Powód spadku śmiertelności

Czymkolwiek było to, co spowodowało spadek śmiertelności przed wprowadzeniem szczepionek, nadal kontynuowało ten proces po ich wprowadzeniu. Profesor Thomas McKeown napisał w The Role of Medicine (Rola medycyny):

 

Doświadczenie ostatnich dwóch stuleci dowodzi, że liczba zgonów z powodu chorób zakaźnych spadła do ułamka ich pierwotnej liczby i to bez żadnej medycznej interwencji, co sugeruje, że gdyby jej nie było, spadek byłby kontynuowany, tyle że może nie tak gwałtownie w przypadku niektórych chorób.

 

Powody spadku śmiertelności z racji tych chorób, jakie podaje większość historyków medycyny, to poprawa odżywiania, higieny i stanu sanitarnego, z podkreśleniem odżywiania. W bardzo znaczącym doniesieniu opublikowanym w World Health jego autor dr Moises Behar tłumaczy to następująco:⁹

 

W obecnie rozwiniętych krajach śmiertelność z powodu gruźlicy, odry, krztuśca, duru brzusznego, chorób objawiających się biegunką i wielu innych rodzajów infekcji, zaczęła spadać na długo przed rozpoznaniem odpowiedzialnych za nie mikrobów i zanim poznano określone środki pozwalające kontrolować je lub leczyć. Ten spadek – znacznie większy od czegokolwiek, co udało się uzyskać przy pomocy szczepień i wprowadzenia przeciwbakteryjnych leków – postępował równolegle z poprawą ogólnych warunków życia. Wynika z tego, że mikroby i wywoływane przez nie choroby rozwijają się pomyślnie w sprzyjających im warunkach środowiska.

 

W odniesieniu do odżywiania dr Behar napisał:

 

Osłabiony organizm jest znacznie bardziej podatny na ofensywę atakujących go mikroorganizmów. Zwyczajna odra lub biegunka – nieszkodliwe i krótkotrwałe choroby w przypadku dobrze odżywionych dzieci – mają zazwyczaj przebieg poważny, często wręcz śmiertelny, w przypadku dzieci chronicznie niedożywionych. Przed wprowadzeniem szczepionek, praktycznie każde dziecko we wszystkich krajach zarażało się odrą, ale trzystukrotnie więcej zgonów występowało w krajach biedniejszych niż w bogatszych. Powodem nie była większa zjadliwość wirusa ani gorsza pomoc medyczna, ale to, że w źle odżywianych społecznościach mikroby atakują żywiciela, który ze względu na stałe niedożywienie ma mniejszą zdolność do przeciwstawiania się ich atakowi.

 

I dalej czytamy:

 

Jak dotychczas to adekwatna dieta jest najefektywniejszą „szczepionką” przeciwko większości chorób objawiających się biegunką i zaburzeniami układu oddechowego oraz przeciwko innym pospolitym chorobom zakaźnym.

 

Wnioski

Śmiertelność z powodu chorób, przeciwko którym opracowaliśmy szczepionki, stale spadała w znaczący sposób od połowy XIX wieku. Większość tego spadku nastąpiła przed wprowadzeniem szczepionek. W przypadku niektórych chorób rutynowe podawanie szczepionek nastąpiło po ich prawie całkowitym zaniku. Liczba zgonów z powodu każdej z chorób znacznie spadła przed wprowadzeniem szczepionek i nie mając powodu, by podejrzewać, że ten trend się później zmienił, nie mamy również powodu, by przypisywać niewielką pozostałą część tego spadku szczepieniom, zwłaszcza w sytuacji gdy spadek śmiertelności w przypadku innych chorób, na które brak jest szczepionek, wciąż trwa.

Identycznie jest w przypadku reszty rozwiniętego świata. Jeśli ktoś pójdzie śladem tego przypisu (10)¹⁰, będzie mogł przestudiować liczne historyczne wykresy pochodzące z Anglii, Stanów Zjednoczonych oraz Europy, które potwierdzają ten wniosek.

 

Dokąd teraz?

Niniejsza książka nie stanowi krytyki ludzi zawodowo parających się medycyną, jest natomiast krytyką systemu myślenia leżącego u podstaw naszej wspólnej wiary w szczepionki. Świat nauki rzeczywiście wniósł wiele istotnych wkładów będących dziełem oddanych osób, które znajdują sposoby na wydźwignięcie ludzkości z otchłani cierpień. Nigdzie jednak brak integralności nie jest bardziej rażący niż w naszej pamięci w odniesieniu do roli szczepionek w historycznym spadku liczby zgonów powodowanych przez choroby.

Najwyższy czas byśmy to zmienili, byśmy przestali bezmyślnie powtarzać, że szczepienia nas uratowały. Nadszedł też czas, byśmy nalegali, aby wszystkie przyszłe rozważania o kierunkach rozwoju rozpoczynali od uznania faktu, że szczepienia niewiele nam pomogły w masowym historycznym zmniejszeniu liczby zgonów... jeśli w ogóle.

 

O autorze:

Greg Beattie w roku 1996 trafił na czołówki gazet, kiedy pozwał samorząd lokalny przed Komisję Praw Człowieka za pozbawienie jego nie szczepionych dzieci opieki społecznej. Niestety, przegrał. Ten bój udokumentował następnie w swojej pierwszej książce Vaccination – A Parent’s Dilemma (Szczepienia – dylemat rodziców), przetłumaczonej wkrótce potem na język szwedzki i koreański. Obecnie dostępna jest ona w postaci e-booka. W lutym 2011 roku ukazała się jej kontynuacja Fooling Ourselves on the Fundamental Value of Vaccines (Samooszukiwanie się w sprawie fundamentalnej wartości szczepionek), która jest również dostępna w formie e-booka. Obie książki można uzyskać poprzez jego stronę internetową zamieszczoną pod adresem vaccinationdilemma.com. Skontaktować się z nim można pisząc na adres poczty elektronicznej admin@vaccinationdilemma.com lub poprzez jego stronę internetową.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

 1. ABC Radio National, The Health Report, 7 października 1996, www.abc.net.au.

 2. J.L.H. Cumpston, The History of Diphtheria, Scarlet Fever, Measles, and Whooping Cough in Australia, 1788–1925, Commonwealth of Australia, Service Pub. nr 37, 1927.

 3. P.B. McIntyre, et al., „Measles in an era of measles control” (artykuł wstępny), Medical Journal of Australia 2000, 172:103–104, www.mja.com.au.

 4. Pewnego popołudnia w Bundabergu zaszczepiono 21 dzieci, z których 12 zmarło w ciągu 34 godzin. Szczegółowe omówienie tego zdarzenia znajduje się w mojej książce Vaccination – A Parent’s Dilemma (Szczepienia – dylemat rodziców), vaccinationdilemma.com.

 5. www.lilyblog.com.

 6. Abraham M. Rudolph, Robert K. Kamei, Kim J. Overby, Rudolph’s Fundamentals of Pediatrics (Podstawy pediatrii Rudolpha), McGraw-Hill, 2002, trzecie wydanie, str. 338.

 7. National Health and Medical Research Council (NHMRC), The Australian Immunisation Procedures Handbook, AGPS, Canberra, 1995, piąte wydanie, str. 97.

 8. Australian Institute of Health and Welfare (AIHW), księgi GRIM (General Record of Incidence of Mortality), Canberra, 2010 (autor dr Paul Jelfs; uaktualnione przez Karen Bishop), www.aihw.gov.au.

 9. M. Behar, „A deadly combination”, World Health, luty-marzec 1974.

10. „Vaccines Did Not Save Us – 2 Centuries of Official Statistics”, childhealthsafety.wordpress.com.