Jak naukowa nieuczciwość może być przestępstwem? Jak mamy oceniać naukowców? Jakie ramy etyczne należy stosować? W brytyjskich sądach dowody przedstawione w sprawie mają wpływ na werdykt. Z tego powodu świadkowie muszą złożyć przysięgę, że będą mówić „prawdę, całą prawdę i tylko prawdę”. Jeśli później okaże się, że kłamali, mogą być ścigani i uwięzieni. Twierdzę, że w obecnym systemie nauki i polityki społeczeństwa powinny stosować w tych dziedzinach tę samą argumentację. Naukowcy z powodu poważnych i realnych konsekwencji wpływu ich danych na zdrowie ludzi powinni być pociągani do takiej samej odpowiedzialności, jak świadkowie w sprawie karnej. Pozwólcie, że przedstawię kilka przykładów:

1. Gąbczasta encefalopatia bydła (BSE)/choroba Creutz­feldta-Jakoba (CJD). Komisja ekspertów zignorowała naukowców (w tym profesora Richarda Laceya), którzy dostarczyli dane dowodzące, że czynnik przekroczył bariery międzygatunkowe, w wyniku czego wielu ludzi zmarło. Przewodniczącym był Sir Richard Southwood.

2. Czarnobyl, NRPB i białaczki dziecięce. Po katastrofie w Czarnobylu NRPB pod przewodnictwem Sir Richarda Southwooda poinformowała, że skażenia obszarów górskich cezem 137 (Walia, Cumbria, Yorkshire) było na bezpiecznym poziomie i zniknie w czasie liczonym w tygodniach. Wypas owiec na tych obszarach jest do dziś ograniczony. Dzieci zmarły na białaczkę, wzrosła zachorowalność na raka wśród dorosłych, zaś rejestr przypadków raka sfałszowano (patrz Wolves of Water).

3. Rakotwórczość trójchloroetylenu (TCE) i UE. Dr Christina Ruden, filozof i toksykolog z Instytutu Karolinska w Szwecji, wykazała w trzech pracach, jak stronnicze argumenty wysuwane przez naukowców pracujących dla przemysłu opóźniły o pięć lub więcej lat zaklasyfikowanie TCE jako substancji rakotwórczej. Wielu ludzi zginie, bo nie wprowadzono odpowiednich ograniczeń.

4. Zanieczyszczenie radioaktywne i rak. Po odkryciu przez Yorkshire TV w roku 1983 skupiska dziecięcej białaczki Sellafield³ doszło do intensywnego tuszowania skutków małych dawek promieniowania wewnętrznego, w co zamieszany był Komitet ds. Medycznych Aspektów Promieniowania w Środowisku (Committee on Medical Aspects of Radiation in the Environment; w skrócie COMARE), Ośrodek Statystyki Zdrowia Małych Obszarów (Small Area Health Statistics Unit; w skrócie SAHSU), CERRIE i, jako że sprawa dotyczyła zastosowania broni uranowej, Towarzystwo Królewskie (The Royal Society; w skrócie RS). Setki tysięcy ludzi zmarły lub są chore. Dane nie zostały przetłumaczone na język polityki wskutek naukowej stronniczości.

5. Telefony komórkowe i rak. Ten problem jest aktualny i w konsekwencji naukowej stronniczości i nieuczciwości bardzo duża liczba osób zachoruje i umrze.

6. Towarzystwo Królewskie w Londynie, zubożony uran, profesor Brian Spratt i profesor William Bonfield (szczegóły w dalszej części tego eseju).

Na posiedzeniu Towarzystwa Królewskiego podałem przykłady wielu naukowców, których działania i publikacje były wątpliwe, i zaprosiłem słuchaczy do rozważenia ich w kontekście naukowej nieuczciwości. Moje zarzuty nie były nowe. Te historie omówiłem w mojej książce Wolves of Water, którą napisałem głównie po to, by zwrócić uwagę na nieprawidłowości w funkcjonowaniu nauki, a właściwie na sposób, w jaki nauka jest wykorzystywana, aby zapewnić przetrwanie przemysłowi i wojsku w demokratycznym społeczeństwie, którego członkowie są systematycznie truci. W tym krótkim eseju koncentruję się na czterech historiach, aby uzmysłowić problem, przed którym stoimy.

 

Profesor Dudley Goodhead

Pochodzący z Durbanu w Południowej Afryce profesor Dudley Goodhead został szefem brytyjskiej grupy biologii radiacyjnej Rady Badań Medycznych Wielkiej Brytanii (Medical Research Council) przy Placówce Badań Energii Atomowej w Harwell. W roku 2001 został mianowany na przewodniczącego CERRIE.

CERRIE powołał do życia w roku 2001 Michael Meacher, ówczesny minister środowiska Wielkiej Brytanii w celu zbadania kwestii podniesionych przez mnie i moich kolegów w sprawie raka występującego w pobliżu Morza Irlandzkiego, obiektów jądrowych, oraz wśród niemowląt w Europie po Czarnobylu.

Goodhead początkowo zgodził się i załatwił wspólne badania epidemiologiczne raka na szczeblu okręgu blisko zakładów jądrowych Bradwell, które miały być prowadzone przez Chrisa Busby’ego, Colina Muirheada (NRPB) i Richarda Wakeforda (British Nuclear Fuels Ltd; w skrócie BNFL).

Zespół miał zbadać dane na poziomie okręgu uzyskane z Państwowego Urzędu Statystycznego przez komisję, aby potwierdzić wysoki poziom raka piersi zgłoszony przez Busby’ego w badaniach wykonanych przez Green Audit – lecz zaprzeczony przez rządowy SAHSU – w pobliżu zrzutu radioaktywności skażającego ujście rzeki Blackwater.

W roku 2004 po zwolnieniu Meachera przez premiera Tony’ego Blaira Goodhead zamknął projekt wbrew protokołom uzgodnionym na kilku spotkaniach podkomitetu epidemiologii CERRIE. Przyczyną było to, że już wtedy było jasne, że badania SAHSU są poważnie wypaczone z powodu pominięcia ludności okręgu.

Co więcej, Goodhead anulował wspólne badania dotyczące występowania białaczki u dzieci w zależności od wieku ich matki, które pomogłyby zbadać wpływ opadu radioaktywnego z roku 1960 na chorobę.

Goodhead zablokował także włączenie do raportu końcowego CERRIE sekcji przedstawiającej odrębne od poglądów większości spojrzenie, mimo wcześniejszego uzgodnienia z Meacherem, że takie poglądy zostaną włączone. Zrobił to, grożąc poszczególnym członkom komisji zaskarżeniem w sądzie, jeśli dopuszczą do uwzględnienia w końcowym sprawozdaniu jakichkolwiek odmiennych poglądów. Zaprezentował dwie – ponoć prawne – opinie rządowych prawników. Zgłosił je na ostatnim posiedzeniu, uniemożliwiając w ten sposób członkom komitetu jakąkolwiek możliwość ich uprzedniego rozważenia lub uzyskania niezależnej porady. Obie opinie głosiły niejasno, ale groźnie, że zamieszczenie mylącego lub niezgodnego z faktami materiału w końcowym raporcie może spowodować pozwanie do sądu poszczególnych członków komitetu. To wystarczyło, aby strachem zmusić członków do głosowania za wykluczeniem przeciwstawnej sekcji z końcowego raportu wbrew uzgodnieniu z założycielem.

Nasi prawnicy poinformowali nas później, że te opinie były absurdalne, ale było już za późno. W ten sposób sens utworzenia komitetu CERRIE został zniwelowany i całość prac oraz pieniądze zmarnowane.

Na krótko przed zmianą swojego stanowiska w sprawie wyników raportu końcowego Goodhead otrzymał Order Imperium Brytyjskiego.

Członkini jego własnego sekretariatu, Marion Hill, która zrezygnowała ze swojego stanowiska w rezultacie tego skandalu, oskarżyła go w swoim liście (opublikowanym w roku 2005 przez Christophera Busby’ego) o naukową stronniczość. Drugi członek tego trzyosobowego sekretariatu, dr Paul Dorfman, dołączył do mnie i mojego kolegi Richarda Bramhalla w celu opublikowania niezależnego Raportu Mniejszości CERRIE (CERRIE, 2004b).