Autor artykułu opublikowanego w magazynie Wired27 wysuwa przypuszczenie, że za polowaniem na czarownice prowadzonym przez naukowy establishmentu kryją się motywy finansowe:
Czynniki finansowe mogły odgrywać rolę w zajadłej animozji, jaka przejawiła się w stosunku do eksperymentów z zimną syntezą. Jest oczywiste, że kiedy podkomitet kongresu USA zasugerował, iż z programu badań nad gorącą syntezą można wycofać 25 milionów dolarów na rzecz badań nad zimną syntezą, zwolennicy gorącej syntezy wpadli we wściekłość.
Dane wskazujące na możliwość zachodzenia transmutacji ciężkich pierwiastków w układach elektrochemicznych są obecnie stosunkowo znaczące. Yasuhiro Iwamura, Mitsuru Sakano i Takehiko Itoh z Ośrodka Badań Zaawansowanych Technologii Mitsubishi przeprowadzili w powtarzalny sposób przy zastosowaniu układu deuterowo-palladowego transmutację cezu (liczba atomowa 55) w prazeodym (liczba atomowa 59) oraz strontu (liczba atomowa 38) w molibden (liczba atomowa 42). Ich wyniki w roku 2002 opublikował magazyn Japanese Journal of Applied Physics.28
Wyniki te potwierdzili ostatnio T. Higashiyama i jego współpracownicy z Uniwersytetu w Osace i zaprezentowali je na X Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Zimnej Syntezy, która odbyła się w dniach 24–29 sierpnia 2003 roku29 w Cambridge w stanie Massachusetts.
Obszerny zbiór prac na temat niskoenergetycznych reakcji jądrowych znaleźć można pod adresem lenrcanr.org.
O autorze:
Rochus Boerner odbywa studia doktoranckie na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Stanowego w Arizonie. Jest magistrem matematyki i informatyki i obecnie kończy pisanie swojej pracy doktorskiej (dane z roku 2004 – przyp. red.).
Przełożył Jerzy Florczykowski
Przypisy:
1. Brian Martin, „Stamping Out Dissent” („Zadeptywanie dysydentów”), Newsweek, 26 kwietnia 1993, str. 49–50.
2. Robert Anton Wilson, The New Inquisition (Nowa Inkwizycja), New Falcon Publications, 1991.
3. Chodzi o dekadenckie, schyłkowe trendy panujące pod koniec XIX wieku. – Przyp. tłum.
4. Robert G. Jahn, „20th and 21st Century Science: Reflections and Projections” („Nauka XX i XXI wieku – refleksje i przewidywania”), Journal of Scientific Exploration, 15(1):21, 2001.
5. Henry H. Bauer, „Editorial” („Od Redakcji”), Journal of Scientific Exploration, 14(3):304–305, 2000.
6. Chodzi o teorię tworzenia form lądu przez prądy archaicznych rzek. – Przyp. tłum.
7. Stanley Pons, Martin Fleischmann, „Electrochemically induced nuclear fusion of deuterium” („Elektrochemicznie indukowana synteza jądrowa deuteru”), Journal of Electroanalytical Chemistry, 261(2A):301–308, 10 kwietnia 1989.
8. N.S. Lewis i inni, „Searches for low-temperature nuclear fusion of deuterium in palladium” („Poszukiwania niskotemperaturowej syntezy jądrowej deuteru i palladu”), Nature, 340:525–530, 1989.
9. D. Albagli i inni, „Measurement and analysis of neutron and gamma ray emission rates, other fusion products, and power in electrochemical cells having Pd cathodes” („Pomiar i analiza tempa emisji neutronów i promieni gamma oraz innych produktów syntezy jądrowej i mocy w elektrochemicznych ogniwach o palladowych katodach”), Journal of Fusion Energy, 9(2):133, 1990.
10. M. Gai i inni, „Upper Limits on Neutron and Gamma-Ray Emission from Cold Fusion” („Górne limity emisji neutronów i promieni gamma w procesie zimnej syntezy”), Nature, 340:29–34, 6 lipca 1989.
11. Charles G. Beaudette, Excess Heat – Why Cold Fusion Research Prevailed (Nadmiar ciepła – dlaczego badania zimnej syntezy zwycięzyły), Oak Grove Press, 2000, str. 113.
12. Jak wyżej, str. 90–97.
13. Eugene F. Mallove, „MIT and Cold Fusion: A Special Report” („MIT a zimna synteza – raport specjalny MIT”), Infinite Energy, 4(24):64–118, marzec-kwiecień 1999; http://www.infinite-energy.com/images/pdfs/mitcfreport.pdf.
14. Eugene F. Mallove, „Ten Years That Shook Physics” („Dziesięć lat, które wstrząsnęły fizyką”), Infinite Energy, 4(24):3, marzec-kwiecień 1999.
15. Infinite Energy, 4(24), marzec-kwiecień 1999.
16. S. Szpak, P.A. Mosier-Boss, (redaktorzy), „Thermal and Nuclear Aspects of the Pd/D2O System Vol. 1: A Decade of Research in Navy Laboratories” („Termalne i jądrowe aspekty układu Pd-D2O, tom 1: Dziesięciolecie badań w laboratoriach marynarki wojennej”), Ośrodek Kosmicznych i Morskich Systemów Walki (Space and Naval Warfare Systems Center), Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych, Raport Techniczny 1862, luty 2002; „Thermal and Nuclear Aspects of the Pd/D2O System Vol. 1.
17. B. Davis, „Reasonable Doubt” („Uzasadniona wątpliwość”), New Scientist, 177(2388), 29 marca 2003.
18. Focus Fusion Society, „Government Official Attempts to Suppress Alternative Energy Breakthrough” („Przedstawiciel rządu próbuje utrącić alternatywną metodę przełomu w energetyce”), 28 maja 2002.
19. Tokamak to komora w kształcie torusa stosowana w badaniach nad syntezą, w których plazma jest podgrzewana w zamkniętym obszarze utworzonym z pól magnetycznych. Nazwa pochodzi z języka rosyjskiego od słów toroidalnaja kamiera s magnitnoj katuszkoj (toroidalna komora z cewką magnetyczną). – Przyp. tłum.
20. Gary Taubes, Bad Science: The Short Life and Weird Times of Cold Fusion (Zła nauka – krótki żywot cudacznego okresu zimnej syntezy), Random House, Nowy Jork, 1993.
21. Gary Taubes, „Cold Fusion Conundrum at Texas A&M” („Rebus zimnej syntezy w Texas A&M”), Science, 248:1299–1304, 15 czerwca 1990.
22. John Bockris, Science, 249:463, 3 sierpnia 1990.
23. Charles Platt, „What If Cold Fusion Is Real?” („A co jeśli zimna synteza jest możliwa?”), Wired, 6(11), listopad 1998.
24. Przedrukowana w Infinite Energy, 6(32):19, lipiec-sierpień 2000.
25. Eugene F. Mallove, „The Triumph of Alchemy: Professor John Bockris and the Transmutation Crisis at Texas A&M” („Tryumf alchemii – profesor John Bockris i kryzys transmutacji na uniwersytecie Texas A&B”), Infinite Energy, 6(32), lipiec-sierpień 2000.
26. Ostracyzm, inaczej sąd skorupkowy, procedura polityczna wprowadzona w Atenach na początku V wieku p.n.e. w celu zapobieżenia próbom obalenia ustroju. Obywatele Aten corocznie odpowiadali na pytanie, czy jest wśród nich ktoś, kogo działalność zagraża istnieniu demokracji. Głosowanie polegało na napisaniu imienia kandydata na glinianej skorupce – ostrakonie (stąd nazwa procedury). Wskazany przez większość głosujących musiał na 10 lat opuścić Ateny, przy czym nie tracił majątku. Po powrocie stawał się pełnoprawnym obywatelem. Ofiarami stosowanego w latach 488–417 p.n.e. ostracyzmu byli między innymi Temistokles, Arystydes i Kimon. – Przyp. red.
27. Charles Platt, „What If...
28. Y. Iwamura, M. Sakano, T. Itoh, „Elemental Analysis of Pd Complexes: Effects of D2 Gas Permeation” („Pierwiastkowa analiza związków Pd – wpływ przenikania gazowego D2”), Japanese Journal of Applied Physics, 41:4642–4650, 2002.
29. T. Higashiyama i inni, „Replication of MHI Transmutation Experiment by D2 Gas Permeation through Pd Complex” („Powtórzenie eksperymentu MHI z transmutacją poprzez wpływ przenikania gazowego D2”), 2003; Replication of MHI Transmutation Experiment by D2 Gas Permeation through Pd Complex.
