicine opublikował niedawno wyniki klinicznej próby losowej, która dowiodła, że po podaniu uzupełniających odżywek pacjentom zarażonym wirusem HIV dochodzi do zatrzymania procesu pogłębiania się AIDS.45 Stanowi to groźne wyzwanie dla medyczno-farmaceutycznego kompleksu i jeszcze jeden powód niewymieniania tego magazynu w bazie danych Medline.
W nauce i medycynie ukształtowała się systemowa kultura tłumienia opozycyjnych poglądów i nierzadko wręcz brutalnych oskarżeń z wykorzystaniem gestapowskich metod.46,47 Ostatnio w Stanach Zjednoczonych osadzono w więzieniu jedną z matek za stosowanie naturalnych sposobów leczenia złośliwego czerniaka u swojego syna.48
Ta napaść kompleksu medyczno-farmaceutycznego na metody naturalnego uzdrawiania nie jest nielegalna. Wprost przeciwnie, w ustroju kapitalistycznym obowiązkiem przemysłu jest maksymalizacja zysków poprzez eliminowanie konkurencji i generowanie stałego dopływu pacjentów z chronicznymi chorobami, których można leczyć w nieskończoność za pomocą środków farmaceutycznych.
Zagadkę stanowi tylko to, dlaczego resort ochrony zdrowia stanowi i wdraża przepisy prawa preferujące medycynę lekową kosztem medycyny naturalnej? Teoretycznie powinien być bezstronny i zapewniać społeczeństwu to co najlepsze. Uważam, że odpowiedź na to znajduje się w nastawionej na zysk strategii działania przemysłu farmaceutycznego, który wspierając finansowo szkolnictwo medyczne,49,50,51 automatycznie produkuje funkcjonariuszy resortu ochrony zdrowia przesiąkniętych farmaceutycznym myśleniem i uprzedzonych do medycyny naturalnej. Nie potrzeba żadnych łapówek, bo funkcjonariusze resortu ochrony zdrowia wiedzą, że zawsze czeka ich dobrze płatna praca, jeśli zechcą odejść z pracy w służbie rządowej. Proste, prawda?
Naturalna medycyna na ratunek
Wydziały ochrony zdrowia ignorują jak dotąd twierdzenia medycyny naturalnej i dane świadczące, że jest to najdoskonalszy sposób leczenia chorób uznawanych przez medycynę oficjalną za przewlekłe i nieuleczalne. Już sam fakt dużej częstotliwości występowania w naszym społeczeństwie chorób chronicznych stanowi dowód niezdolności medycyny oficjalnej do ich leczenia. Nie mam najmniejszych wątpliwości, że medycyna naturalna mogłaby wyeliminować większość chorób chronicznych w ciągu dziesięciu lat przy wykorzystaniu zaledwie kilku procent pieniędzy wydawanych na medycynę konwencjonalną. Wiedza jest już gotowa i nie ma potrzeby wykonywania jakichkolwiek supernowoczesnych i drogich badań, które mogą dać lub nie wyniki w bliżej nieokreślonej przyszłości.
Istnieje prosty i tani sposób doprowadzenia naszego społeczeństwa do zdrowia:
1. Należy stopniowo wycofywać się ze wspierania publicznymi pieniędzmi firm farmaceutycznych i prowadzonych przez nie badań i żądać wykonania badań dowodzących, że dany lek jest nieszkodliwy przy jego długotrwałym przyjmowaniu w połączeniu z innymi pospolitymi lekami i chemikaliami, także w odniesieniu do starszych i wątłych pacjentów, lub że jest on znacznie lepszy w długotrwałym leczeniu od dostępnych leków naturalnych.
2. Należy zakazać finansowania przez firmy farmaceutyczne szkolnictwa medycznego oraz stosowania marketingu i reklamy ukierunkowanej na społeczeństwo i lekarzy, a także zatrudniania przez nie byłych urzędników resortu zdrowia. Informacje o lekach przeznaczone dla praktykujących lekarzy powinny być dostarczane przez niezależny i bezstronny organ.
3. Należy zakazać narzucania lub ograniczania przez medyczne stowarzyszenia terapii stosowanych przez ich członków, z wyjątkiem przypadków nieetycznego postępowania w stosunku do ogólnie przyjętych norm.
4. Należy zapewnić uprawiającym medycynę naturalną takie same uznanie i możliwości, jakie mają lekarze medycyny oficjalnej (lekowej), łącznie z umożliwieniem im pracy w resorcie zdrowia, organach tworzących odpowiednie przepisy, szpitalach i ośrodkach rehabilitacji, a także prowadzenia badań i publikowania ich wyników.
Jak dotąd nasi medyczni i polityczni przywódcy nie chcą spojrzeć w twarz rzeczywistości. Przekonują społeczeństwo, że obecny stan zdrowotności społeczeństwa jest absolutnie normalny. Należy tu podkreślić, że cała ekonomiczna struktura zachodniej cywilizacji opiera się na produkcji i dystrybucji dóbr i usług, które mają znaczący udział w psuciu zdrowia. Chodzi tu między innymi o chemizację rolnictwa i przetwórstwa żywności, przemysł farmaceutyczny, technologię medyczną oraz przemysły petrochemiczny i tworzyw sztucznych.
Sztandarowym hasłem przemysłu jest zysk, natomiast dla konsumenta jest nim wygoda. Ceną, jaką wszyscy za to płacą, jest utrata zdrowia. Stan ten jest naturalnym wytworem społeczeństwa kierującego się samolubstwem. Do zmiany na lepsze może dojść tylko wtedy, gdy coraz więcej ludzi zacznie zdawać sobie sprawę ze szkodzenia sobie z powodu samolubstwa i zacznie wybierać przywódców, którzy są gotowi działać w interesie całego społeczeństwa. Będziemy mieli to, co wybierzemy: naturalne zdrowie lub ciągłe przyjmowanie leków.
O autorze:
Walter Last jest emerytowanym biochemikiem i chemikiem, który pracował na medycznych wydziałach wielu niemieckich uniwersytetów oraz w Laboratoriach Bio-Science w Los Angeles w USA, a później jako żywieniowiec i terapeuta wykorzystujący naturalne metody leczenia w Nowej Zelandii i Australii, gdzie obecnie mieszka. Jest autorem licznych artykułów dotyczących zdrowia publikowanych w różnych czasopismach, jak również kilku książek, w tym Healing Foods (Uzdrawiające potrawy) i The Natural Way to Heal (Naturalny sposób uzdrawiania), a także serii małych książeczek pod ogólnym tytułem Heal Yourself (Uzdrów się sam) instruujących, jak uwolnić się od takich chorób, jak artretyzm, astma, rak, drożdżaki, cukrzyca oraz problemy z nadwagą (patrz strona internetowa www.theartof-life.com). W numerze 32 (6/2003) Nexusa opublikowaliśmy jego artykuł „Nowa medycyna doktora Hamera”, w numerze 37 (5/2004) „Na ile naukowe są konwencjonalne terapie antyrakowe?”, a w numerach 55 (5/2007) i 56 (6/2007) „Energia seksualna a zdrowie i duchowość”. Zainteresowanych dalszymi informacjami na temat zdrowia odsyłamy na jego stronę internetową poświęconą zdrowiu, nauce i duchowości zamieszczoną pod adresem www.health-science-spirit.com.
Przełożył Jerzy Florczykowski
Przypisy:
1. G. Null, C. Dean i inni, „Death by Medicine”, Nutrition Institute of America, listopad 2003, www.NutritionInstituteOfAmerica.org.
2. R.S. Mendelsohn, Confessions of a Medical Heretic, McGraw-Hill, 1990, pierwsze wydanie: Contemporary Books, Chicago, 1979.
3. C.O. Truss, The Missing Diagnosis, Truss, Birmingham, AL, USA, 1983.
4. Rodzaj drożdżaków będący bardzo częstym pasożytem człowieka. Bytuje fizjologicznie między innymi w jamie ustnej i pochwie. Najbardziej znaczącym klinicznie gatunkiem jest Candida albicans (bielnik biały). – Przyp. tłum.
5. Płyn Lugola to opracowany przez Jeana Lugola w roku 1829 wodny roztwór jodu i jodku potasu o następującym składzie: jod – 1%, jodek potasu – 2%, woda destylowana – 97%. Ma działanie odkażające i jest stosowany w leczeniu pewnych schorzeń tarczycy – w zależności od dawki pobudza lub hamuje czynność tego gruczołu. – Przyp. tłum.
6. W.G. Crook, The Yeast Connection, Vintage Books, Nowy Jork, 1986.
7. Suplementy diety zawierające potencjalnie korzystne bakterie lub drożdże. Zgodnie z obecnie obowiązującą definicją FAO/WHO probiotyki są „żywymi mikroorganizmami, które podane w odpowiedniej ilości polepszają zdrowie żywiciela”. – Przyp. tłum.
8. A. Cantwell, The Cancer Microbe, Aries Rising Press, Los Angeles, 1990, ariesrisingpress.com.
9. Alison Motluk, „Baby study links antibiotics to asthma”, New Scientist, 30 września 2003.
10. G. Huffnagle i M.C. Noverr w styczniowym numerze Infection & Immunity z roku 2005.
11. J. Crane, N. Pearce i inni, „Prescribed fenoterol and death from asthma in New Zealand, 1981–83: case-control study”, Lancet, 29 kwietnia 1989, 1 (8644):917–922.
12. S. Bhatia, L.L. Robison i inni, „Breast cancer and other second neoplasms after childhood Hodgkin’s disease”, N. Engl. J. Med., 21 marca 1996, 334(12):745–751.
13. A.J.P. Klein-Szanto, „Carcinogenic effects of chemotherapeutic compounds”, Progress in Clinical and Biological Research, 374, 167–174, 1992.
14. L. Klingspor, G. Stintzing, J. Tollemar, „Deep Candida infection in children with leukaemia”, Acta Paediatr. 86, (1) 30–36, 1997.
15. R.W. Moss, The Moss Reports Newsletter, nr 128, 11 kwietnia 2004.
16. T. Reynolds, „Salary a major factor for academic oncologists, study shows”, J. Natl. Cancer Inst., 2001, 93(7):491, pobrane 12 marca 2004 ze strony jnci.oxfordjournals.org. Reed Abelson, „Drug sales bring huge profits, and scrutiny to cancer doctors”, New York Times, 26 stycznia 2003, str. A1; oraz „Cancer scare tactics”, New York Times, 22 marca 2004, www.nytimes.com. Także w The Moss Reports Newsletter, nr 126, 28 marca 2004.
17. M. Karthaus, „Treatment of fungal infections led to leukemia remissions”, 28 września 1999.
18. M.W. White, Medical Hypotheses, 1996, 47,35–38.
19. R.A. Etzel, „Mycotoxins”, Journal of the American Medical Association, 23 stycznia 2002, 387(4).
20. T. Simoncini, „Is the Cause of Cancer a Common Fungus?”, Nexus, vol. 14, nr 5, 2007 (Nexus, nr 56 – wydanie polskie); także na stronie www.cancerfungus.com.
21. Oficjalna angielskojęzyczna strona internetowa dra Hamera znajduje się pod adresem www.newmedicine.ca. Patrz także „The New Medicine of Dr Hamer”, Nexus, vol. 10, nr 5, 2003 (Nexus, nr 32 – wydanie polskie), i www.health-science-spirit.com.
22. Weston A. Price, Nutrition and Physical Degeneration, Price-Pottenger Nutrition Foundation, 1939 (pierwsze wydanie), www.ppnf.org.
23. G.E. Meinig, „Root Canal Cover-Up”, Bion. Publ., 1993, www.ppnf.org.
24. Joseph M. Price, Coronaries/Cholesterol/Chlorine, Jove Books, Nowy Jork, 1981.
25. Tamże.
26. Komentarze dr Deborah Cory-Slechta zamieszczone na stronie www.mindfully.org.
27. Bernard Windham, www.flcv.com i www.flcv.com.
28. S.D. Walter, L.D. Marrett, H.S. Shannon, L. From, C. Hertzman, „The Association of Cutaneous Malignant Melanoma and Fluorescent Light Exposure”, Am. J. Epidemiol., 1992, 135:749–762, aje.oxfordjournals.org.
30. „Study shines more light on benefit of vitamin D in fighting cancer”, komunikat prasowy, www.eurekalert.org.
31. Dr Mercola, „Lack of Sunshine Causes One Million Deaths a Year”, articles.mercola.com.
32. C.F. Garland, W.B. Grant i inni, „What is the Dose-Response Relationship between Vitamin D and Cancer Risk?”, Nutrition Reviews, vol. 65, Załącznik 1, sierpień 2007, str. 91–95(5).
33. „Overweight and Obesity”, Centers for Disease Control and Prevention, www.cdc.gov.
34. „Number (in Millions) of Persons with Diagnosed Diabetes, United States, 1980–2005”, Centers for Disease Control and Prevention, www.cdc.gov.
35. „Type 2 Diabetes Tough on Teens”, Yale Medical Group, sierpień 2007, www.yalemedicalgroup.org.
36. Dennis Thompson, „«Double Diabetes” a New Threat”, 3 grudnia 2006, www.livescience.com.
37. www.whale.to i www.healthsentinel.com.
38. Komunikat Generation Rescue Press, 25 września 2007, www.generationrescue.org.
39. Archie Kalokerinos, Every Second Child, Thomas Nelson, Melbourne (Australia), 1974; i Keats Publishing, New Canaan, CT (USA), 1981.
40. Walter Last, „Persecution of Natural Cancer Therapists”, www.health-science-spirit.com.
41. Walter Last, „How Scientific are Orthodox Cancer Treatments?”, Nexus, vol. 11, nr 4, 2004 (Nexus, nr 37 – wydanie polskie); także na stronie www.health-science-spirit.com.
42. Alliance for Natural Health, www.alliance-natural-health.org.
43. bmj.bmjjournals.com.
44. Science Blog, 10 września 2007, „How vitamin C stops the big «C»”, www.scienceblog.com.
45. E. Namulemia, J. Sparling, H.D. Foster, „Nutritional supplements can delay the progression of AIDS in HIV-infected patients: results from a double-blinded, clinical trial at Mengo Hospital, Kampala, Uganda”, Journal of Orthomolecular Medicine, 2007, 22(3),129–136.
46. James DeMeo, „The Suppression of Dissent and Innovative Ideas In Science and Medicine”, www.orgonelab.org.
47. Brian Martin, „Suppression of Dissent in Science”, Research in Social Problems and Public Policy, vol. 7, pod redakcją Williama R. Freudenburga i Teda I.K. Youna, JAI Press, Stamford, CT, USA, 1999, str. 105–135; dostępny na stronie www.uow.edu.au.
48. angryscientist.wordpress.com i www.healthsalon.org.
49. „Scale of pharma payments to med schools revealed”, New Scientist, 19 października 2007, www.newscientist.com.
50. Professor Christopher Nordin, „The pharmaceutical industry and doctors’ prescribing habits”, www.abc.net.au.
51. E.G. Campbell i inni, „Institutional Academic – Industry Relationships”, JAMA, 2007, 298:1779–1786, www.medicalnewstoday.com.
