Porażka kolorowej rewolucji na placu Tiananmen

Wtedy James Lilley z CIA (ambasador w Chinach), National Endowment for Democracy i George Soros uruchomili wszystkie swoje zasoby, aby wzniecić 4 czerwca 1989 roku pełnoskalową kolorową rewolucję wraz z demonstracjami studentów na Placu Tiananmen przechodzącymi w przemoc.

Z aktywnym udziałem współczesnego kolorowego rewolucjonisty Gene’a Sharpa, który przebywał w Pekinie przez dziewięć dni w czasie protestów, obfitą propagandą CIA transmitowaną przez Radio Wolna Ameryka w Azji, szkoleniem, finansowaniem, a nawet uzbrajaniem agresywnych reakcjonistów wśród grup studenckich w koktajle Mołotowa i broń palną rozpętano operację chaosu niebędącą ani trochę pokojowym protestem. Wśród wielu aktywów koordynowanych i wykorzystywanych przez grupy frontowe CIA w Chinach byli okrutni studenccy anarchiści, którzy dopuścili się morderstwa dziesiątek żołnierzy Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej (ChAL-W), których zwęglone zwłoki mogą przyprawiać o mdłości nawet dzisiaj, ponad 30 lat później. Kiedy zamach się nie udał, a prowokatorzy nie mogli wywołać rządowej masakry, wszystkie wysiłki globalnego zarządzania percepcją skierowano na sprawienie wrażenia, że jednak do masakry doszło, co wytworzyło mit zbliżony do „holokaustu” pokutujący do dzisiaj.

Kiedy nie udało się spowodować rozlewu krwi, a liczba zgonów nie przekraczała 200–300 (z których wiele dotyczyło żołnierzy ChAL-W), porzucono ten plan i najradykalniejszych prowokatorów uczestniczących w operacji Sorosa przetransportowano w bezpieczniejsze miejsca w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie w ramach operacji MI6/CIA o nazwie Operation Yellowbird. Przy wydatnym współudziale triad z Hong Kongu umożliwiono po cichu tym anarchistom opuszczenie Chin, po czym wielu z nich otrzymało sowite nagrody i stypendia na amerykańskich uniwersytetach Ligi Bluszczowej, tworząc coś, co Gavin Hewitt z Washington Postu określił jako „jądro ruchu chińskiej demokracji na uchodźstwie”.¹⁷

 

Pozbycie się Sorosa i przywrócenie wizji Zhou Enlaia

Pod wieloma względami Plac Tiananmen był swego rodzaju błogosławieństwem dla Chin, bowiem prawdziwe zło, jakim Zhao, Soros i maltuzjańska zgnilizna skaziły chińskie struktury władzy, stało się dla wszystkich widoczne. „Heroicznej” roli Zhao jako „trybuna ludowego sprzeciwiającego się rządowej pacyfikacji pokojowych studentów” nie udało się odegrać według planu. Zamiast wychwalania go jako bojownika o wolność ujawniono jego rolę jako chińskiego uzurpatora.

Komunistyczna Partia Chin szybko udaremniła wszelkie działania Sorosa, wygnała go na zawsze i pozbawiła Zhao wszystkich atrybutów władzy, osadzając go w areszcie domowym na resztę życia aż do jego śmierci w roku 2005. Chen Yizi, bliski sojusznik Zhao, uniknął aresztu, uciekając do USA, gdzie przez wiele lat służył w aparacie Sorosa wraz z setkami innych kłamców i zdrajców.

Obecnie Chiny stały się główną siłą postępu broniącą suwerennych państw narodowych jako kamień węgielny Większego Partnerstwa Eurazjatyckiego i szerszego wielobiegunowego ładu opartego na Karcie ONZ.

Dzięki chińskiej zdolności do obrony ekonomicznej suwerenności, utrzymania możliwości odgórnego planowania przez silny rząd centralny, bankowości narodowej i oddzieleniu jej działalności komercyjnej od inwestycyjnej Chiny potrafiły stworzyć system rozwoju, który jest antytezą wszystkiego, co Toffler, Soros, Schwab, Kissinger i ideolodzy Klubu Rzymskiego uważają za ustalone przeznaczenie ludzkości. W opozycji do ideologów Trzeciej Fali promujących ideę, że Chiny mogłyby stać się „postindustrialnym” systemem rządzonym przez bezduszną sztuczną inteligencję i genetycznie modyfikowanych ludzi z jedynie oddolną poziomą demokracją i naukowym kapłaństwem zarządzającym technofeudalnym systemem z góry Inicjatywa Pasa i Szlaku/Nowy Jedwabny Szlak stanowi moralną i intelektualną podstawę dla słusznych długoterminowych kierunków kształtujących najlepsze młode chińskie umysły. Motywujące zasady twórczego rozumu, stałego postępu naukowego i prawości moralnej leżące u fundamentów Tian Ming uczyniły Inicjatywę Pasa i Szlaku doskonałym wyrazem wizji Czterech Modernizacji Zhou Enlaia.

 

 

Studenci protestujący na Placu Tiananmen w roku 1989. (Zdjęcie: @sfchoi8964)

 

 

Żeby nie było nieporozumień – jest wiele powierzchownych podobieństw między cybernetycznym zamkniętym systemem myślenia wydającym z siebie teorie Czwartej Rewolucji Przemysłowej i Trzeciej Fali a otwartym systemem myślenia napędzającym chiński Nowy Jedwabny Szlak.

Oba podejścia do „zarządzania systemowego” zakładają silną scentralizowaną władzę i oba opierają się na „naukowym planowaniu” ekonomii politycznej.

Dopiero kiedy spojrzy się na takie czynniki, jak intencja, moralność i szacunek dla twórczego rozumu, wtedy zaczynają ujawniać się wyraźne różnice.

Podczas gdy w postsorosowych Chinach rządzą tradycje konfucjańskie dążące do wydobywania ludzi z ubóstwa, promowania współpracy z korzyścią dla wszystkich stron, zwiększania zakresu praw człowieka i wspierania modeli twórczej ekspresji, to w zamkniętym systemie maltuzjańskim nastawionym na entropię, matematyczną równowagę i absolutną kontrolę nad ludzkością całkowicie brak tych elementów.

Kiedy system chiński wykorzystuje modelowanie komputerowe wyłącznie jako narzędzie do wspierania celów narodowych, skupiając się na przezwyciężaniu ciągle zmieniających się „granic wzrostu”, system maltuzjański dąży do uwięzienia całego planowania narodowego w ramach modeli komputerowych dyktujących sztywne granice wzrostu.

Gdy jeden system widzi stabilność jako podstawę, a zmianę jako cechę drugorzędną, drugi uważa za podstawę twórczą zmianę, a stany stabilności jako cechę drugorzędną.

W przemówieniu z 18 stycznia 2016 roku zatytułowanym „Głębsze rozumienie nowych koncepcji rozwojowych” Xi Jinping opisał ten proces następującymi słowami:

 

Skoordynowany rozwój to połączenie zrównoważonego rozwoju i niezrównoważonego rozwoju. Proces przechodzenia od równowagi do nierównowagi i znowu do równowagi jest podstawowym prawem rozwoju. Równowaga jest względna, zaś nierównowaga jest absolutna. Podkreślanie skoordynowanego rozwoju nie polega na dążeniu do równościowości, ale na nadawaniu większej ważności równym szansom i zrównoważonej alokacji zasobów.

 

Przedstawiając bardzo odmienną ideę postępu naukowego i przemysłowego obowiązującą w Chinach, ich przywódca powiedział

 

W XVI wieku ludzkość weszła w bezprecedensowy okres aktywnej innowacji. Osiągnięcia naukowe w ostatnich pięciu stuleciach przekroczyły całkowitą sumę kilku poprzednich tysiącleci… Każda rewolucja naukowa i przemysłowa głęboko zmieniała charakter i wzorzec rozwoju świata… Od czasu drugiej rewolucji przemysłowej Stany Zjednoczone utrzymały globalną hegemonię, ponieważ zawsze były liderem i największym beneficjentem postępu naukowego i przemysłowego.¹⁸

 

Przedstawiając otwarty system myślenia opierający się na stałym twórczym wzroście całości i ludziach skoncentrowanych na systemach wartości umożliwiających stosowanie myślenia technologicznego, w przemówieniu z roku 2015 Xi podsumował swoje myśli w sposób, w jaki ani Soros, ani Schwab nie potrafiliby nawet za milion lat:

 

Dystrybuowany rozwój zapewnia społeczną równość i sprawiedliwość. W ramach rządzenia krajem priorytetem jest urzeczywistnianie równości, po czym nastąpi stabilność. Umożliwianie ludziom dzielenia się owocami reform i rozwoju jest esencją socjalizmu. Demonstruje to wyższość socjalizmu i wielkoduszność Partii w jej misji służenia ludziom. Tylko gdy zaradzi się właściwie temu problemowi, uwolni się w pełni ludzki entuzjazm, inicjatywę i kreatywność. Tylko wówczas narodowy rozwój uzyska wystarczający pęd.

Chociaż jest prawdą, że „tort” rozwoju staje się większy, prawdziwe jest również to, że jego porcje nie są rozdzielane po równo. Rosną nierówności w poziomie dochodów oraz w zakresie miejskich i wiejskich usług publicznych. W rozdzielaniu owoców rozwoju tkwią niedoskonałości zarówno w strukturach instytucjonalnych, jak i rzeczywistych rezultatach. Dlatego nasza główna zasada musi polegać na tym, że rozwój jest dla ludzi i dzięki ludziom, a jego korzyści są współudziałem ludzi. Musimy tworzyć skuteczniejsze systemy, aby stale prowadzić wszystkich ludzi do wspólnej pomyślności i wykorzeniać ogromną lukę między bogatymi a biednymi.¹⁹

 

Więc gdy następnym razem dojdziesz do przekonania, że Chiny są przyczyną twoich kłopotów, weź oddech i zastanów się, dlaczego nie wpuszczają Sorosa do swojego kraju, chociaż ma on wpływ na twój.

 

O autorze:

Matthew Ehret jest dziennikarzem, historykiem i założycielem Canadian Patriot Review. Swoje artykuły publikuje także w Global Times of China, Executive Intelligence Review, 21st Century Science and Technology, Veterans Today i Globalresearch.org. Jest też autorem trzytomowej monografii Caught Between Two Worlds: The Untold History of Canada (Uwięziona między dwoma światami – nieopowiedziana historia Kanady). W roku 2019 współzałożył fundację Rising Tide Foundation z siedzibą w Montrealu. Dotychczas w Nexusie ukazało się osiem artykułów jego autorstwa: „Mackinder kontra chiński Nowy Jedwabny Szlak” (nr 125), „Terapia falami elektromagnetycznymi” (nr 133), „Ponowne odkrycie plazmowego wszechświata” (nr 133), „Sabotaż nauki” (nr 135), „Nasz żyjący wszechświat” (nr 136), „Architekci Wielkiego Resetu” (nr 138), „W obronie dwutlenku węgla” (nr 140) i „Zapomniana Tradycja Pitagorejska” (nr 141). Skontaktować się z nim można pisząc na adres poczty elektronicznej matt.ehret@tutamail.com.

 

Przełożył Michał Fiejtek

 

Przypisy:

 1. „Lord Malloch Brown Revealed: The British Hand Behind the Coup Shows Its Scales Again” („Lord Malloch Brown ujawnia – brytyjska ręka stojąca za zamachem znów pokazuje swoją moc”), Fundacja Kultury Strategicznej (Strategic Culture Foundation), 17 listopada 2020, tinyurl.com.

 2. Recenzja „The Clash of Two Americas, the Unfinished Symphony” („Starcie dwóch Ameryk – niedokończona symfonia”), 15 lipca 2021, canadianpatriot.org.

 3. Julian Gerwitz, Never Turn Back: China and the Forbidden History of the 1980s (Nigdy nie odwracaj się plecami – Chiny i zakazana historia lat 1980.), Harvard University Press, 2022, books.google.com.au.

 4. Ezra F. Vogel, „Deng Xiaoping and the Transformation of China” („Deng Xiaoping i transformacja Chin”), 2011, www.academia.edu.

 5. Clement Bezold, Anticipatory Democracy: People in the Politics of the Future (Demokracja antycypacyjna – ludzie w polityce przyszłości), Random House, 1978, books.google.com.au.

 6. „NSSM 200 Henry A. Kissinger, „Report 1974 – Implications of Worldwide Population Growth for U.S. Security and Overseas Interests” („Raport NSSM 200 Henry’ego A. Kissingera 1974 – skutki światowego wzrostu ludności dla bezpieczeństwa i interesów zagranicznych USA”), archive.org.

 7. Robert Zubrin, „China’s population-control holocaust: The bloody history of «Limits to growth»” („Chiński holokaust kontroli liczby ludności – krwawa historia «granic wzrostu»”), Washington Times, maj 2012.

 8. The Futurists of Beijing: Alvin Toffler, Zhao Ziyang, and China’s „New Technological Revolution”, 1979–1991 (Pekińscy futuryści – Alvin Toffler, Zhao Ziyang i chińska „nowa rewolucja technologiczna”, 1979–1991), Cambridge University Press, 12 marca 2019.

 9. J. Gewirtz, „The Futurists of Beijing: Alvin Toffler, Zhao Ziyang, and China’s «New Technological Revolution», 1979–1991” („Pekińscy futuryści – Alvin Toffler, Zhao Ziyang i chińska «nowa rewolucja technologiczna», 1979–1991”), The Journal of Asian Studies, 2019, 78(1), 115–140. www.proquest.com, www.cambridge.org.

10. J. Gewirtz, ibid.

11. J. Gewirtz, ibid.

12. „How the Conservative Revolution Tried to Destroy China” („Jak konserwatywna rewolucja próbowała zniszczyć Chiny”), Michael Billington, Executive Intelligence Review, tom 22, nr 10.

13. Friedman, kontakt z autorem po informacje źródłowe.

14. Friedman, ibid.

15. „The Gorbachev Prospect by George Soros” („Perspektywa Gorbaczowa według George’a Sorosa”), The New York Review of Books, 1 czerwca 1989.

16. Herrhausen został zamordowany w roku 1989, natomiast LaRouche kilka miesięcy wcześniej trafił do więzienia, a jego międzynarodowe organizacje zamknięto za sprawą Roberta Muellera, który taką samą rolę odegrał trzydzieści lat później jako czołowy śledczy RussiaGate.

17. Gavin Hewitt, „The Great Escape from China” („Wielka ucieczka z Chin”), Washington Post, 9 czerwca 1991, www.washingtonpost.com.

18. Xi Jinping, „A Deeper Understanding of the New Development Concepts” („Głębsze rozumienie nowych koncepcji rozwojowych”), Xi Jinping The Governance of China II, (Zarządzanie Chinami Xi Jinpinga II), Qiushi Journal, 18 stycznia 2016, en.qstheory.cn.

19. Xi Jinping, „Guide Development with New Concepts” („Przewodnik po nowych koncepcjach rozwojowych”), Xi Jinping The Governance of China II, (Zarządzanie Chinami Xi Jinpinga II), Qiushi Journal, 29 października 2015, en.qstheory.cn.