Zmień swój umysł, a zmienisz swoje ciało

Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 110 (6/2016)
Tytuł oryginalny: „Change Your Mind, Change Your Body”, Nexus (wydanie angielskie), vol. 23, nr 5

Mark Baker

Przez długi czas byłem zafascynowany potęgą umysłu i tym, co można za jego pomocą osiągnąć. Na początku lat 2000. ktoś zasugerował mi, abym przeczytał książkę Louise L. Hay. Jej lektura uświadomiła mi, jak bardzo każdy człowiek może kontrolować swoje życie.

Moje zainteresowanie wykorzystywaniem umysłu do kontroli bólu i leczenia przyszło trochę później, gdy zdałem sobie sprawę, że to może pomóc innym ludziom. Inspiracją do tego był dla mnie Budda, który dużo mówił o przezwyciężaniu bólu i cierpienia. W tym celu zgłębiłem prace dra Davida Hamiltona, dra Jona Kabat-Zinna, Shinzen Younga, dra Josepha Murphy’ego, dra Ernesta Rossiego, Normana Cousinsa, dra Angela Escudero, Hratcha Ogali i innych. Ogólna myśl, która się z nich wyłoniła, mówiła, że możemy dokonywać niesamowitych rzeczy, kiedy zrozumiemy, uwierzymy i będziemy wiedzieli, jak to zrobić. Oczywiście istnieją ograniczenia, ale większość z nas prawdopodobnie nie osiągnęła nawet połowy możliwości swoich umysłów, stąd nie ma co mówić o ograniczeniach.

W dalszej części przedstawiam przykłady, które pokazują, że przy pomocy naszego umysłu możemy kontrolować nasz ból i wpływać na naszą rekonwalescencję.

Zaburzenia dysocjacyjne tożsamości

Dr Bennet Braun, specjalista w zakresie leczenia osobowości mnogich w Ośrodku Medycznym Rush-Presbyerian-St Luke w Chicago zauważył, że wielu jego pacjentów używało kilku różnych okularów – każde dla innej osobowości, ponieważ ich wzrok zmieniał się wraz ze zmianą osobowości. Zastanówmy się nad tym chwilę. Ta sama osoba i jednocześnie potrzeba używania innych okularów dla odrębnej osobowości. To musi być odosobniony przypadek, myślimy zapewne. Otóż nie! Amerykańskie czasopisma psychiatryczne opublikowały szereg historii pacjentów, którzy potrzebowali innych dawek leków w zależności od tego, którą osobowością byli w danym momencie. Jedna z historii dotyczyła kobiety z cukrzycą, która nie miała tej choroby w przypadku innej osobowości, z kolei w innym przypadku pewien młody mężczyzna uczulony na cytrusy nie przejawiał tego uczulenia, gdy do głosu dochodziła inna osobowość.¹ Te przykłady jasno pokazują, że nasz umysł, percepcja i przekonania naprawdę kontrolują nasze ciało.

Oto malutki eksperyment, który pokazuje, jak można wykorzystać swój umysł do kontrolowania własnego ciała…

Wyobraź sobie, że idziesz ciemną alejką w mieście, którego nie znasz. Duży człowiek zastępuje ci drogę, blokując przejście. Obracasz się i widzisz jego wspólnika – jesteś w pułapce. Ruszają groźnie w twoim kierunku.

Pewnie zauważyłeś już, że twoje tętno i oddech przyspieszyły na samą myśl o tym. Teraz już wiesz, że możesz kontrolować umysłem swoje ciało. W rzeczywistości możesz dokonać znacznie więcej…

Badania pokojówek hotelowych

Ukierunkowując swoją świadomość na korzyści, jakie możemy przysporzyć sobie samemu, możemy usprawnić swój organizm. Dowiódł tego eksperyment, w którym uczestniczyły 84 kobiety pracujące w siedmiu różnych hotelach. Ilość fizycznej pracy związanej ze sprzątaniem, przenoszeniem urządzeń i mebli oraz słaniem łóżek była podobna jak w przypadku intensywnego treningu. Postawiono wówczas pytanie: „Dlaczego pokojówki nie są bardziej wysportowane?” Aby na nie odpowiedzieć, dr Ellen Langer z Uniwersytetu Harvarda podzieliła pokojówki na dwie grupy. Jednej grupie powiedziała, że będą wykonywać więcej zadań niż zwykle. Po miesiącu badacze stwierdzili, że kobiety z grupy poinformowanej o wykonywaniu większej ilości zadań, straciły więcej kilogramów i miały niższe ciśnienie krwi niż kobiety z grupy kontrolnej, które nie otrzymały takiej informacji.² Sama zmiana świadomości na temat ich codziennej aktywności wystarczyła, aby stan ciał pokojówek uległ poprawie. To pokazuje, że zmiana świadomości na temat bólu i rekonwalescencji może mieć pozytywny wpływ na nasze ciało.

Nadludzka siła

Zjawisko „histerycznej” czy też nadludzkiej siły przypuszczalnie najłatwiej opisać za pomocą Metody Silvy³, która mówi, że każda mentalna i fizyczna zmiana zawsze jest wypadkową pragnienia, przekonania i oczekiwania. Zanim zastanowimy się nad tymi cechami, rozważmy przykłady histerycznej siły.

Wnuczka Marie Payton próbowała zatrzymać odjeżdżającą kosiarkę i tak się nieszczęśliwie złożyło, że wpadła pod nią. W przypływie ogromnej siły Payton uwolniła swoją wnuczkę, odrzucając kosiarkę na bok.⁴

Jeff Smith wyczołgał się spod traktora, gdy dwie jego córki w wieku 14 i 16 lat uniosły pojazd na tyle, że mógł się uwolnić (ale niecałkowicie, ponieważ jedno jego ramię pozostało przygniecione, które pomógł mu później uwolnić jego sąsiad z pomocą własnego traktora). Chociaż traktor Smitha był ciężki, pragnienie jego córek, aby go uratować, okazało się na tyle silne, że pozwoliło im unieść go. Ich koncentracja i chęć osiągnięcia celu były tak silne, że nie było miejsca na jakiekolwiek wątpliwości.⁵

Przyjrzyjmy się zatem tym cechom, tj. pragnieniu, przekonaniu i oczekiwaniu, aby zobaczyć, czy Metoda Silvy może wyjaśnić zjawisko nadludzkiej siły.

• Głębokie pragnienie osiągnięcia celu

Czy osoby dokonujące takich niezwykłych rzeczy chcą pomóc swoim ukochanym przetrwać sytuacje zagrażające ich życiu? Z pewnością tak.

Pewna buddyjska opowieść ukazuje inne spojrzenie na poziom pragnienia wymagany do tego, aby osiągnąć skupienie na tym, czego się pragnie. Pewien człowiek udał się do mistrza zen i poprosił go, aby wskazał mu ścieżkę prowadzącą do oświecenia. Mistrz odpowiedział: „Podążaj za mną”, następnie wstał i zaprowadził mężczyznę nad pobliską rzekę, po czym razem weszli do wody. Nagle mistrz bez ostrzeżenia wcisnął głowę mężczyzny pod wodę i trzymał ją do czasu, aż mężczyzna zaczął walczyć o życie, niemal ocierając się o śmierć. W końcu mistrz wyciągnął go z wody i kiedy ten z trudem łapał powietrze, powiedział do niego: „Gdy będziesz chciał być oświecony tak bardzo, jak bardzo pragnąłeś wziąć kolejny oddech, wtedy wróć do mnie”.

Pragnienie powrotu do zdrowia lub złagodzenia bólu tak silne, jak silne jest pragnienie zaczerpnięcia powietrza, lub po prostu tak przemożne, że staje się twoją główną myślą, na której się koncentrujesz, odpowiada temu, co powiedział Napoleon Hill: „Gdy twoje pragnienia będą wystarczająco silne, wówczas okaże się, że posiadasz nadludzkie moce, aby móc je zrealizować”.⁶

Pragnienia prowadzą do przekonań i oczekiwań.