• Niedobór kwasu solnego w soku żołądkowym. Najczęściej niedostatek witaminy B12 objawia się postaci niedoboru kwasu solnego w żołądku lub achlorhydrii (całkowity brak HCl w soku żołądkowym). Stężenie kwasu solnego u osób w średnim wieku powinno pozwalać na rozpuszczenie gwoździa w ciągu godziny. Niedobór kwasu solnego w żołądku często bywa wywoływany przez niedostatek cynku lub witaminy B6 oraz brak zjonizowanego wapnia. (Oba braki są typowe u starszych ludzi). Brak wystarczającej ilości pepsyny lub kwasu solnego (HCl) w żołądku w celu generowania więzi pomiędzy witaminą B12 i jej proteiną-nosicielem w typowym przypadku objawia się jako zanikowy nieżyt żołądka. Oba stany stanowią czynniki ryzyka raka żołądka. Niepełne trawienie pokarmu w rezultacie niedoboru kwasu solnego w soku żołądkowym i niskiej produkcji pepsyny mogą powodować również alergiczne reakcje w postaci astmy.
• Czynnik wewnętrzny, bakterie, kobalamid, zapaść przyswajania. Niedobór witaminy B12 może wynikać również z nieadekwatnego wydzielania przez komórki okładzinowe żołądka związku określanego mianem „czynnika wewnętrznego” (złożony związek zawierający polisacharydy i proteiny – przyp. tłum.), a także z obecności w jelitach nadmiaru bakterii, przyswajania antagonisty witaminy B12 kobalamidu lub zapaści przyswajania wywołanej innymi przyczynami.
• Związki zobojętniające kwasy i antybiotyki. Za niedobór witaminy B12 odpowiedzialne może być również ustawiczne nadużywanie przez dziesiątki milionów starszych ludzi związków zobojętniających kwasy, zarówno przepisywanych na receptę, jak i dostępnych bez niej. Kiedy wszystkie kwasy zostają zobojętnione przez neutralizujące je związki, witaminy B nie docierają nawet do pierwszej bazy. Na przykład dostępny ostatnio bez recepty w USA przeciwwrzodowy lek o nazwie Prilosec drastycznie redukuje przyswajanie witaminy B12. „Znaczny procent pacjentów przyjmujących omeprazol to ludzie, którzy są leczeni lub są zagrożeni chorobą sercową, w związku z czym niemal wszystkim im zaleca się unikanie czerwonego mięsa i produktów zwierzęcych, które są najlepszym źródłem witaminy B12”. Omeprazol zmniejsza także w żołądku poziom wieloochronnego kwasu askorbinowego (witaminy C), co otwiera jeszcze jedną drogę prowadzącą do raka [patrz J. G. Hattersley, „Alzheimer’s dementia, vitamins B12 and B6, lithium, gingko biloba, dental mercury, genetic risk, and drinking water fluoridation” („Demencja Alzheimera, witaminy B12 i B6, lit, miłorząb dwuklapkowy, rtęć dentystyczna, ryzyko genetyczne i fluoryzacja wody pitnej”), J. Appl. Nutr., 2005].
Jest to przykład choroby jatrogennej spowodowanej przez ograniczonego od jednego organu specjalistę, który rzadko kiedy, jeśli w ogóle, konsultuje się z innymi specjalistami, który stosuje prowizoryczne podejście do leczenia objawów lub interpretacji wyników testów nieświadom możliwości wystąpienia tragicznych skutków w dłuższym okresie czasu. Inne przyczyny niedoboru witaminy B12 to na przykład nadmierne długotrwałe używanie antybiotyków lub innych leków maskujących symptomy bez rozpoznania i usunięcia ich rzeczywistej przyczyny – doustne antybiotyki niszczą miliardy złych i „dobrych” mikrobów bytujących w jelitach, uniemożliwiając w ten sposób przyswajanie pokarmów.
• Wegańska dieta. Wielu wegan (totalnych wegetarian) spożywa przez dziesięciolecia niewiele lub nie spożywa w ogóle pokarmów zawierających witaminę B12. W rezultacie w ich organizmach jej zapas stopniowo się wyczerpuje. Czterdziestu siedmiu spośród 78 dorosłych wegan miało poziom witaminy B12 poniżej 200 pg/ml, ale kiedy zaczęli żuć raz w tygodniu zawierającą ją stumikrogramową tabletkę, jej poziom wzrósł u nich do normalnego. Niektórzy weganie żywią się jarzynami morza, takimi jak arame (morska alga), wakame (wodorost morski) oraz pewne odmiany wodorostów kombu, lub algami. Zawarta w nich witamina B12, aczkolwiek przyswajalna, nie jest jednak w pełni biologicznie dostępna. Opublikowana w maju 2003 roku w magazynie Townsend Letter for Doctors and Patients praca przedstawia poważne dowody na to, że powszechnie spożywany glon morski znany pod nazwą nori rzeczywiście zawiera biologicznie dostępną witaminę B12. Jednak nie wiadomo, czy jest on dostępny szerokim gronom wegan i czy jego spożywanie wystarczająco podwyższa poziom witaminy B12 w serum krwi. W rezultacie niedawnych badań przeprowadzonych w Indiach i opublikowanych w magazynie Neurology India okazało się, że większość osób z niedoborem witaminy B12 to „wegetarianie”.
Nasycenie witaminą B12 udaje się mimo czynników ryzyka
Dr Dommisse nie podaje w swoich badaniach lub nie czuje potrzeby poznania, jakiej części jego pacjentów zagrażają inne przyczyny AD. Na przykład, ilu spośród nich cierpi na niedobór hormonu tarczycy, pije fluoryzowaną wodę, posiada dużą liczbę plomb wykonanych z amalgamatu rtęci, zażywa Ibuprofen (niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą wraz z szerokim wachlarzem szkodliwych efektów ubocznych obniżyć ryzyko AD o około 50 procent) etc. Nie zastanawia się nad liczbą pacjentów, którzy w rezultacie wykonywania zawodu zostali wystawieni na działanie pól elektromagnetycznych, co promuje tworzenie beta amyloidu – powszechnie występującej w mózgach pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera proteiny.1 Nie podaje również żadnych liczb określających wysoki poziom aluminium w mózgach pacjentów z AD wynikający ze spożywania poddawanej działaniu aluminium wody pitnej i/lub konsumowania codziennie szeregu źródeł tego metalu (patrz kombinacja ałunu zawierającego aluminium z fluoryzowaną wodą w artykule J. G. Hattersleya zamieszczonym w J. Appl. Nutr., 2005). Badania dra Dommisse’a nie podają również zakresu wykorzystywania melatoniny jako przeciwutleniacza mózgu w celu przeciwdziałania akumulacji wytwarzającego wolne rodniki żelaza, ani nie uwzględniają potencjału niszczącej mózg, zawartej w serum krwi pacjentów, homocysteiny.
[Oprócz tego należy podać, że wpływ niedoboru witaminy B12 na mechanizmy rdzenia kręgowego i nerwy obwodowe obejmuje takie zjawiska, jak degeneracja aksonów (włókien nerwowych) i demielinacja (rozpad otoczki mielinowej) nerwowych pochewek izolacyjnych. Deana i współpracownicy wykryli niski poziom neuroprzekaźników w mózgach szczurów z niedoborem witaminy B12. W wyniku badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Kentucky wykryto upośledzenie sygnalizacji G-proteinowej i zaproponowano istnienie narastającego cyklu progresywnych zaburzeń neuronowych związanych z sygnalizacją fosfoinozytolową (phosphoinositide signalling). Spector i współpracownicy postawili hipotezę sugerującą, że idiopatyczna (samoistna) demencja Alzheimera jest stanem niedoboru witamin w mózgu powstałym w rezultacie nieodpowiedniego ich transportu z krwi poprzez splot naczyniówkowy („barierę krew-mózg”) do płynu mózgowo-rdzeniowego – jedynego źródła tych odżywek dla mózgu.]
Dr Dommisse preferuje witaminę B12 w postaci hydroksykobalaminy. Osoba przyjmująca cyjanokobalaminę kupowaną w aptece może w długim okresie czasu zakumulować toksyczną ilość cyjanku i zniszczyć sobie wzrok. [Wielu pacjentów w Wielkiej Brytanii używających aptecznej cyjanokobalaminy oślepło w rezultacie zniszczenia nerwu wzrokowego, przy czym niewielu lekarzy wiedziało, co jest tego przyczyną (list z 3 września 2005 roku od Wayne’a Martina z Fairhope w Alabamie, autora współpracującego z Townsend Letter for Doctors and Patients)].
