Jak działa magnetostymulacja?

Homeostazę w organizmie utrzymują wytwarzane przezeń własne biopola magnetyczne. W procesie tym uczestniczą również zewnętrzne stałe lub zmienne pola magnetyczne niskiej częstotliwości. Umożliwiają wymianę informacji ze światem zewnętrznym oraz jej wewnętrzny przepływ sterujący procesami przemiany materii i koordynujący czynności narządów wewnętrznych. Regulują wymianę gazową we krwi, co jest podstawą trwałości życia. Sterują budową i odbudową strukturalną, w tym również procesem gojenia ran. Ponadto pola elektromagnetyczne wytwarzane w organizmie wywierają następujący wpływ na jego funkcjonowanie:

• gwarantują właściwą odbudowę mikrostruktur kostnych (np. przy złamaniach);

• sterują budową i odbudową strukturalną;

• strukturotwórcza rola obejmuje również magnetyczne funkcjonowanie anabolizmu (część przemiany materii w organizmie prowadząca do biosyntezy jego własnych białek, kwasów nukleinowych, tłuszczów, węglowodanów polegająca na ciągłym odnawianiu tych związków) i katabolizmu (część przemiany materii prowadząca do rozpadu białek, węglowodanów, tłuszczów, kwasów nukleinowych);

• sterują procesami wzrostu i gojenia się ran;

• pośredniczą w wymianie informacji między komórkami;

• sterują procesami wymiany gazowej we krwi, czyli podstawowym procesem warunkującym trwałość życia;

• w obrębie nerwów i mięśni stanowią fundament dla prawidłowego procesu przemiany materii w komórkach;

• warunkują istnienie i powstawanie zdrowych tkanek.

Także magnetoterapia i magnetostymulacja wpływają wyjątkowo korzystnie na stan energetyczny organizmu. Magnetoterapia bazuje jednak na polach magnetycznych o prostych sygnałach i dużych wartościach indukcji (tj. dużym wpływie magnetycznym). Niestety, w stosunkowo krótkim czasie powoduje przyzwyczajenie się organizmu do prostych sygnałów i w efekcie brak reakcji organizmu w kierunku terapeutycznym. Przeciwdziałają temu kilkugodzinne przerwy między zabiegami. Przeciwwskazaniami w magnetoterapii są: ciąża, metalowe implanty, rozruszniki serca itp. oraz nadwrażliwość organizmu na aplikowane pola (stres magnetyczny).

Absolutną nowością wśród terapeutycznych urządzeń magnetycznych są urządzenia do magnetostymulacji. Wytwarzają one zmienne (pulsacyjne) pola magnetyczne o bardzo niskich wartościach indukcji, niewielkich częstotliwościach (do 30 Hz), szerokopasmowym sygnale i przebiegach umożliwiających wykorzystanie efektów elektrodynamicznych, magnetomechanicznych i tak zwanego jonowego rezonansu cyklotronowego.

Efekt elektrodynamiczny polega na powstawaniu pulsujących prądów elektrycznych w przewodzących strukturach tkanek, a za ich pośrednictwem wytwarzaniu potencjałów elektrycznych wpływających na przemiany biochemiczne w komórkach.

Efekt magnetomechaniczny (magnetosprężysty) polega na przesuwaniu, uwięzieniu lub doprowadzeniu do oscylacji w polu magnetycznym struktur organizmu mających właściwości ferro-, dia- lub paramagnetyczne. Zjawisko to jest szczególnie istotne dla zachowania homeostazy organizmu, a także w leczeniu rozmaitych schorzeń, zwłaszcza przewlekłych.

Efekt jonowego rezonansu cyklotronowego polega na przyśpieszeniu transportu pierwiastków w postaci jonowej (głównie wapnia, sodu i potasu) oraz zmianach w rozmieszczeniu jonów w przestrzeniach wewnątrzkomórkowych i zewnątrzkomórkowych wskutek zmiany przenikalności tych jonów przez błony komórkowe.

Zjawiska te spowodowały, że terapeutyczne właściwości pola magnetycznego zostały w magnetostymulacji wzbogacone działaniami normalizującymi i stymulującymi, dając w rezultacie następujące efekty:

• bioelektryczny (normalizacja napięcia błonowego);

• biochemiczny (aktywacja procesów enzymatycznych i oksyredukcyjnych związanych z przemianami ATP – kwasu adenozynotrójfosforowego stanowiącego źródło energii komórek);

• bioenergetyczny (stymulacja odżywiania i wzrostu komórek oraz regulacja regeneracyjnych procesów międzykomórkowych wpływających na regenerację całego organizmu).

Elektromagnetyczne sygnały magnetostymulacyjne są skomplikowane i uformowane w szczególny sposób – zawierają kilkaset lub kilka tysięcy składowych i, jak już wspomniałem, są wyraźnie odmienne od konwencjonalnych pól stosowanych w magnetoterapii. Organizm reaguje już na bardzo niskie natężenia pola (zbliżone do natężenia pola ziemskiego), jeśli są one połączone z sygnałami szerokopasmowymi (przekazującymi ogromną ilość informacji). Takimi szerokopasmowymi oscylatorami elektromagnetycznymi są żywe układy. Występuje więc tu kompatybilność pomiędzy organizmem i technicznym źródłem elektromagnetycznych sygnałów.

Znaczenie roli szerokości sygnału wyjaśnił profesor Sedlak w swojej pracy „Hipnoza – Telepatia – Biofizyka” (Bioelektronika, W. Sedlak, Instytut Wydawniczy PAX, 1979):

 

[…] każdy organizm ma zapewne własny «profil elektromagnetyczny». Rozumie się przez to charakterystykę szerokości pasma emitowanej fali. Być może profil elektromagnetyczny jest tak indywidualny, jak rysy twarzy i linie daktyloskopijne palców, mimo wspólnych cech gatunkowych. Spektrum jest tutaj biofizyczną charakterystyką człowieka, być może najsubtelniejszą. Jak każdy pierwiastek chemiczny ma swoje widmo spektralne, tak zapewne układy biologiczne emitują specyficzne widma. Szerokopasmowość może stanowić podstawę niezwykłej ilości informacji przekazywanej o układzie ożywionym. Ilość bowiem informacji jest zależna od szerokości pasma [wyróżnienie autora]. Niestety, nie posiadamy przyrządu do jednoczesnego odbioru wielu częstotliwości. Zestrojenie odbiornika z nadajnikiem odbywa się w zakresie jednej częstotliwości fali, resztę odbiera się jako szumy.

Odwrotnie znów – żaden przyrząd natury technicznej nie jest w stanie sprawić skutków typowych dla profilu elektromagnetycznego jakiegoś organizmu. Istnieją jednak podstawy do wnioskowania, że organizm może się zestroić przynajmniej w kilku punktach z charakterystyką pasma emitowanego przez drugi układ tego samego gatunku. […] Można przypuszczać, że w miarę lepszego poznania elektromagnetycznej koordynacji organizmu podawać się będzie elektromagnetyczny profil jako najbardziej miarodajny dla indywidualności biologicznej, czyli charakterystykę pasma emitowanego przez danego osobnika. Widmo spektralne jest bowiem najsubtelniejszym obrazem rzeczywistości biologicznej oddającym niuanse niemożliwe do uwydatnienia w inny sposób.

 

Zmiany zachodzące w organizmie pod wpływem magnetostymulacji (magnetorelaksacji) są analogiczne do zjawisk zachodzących w czasie wysiłku fizycznego. Wspomagają procesy regulacyjne organizmu poprzez:

• zwiększenie produkcji tlenku azotu NO, naturalnego tzw. wazodilatatora (substancji rozszerzającej naczynia krwionośne);

• rozszerzenie naczyń krwionośnych;

• poprawę przepływu krwi, szczególnie w zakresie mikrokrążenia;

• wzrost wysycenia hemoglobiny tlenem;

• usprawnienie termoregulacji;

• zmniejszenie wartości pH (odkwaszanie komórki);

• wzrost ciśnienia parcjalnego tlenu w tkankach;

• wzrost stężenia jonów wapnia i magnezu w surowicy krwi;

• normalizację stężenia lipidów (tłuszczów) we krwi;

• regulację glikemii (poziomu cukru we krwi);

• poprawę regulacji autonomicznego układu krążenia (podobieństwo do działania tzw. betablokerów);

• poprawę własności hydrodynamicznych krwi i w efekcie zmniejszenie ryzyka zakrzepowego;

• aktywizację pomp i kanałów jonowych, co przyczynia się do znaczącej stymulacji przemiany materii oraz aktywacji reakcji enzymatycznych;

• wzrost produkcji melatoniny niszczącej wolne rodniki przyczyniające się do powstania raka.

Zmiana tych parametrów prowadzi do:

• normalizacji potencjału na błonie każdej komórki (następuje wzrost napięcia na błonie komórkowej);

• nasilenia syntezy białek naprawczych (następuje poprawa działania mechanizmów regeneracji);

• wzrostu przemiany materii, a więc i polepszenia bilansu energetycznego komórek;

• ułatwienia wydalania produktów przemiany materii (odtruwania organizmu);

• wzrostu ogólnej sprawności i wzmocnienia sił obronnych organizmu;

• stymulacji układu odpornościowego.

Efekty magnetorelaksacji pojawiają się praktycznie natychmiast, ponieważ organizm szybko reaguje na podawane sygnały elektromagnetyczne. Następuje zmniejszenie lub eliminacja skutków wszelkich zaburzeń powodowanych przez szeroko rozumiany stres, skrócenie czasu odnowy biologicznej, wzrost odporności na zmęczenie fizyczne i psychiczne oraz podniesienie witalności organizmu poprzez wzrost energii.