Wpływ strukturyzowanej magnetycznie wody na zdrowie

Organizm ludzki składa się przeciętnie w 70–75 procentach z wody, czyli zawiera jej około 50–60 litrów. Woda spełnia w organizmie wiele funkcji, warunkując zachodzenie szeregu ważnych procesów. Jednak fundamentalnym procesem dla istnienia życia jest przekaz bioinformacji. Odbywa się on już na poziomie DNA za pośrednictwem zjawisk bioakustycznych i bioelektromagnetycznych stanowiących 90 procent wszystkich jego funkcji.

Techniczne pola magnetyczne (telefonów komórkowych, internetu bezprzewodowego wi-fi itp.), a także zanieczyszczenia chemiczne zakłócają te procesy, co powoduje, że następuje upośledzenie wchłaniania wody do komórek organizmu – nawet mimo wypijania dużych jej ilości. Dlatego tak istotne jest, aby pić wodę o cząsteczkach odpowiednio ustawionych, prawidłowo „zaprogramowanych”. Następuje to podczas strukturyzacji wody pitnej (np. poprzez aplikator pola), kiedy zmienia się częstotliwość drgań jej cząsteczek i usytuowanie dipoli wodnych oraz ich większych skupisk (klastrów). Powstaje wówczas struktura heksagonalna (sześciokątna) wody, czyli lodopodobna. I ta lodopodobna, wewnętrzna struktura decyduje o wysokiej jakości wody pitnej. Umożliwia to zachodzenie procesów samoregulacji w organizmie i inicjuje proces samouzdrawiania.

Heksagonalną strukturyzację wody można przeprowadzić, wykorzystując urządzenia do magnetostymulacji (magnetorelaksacji). Wystarczy wodę w naczyniu poddać działaniu pola magnetycznego wytwarzanego przez te urządzenia przez 3–10 minut lub w sposób ciągły. Picie takiej wody wspomoże pracę komórek przy strukturyzacji wody zawartej w organizmie i zaoszczędzi energię, co pozwoli wzmóc procesy regeneracji, samouzdrawiania i witalizacji.

Strukturyzowanie wody pitnej in vitro (poza organizmem) jest działaniem pożądanym, ale działaniem znacznie skuteczniejszym jest poddanie strukturyzacji całej wody organizmu in vivo (w organizmie). Wystarczy codziennie przykładać aplikatory (impulsatory) w okolicy tętnic, wątroby czy nerek (przez nerki przepływa krew w ilości 1–1,2 l/min.). W dodatku przykładanie aplikatora na nerek oczyszcza je z piasku i kamieni, ponieważ magnetostymulacja (magnetorelaksacja) orientuje dipole wody oraz przyśpiesza rotację micelli (cząstek związków chemicznych tworzących tzw. trwałe emulsje), nie dopuszczając do agregacji i krystalizacji mineralnych cząstek lub odwracając te procesy. Wpływ magnetyczny zaburza w ten sposób mechanizm krystalizacji i pomaga w procesie rozbijania mikrokryształów podobnie jak ultradźwięki. Ten proces dezintegracji dotyczy zarówno cholesterydów (kryształy cholesterolu), jak i kryształów kwasu moczowego, które odkładają się w ścianach naczyń w nerkach, rogówce i stawach, stając się sprawcami dny moczanowej.

 

Zastosowania magnetostymulacji i magnetorelaksacji

• alergie;

• astma i inne przewlekłe schorzenia dróg oddechowych;

• artroza;

• blizny (keloidy);

• choroby zwyrodnieniowe stawów;

• choroby układu krążenia;

• choroby skóry (wypadanie włosów);

• choroby przemiany materii – uzupełniająco;

• cukrzyca;

• depresja;

• gojenie ran;

• kolki jelitowe i nerkowe;

• kurcze mięśni;

• miażdżyca;

• migrena;

• nadciśnienie tętnicze;

• nadpobudliwość, zwłaszcza u dzieci;

• nerwobóle;

• nerwica;

• niektóre choroby infekcyjne;

• nowotwory – uzupełniająco przy niektórych typach;

• oczyszczanie (detoksykacja organizmu);

• otyłość i odchudzanie;

• osteoporoza;

• poparzenia;

• przeciążenie mięśni;

• przewlekłe bóle głowy;

• regeneracja ogólna organizmu;

• rwa kulszowa;

• reumatoidalne zapalenie stawów;

• syndrom chronicznego męczenia;

• urazy sportowe;

• wzrost witalności i wydolności organizmu;

• wyczerpanie nerwowe (przewlekły stres);

• zaburzenia potencji;

• zaburzenia snu (trudności z zaśnięciem);

• złamania kości;

• zaburzenia gojenia się ran;

• zaburzenia krzepnięcia krwi (łagodne krwawienia);

• zaburzenia w natlenianiu krwi;

• zaburzenia ukrwienia obwodowego;

• zaburzenia psychosomatyczne (niektóre);

• zakwaszenie tkanek;

• zapalenia;

• zespoły bólowe (kręgosłupa i inne);

• złamania.

Do wskazań należy doliczyć również:

• niedokrwienie kończyn dolnych;

• owrzodzenia żylakowate;

• porażenie mózgowe;

• przewlekłe zapalenia zatok przynosowych;

• stwardnienie rozsiane, szczególnie we wczesnym stadium choroby;

• udary mózgowe.

Inne obszary zastosowań:

• dermatologia i kosmetyka;

• sport;

• rehabilitacja pourazowa i pooperacyjna;

• weterynaria.