ZAŁĄCZNIK
BIURO OCEN TECHNOLOGII STANÓW ZJEDNOCZONYCH
Technologia ochrony zdrowia i jej ocena w ośmiu krajach, 1995
Dane ogólne
1. W roku 1990 długość życia w USA wynosiła wśród mężczyzn 71,8 lat, a wśród kobiet 78,8 lat, co plasuje je w najniższym przedziale pośród krajów rozwiniętych.
2. W roku 1990 śmiertelność noworodków wynosiła 9,2 na 1000 żywych porodów i mieści się w dolnej połowie wśród krajów rozwiniętych.
3. Stan zdrowia koreluje ze statusem społeczno-ekonomicznym.
4. Opieka zdrowotna nie ma charakteru uniwersalnego.
5. Opieka zdrowotna opiera się na systemie wolnorynkowym bez określonego budżetu lub ograniczeń co do ekspansji.
6. Opieka zdrowotna pochłania 14 procent PKB Stanów Zjednoczonych (800 miliardów dolarów w roku 1993).
7. Rząd federalny nie opracowuje centralnych planów i jest głównym nabywcą usług z zakresu opieki zdrowotnej dla ludzi w podeszłym wieku i części biedoty.
8. Amerykanie są mniej zadowoleni ze swojego systemu ochrony zdrowia niż ludzie w innych rozwiniętych krajach.
9. Medycyna w Stanach Zjednoczonych specjalizuje się w drogich metodach leczenia. Niektóre z większych amerykańskich miast mają więcej skanerów rezonansu magnetycznego niż większość pozostałych krajów.
10. Ten „technologiczny wyścig” napędzają ogromne publiczne i prywatne inwestycje w medyczne badania i rozwój farmacji.
11. Wszelkie wysiłki zmierzające do ograniczenia technologicznych opracowań w ochronie zdrowia napotykają na opór twórców polityki, którzy obawiają się ujemnego wpływu na przemysł medycznych technologii.
Szpitale
12. W roku 1990 było 5480 szpitali ścisłej opieki, 880 szpitali specjalistycznych (psychiatrycznych, długotrwałej opieki, rehabilitacyjnych) i 340 szpitali federalnych (wojskowych, dla weteranów oraz dla rdzennych Amerykanów (Indian)), co oznacza 2,7 szpitala na 100 000 mieszkańców.
13. W roku 1990 przeciętna długość przebywania w szpitalu przy 33 milionach przyjęć rocznie wynosiła 9,2 dnia. Współczynnik zajętości łóżek wyniósł 66 procent. Czas przebywania w szpitalu był krótszy a liczba przyjęć niższa niż w innych krajach.
14. W roku 1990 było 615 000 lekarzy, czyli 2,4 lekarza na 1000 mieszkańców, z czego 33 procent to lekarze pierwszego kontaktu (lekarze rodzinni, interniści i pediatrzy), zaś 67 procent to lekarze specjaliści.
15. W roku 1991 wydatki rządu na ochronę zdrowia wyniosły 81 miliardów dolarów.
16. Ogólna suma wydatków na ochronę zdrowia w roku 1991 wyniosła 752 miliardy dolarów, podczas gdy w roku 1950 było to 70 miliardów. Wydatki w przeliczeniu na głowę wzrosły pięciokrotnie.
17. Powody wzrostu nakładów na ochronę zdrowia były następujące:
a) wysoki koszt medycyny defensywnej przy eskalacji usług wyłącznie po to, by uniknąć procesów sądowych z powodu nadużyć;
b) według danych źródłowych opieka zdrowotna w USA bazująca na medycynie defensywnej kosztuje blisko 45 miliardów dolarów rocznie, czyli około 5 procent wszystkich wydatków na ochronę zdrowia.
c) zdaniem wielu analityków na wzrost wydatków na ochronę zdrowia złożyły się głównie dostępność i stosowanie nowych technik medycznych. OTA przyznaje, że określenie tych kosztów jest niemożliwe.
18. Dążenia rządu do przejęcia kontroli nad ochroną zdrowia zawiodły z powodu:
a) bodźców rynkowych i ukierunkowania na zysk w finansowaniu i organizacji opieki zdrowotnej, w tym prywatnego system ubezpieczeń, szpitalnictwa, usług lekarskich oraz przemysłu farmaceutycznego i sprzętu medycznego;
b) ekspansji, która jest celem wolnej przedsiębiorczości.
Związane z ochroną zdrowia badania i rozwój
19. Stany Zjednoczone wydają więcej niż jakikolwiek inny kraj na badania i rozwój.
20. Rząd federalny wydał na ten cel w roku 1989 9,2 miliarda dolarów, zaś różne gałęzie przemysłu dodatkowo 9,4 miliarda dolarów.
21. W latach 1983–1992 nastąpił wzrost o 50 procent ogólnych wydatków na badania i rozwój.
22. NIH (National Institutes of Health – Narodowe Instytuty Zdrowia) otrzymują blisko połowę funduszy państwowych.
23. NIH wydają więcej na badania podstawowe (4,1 miliarda dolarów w roku 1989) niż na kliniczne badania terapii medycznych na ludziach (519 milionów w roku 1989).
24. Większość prób dotyczy nowych metod leczenia raka i nowych metod leczenia komplikacji spowodowanych przez AIDS, jednocześnie nie prowadzi się badań istniejących metod, mimo iż efektywność wielu z nich wciąż nie jest znana i budzi wątpliwości.
25. W roku 1990 NIH rozpoczęły metaanalizę i analizę kosztów i efektywności.
Przemysł farmaceutyczny i sprzętu medycznego
26. Około 2/3 budżetu przemysłu wynoszącego 9,4 miliarda dolarów wydano na badania leków, a pozostałą jedną 1/3 wydali producenci sprzętu.
27. Niezależnie od wydatków na badania i rozwój przemysł medyczny wydał dodatkowo 24 procent ogólnej wartości sprzedaży na promocję swoich wyrobów, a jedynie 15 procent na rozwój.
28. Ogólne wydatki na promocję przekroczyły w roku 1990 pięć miliardów dolarów.
29. Wiele wytworów nie daje nic ponad to, co już istnieje.
30. Te wytwory kupują publiczni i prywatni konsumenci usług opieki zdrowotnej.
31. Jeśli wydatki na opiekę zdrowotną są postrzegane jako problem, to wysoce dochodowy przemysł farmaceutyczny zaognia go jeszcze bardziej.
Kontrola technologii opieki zdrowotnej
32. FDA pilnuje, aby leki, środki pochodzenia biologicznego i sprzęt medyczny były nieszkodliwe i skuteczne.
33. FDA nie bierze pod uwagę kosztów terapii.
34. FDA nie bierze pod uwagę efektywności terapii.
35. FDA nie porównuje nowych produktów ze znajdującymi się na rynku.
36. FDA nie bierze pod uwagę alternatywnych środków, nie będących farmaceutykami, w odniesieniu do konkretnego problemu klinicznego.
37. Opracowanie nowego leku i wprowadzenie go na rynek kosztuje 200 milionów dolarów. Grupa interesów związana z lekami na AIDS przeforsowała uproszczony proces przyspieszający zatwierdzanie leków.
38. Takie leki powinny być poddawane dokładniejszemu procesowi badań po aprobacie, ale do roku 1995 ta zasada nie weszła w życie.
39. Wiele osób przekonuje, że zmniejszenie wymagań w fazie przed aprobatą leku stwarza możliwość wystąpienia nie wykrytej, poważnej toksyczności.