Zastosowany genom falowy
Po zaobserwowaniu efektu fantomowego DNA w komorze rozpraszającej, gdy żywa kultura została napromieniowana światłem laserowym, Gariajew i jego zespół odkryli, że laser może być również używany w odwrotnej kolejności do przesyłania informacji genetycznej do żywego odbiorcy. Używając specjalnego lasera helowo-neonowego o długości fali 632 nm z wewnętrznymi lustrami, stworzyli dynamiczny nieliniowy hologram załamujący falę świetlną z próbki komórki i wielokrotnie łączący ją fazowo z oryginalną wiązką światła. Takie hologramy są obecnie badane w połączeniu z metamateriałami.
Oznacza to, że światło jest odbijane z powrotem do lasera, niosąc kwantową modulację spinową z dyfrakcji próbki biologicznej. Modulacje te wynikają z aktywności optycznej i drgań rotacyjnych mikrostruktur lub domen ciekłokrystalicznych DNA. Gdy wiązka przechodzi tam i z powrotem, modulacja informacji zostaje wzmocniona i powstaje laserowy wzór interferencyjny – dynamiczny hologram Denisiuka.
W ten sposób generowane jest szerokopasmowe widmo obejmujące częstotliwości od bliskiej podczerwieni do pasma fal radiowych 640–700 kHz. Te fale radiowe mogą być odbierane przez odbiornik radiowy i przechwytywane przez kartę dźwiękową komputera w celu zapisania jako sygnał cyfrowy, plik MP3. W ten sposób szerokopasmowy laser zostaje zmodulowany zeskanowanymi informacjami DNA, które mogą być przesyłane na duże odległości.
Kiedy holograficzne informacje DNA są przesyłane do żywego organizmu, osiąga się niezwykłe rezultaty. Pierwsze eksperymenty przeprowadzone w Moskwie w roku 2000, a następnie w Toronto w Kanadzie w roku 2001 wykorzystały genetyczną transmisję laserową do skutecznej regeneracji trzustki grupy szczurów, które zostały otrute na potrzeby eksperymentu.19 Szczurom wstrzyknięto alloksan, toksynę, która niszczy funkcje trzustki związane z produkcją insuliny i prowadzi do śmierci zwierzęcia w trzecim lub czwartym dniu. Hologram laserowy modulowany DNA został stworzony z komórek trzustki młodych i zdrowych osobników tej samej linii genetycznej i został napromieniowany na zatrute i bardzo chore osobniki. Bez żadnego innego leczenia wszystkie szczury powróciły do zdrowia i dalej żyły, podczas gdy nieleczone osobniki z grupy kontrolnej zdechły.
Badania i manipulacje epigenetyczne
Ostatnie programy DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency – Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych Departamentu Obrony) sugerują, że wojsko może selektywnie chronić lub osłabiać niektóre funkcje odpornościowe organizmu. Odbywa się to poprzez „programowalną modulację ekspresji genów” oraz poprzez ingerencję w epigenom. W roku 2019 uruchomiono sponsorowany przez Departament Obrony, który przyznaje wielomilionowe kontrakty wybranym ośrodkom badawczym i uniwersytetom, nowy program DARPA noszący nazwę „PReemptive Expression of Protective Alleles and Response Elements” („Wyprzedzająca Ekspresja Alleli Ochronnych i Elementów Odpowiedzi”) (PREPARE) (tinyurl.com).
Opierając się na nauce o epigenetyce i zrozumieniu, w jaki sposób czynniki środowiskowe wpływają na ekspresję genów, naukowcy próbują wykorzystać te same mechanizmy epigenetyczne do tymczasowego i odwracalnego dostrojenia ekspresji genów w celu ochrony organizmu przed danym zagrożeniem. Zagrożeniami wybranymi dla projektu PREPARE były między innymi promieniowanie jonizujące i grypa.
Jednym z kontraktorów jest na przykład prywatna firma biotechnologiczna DNARx z siedzibą w San Francisco (dnarx.net), która w sierpniu 2019 roku otrzymała kontrakt o wartości 10,7 miliona dolarów „na badania i rozwój terapii opartych na genach zakodowanych w DNA w celu ochrony przed grypą pandemiczną” (tinyurl.com). Celem było opracowanie nowych terapii genowych „poprzez dostarczanie programowalnych modulatorów genów zakodowanych w mRNA i programowalnych leków przeciwwirusowych”. Program miał trwać do roku 2023.
Innym programem DARPA, który koncentruje się na ukierunkowanej modulacji epigenomu, jest ECHO („Epigenetic Characterization and Observation” („Charakterystyka i Obserwacja Epigenetyczna”) (tinyurl.com), który omówiłam w innych raportach naukowych Solari (tinyurl.com). ECHO to bezprecedensowa próba „odczytania” markerów epigenetycznych danej osoby w celu określenia jej historii i przeszłej ekspozycji na wszelkiego rodzaju czynniki środowiskowe. Epigenom można postrzegać jako „oś czasu” wydarzeń i spotkań, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych w życiu jednostki. W wywiadzie podcastowym (youtu.be) dyrektor projektu, dr Eric Van Gieson, wyjaśnił już w maju 2020 roku, że ECHO wykazało większą precyzję w wykrywaniu zakażenia SARS-CoV-2 niż testy PCR lub antygenowe dostępne na rynku.
Co jeszcze można odczytać i zidentyfikować na podstawie genetycznej osi czasu i epigenomu danej osoby? I czy można wpływać na tę oś czasu? (Więcej informacji na ten i podobne tematy można znaleźć na stronie tinyurl.com).
Zwierzęta były wystawiane na 30 minut modulowanego promieniowania laserowego przez cztery kolejne dni. Odległość sprzętu laserowego od zwierząt, którym wstrzyknięto alloksan, wynosiła od kilku centymetrów do około czterech metrów. W późniejszych eksperymentach odległość została zwiększona, ostatecznie do 20 kilometrów. Oznacza to, że zmiana genetyczna lub „inżynieria genetyczna fal” była możliwa nielokalnie i na dużą odległość.20
Gariajew odkrył również, że holograficzna informacja falowa-DNA może być nawet wprowadzona prewencyjnie w celu wytworzenia odporności na niewydolność narządów, dzięki czemu leczone prewencyjnie zwierzęta nie ulegną działaniu wstrzykniętego później alloksanu. Poniżej parafrazuję wykład wygłoszony przez dra Gariajewa na naszej konferencji w roku 2012:
Grupa pracujących ze mną lekarzy poszła o krok dalej. Mają precedens „odporności indukowanej falą”, która jest czymś zupełnie nowym, czymś, czego wcześniej nie widziano. Jeśli szczury zostaną poddane zdrowej (trzustkowej) informacji przez wystarczająco długi czas, nie będą już reagować na alloksan. Nawet gdy wprowadziliśmy alloksan w pięcio- lub sześciokrotnych ilościach, co zwykle jest śmiertelne, normalny poziom cukru we krwi został utrzymany. Oznacza to, że możemy chronić się przed toksynami, które są wytwarzane lub wprowadzane do naszego organizmu.
Pomysł polega na tym, że lasery modulowane DNA dostarczają oryginalną, nieuszkodzoną informację genetyczną z powrotem do nośnika komórkowego, który jest w stanie się odrodzić. Jest to forma programowania komórek macierzystych za pomocą fal elektromagnetycznych.
Opierając się na opisanym wcześniej eksperymencie, w którym uzyskano fantomowy kształt fali DNA w pustym tle, Gariajew i jego zespół zaimplementowali zjawisko fantomowe również w odwrotnej kolejności, a mianowicie materializując fragment DNA w wodzie poprzez poddanie jej modulowanemu promieniowaniu laserowemu. Wyemitowali również widmo promieniowania glukozy, które zostało najpierw odczytane przez specjalną instalację laserową, a następnie wyemitowane na wodę, co wywołało fantom glukozy w wodzie, który można było fizycznie przetestować za pomocą reakcji barwnej papierka lakmusowego. To niemal cudowne – wywołać reakcję chemiczną za pomocą samego światła.
Badania te są podobne do eksperymentów Luca Montagniera, francuskiego laureata Nagrody Nobla, któremu przypisuje się odkrycie wirusa AIDS. Jego późniejsze badania (z których dużą część przeprowadził w Chinach) koncentrowały się na sygnałach elektromagnetycznych z DNA, za co został wyśmiany przez wielu swoich byłych zwolenników.
Montagnier zarejestrował sygnały elektromagnetyczne z sekwencji DNA, w tym przypadku z bakteryjnego i wirusowego DNA, za pomocą innej procedury – roztwór DNA został wprowadzony do destylowanej wody, którą następnie przefiltrowano za pomocą filtrów miliporowych w celu usunięcia z wody wszelkich składników molekularnych.
Potem wodę tę poddano kilkukrotnemu rozcieńczeniu i wystawiono na działanie cewki generującej niezwykle niskie częstotliwości w zakresie 7–8 Hz (rezonans Schumana). Żadne cząsteczki materiału nie były już obecne, ale w analizie Fouriera próbek wody wyższe rozcieńczenia wykazywały widma częstotliwości, które wskazywały na obecność sygnału.
Wreszcie, gdy tę wodę umieszczono w kontakcie z enzymem polimerazy używanym w reakcji łańcuchowej polimerazy (obecnie dobrze znana technika szybkiego tworzenia kopii danej sekwencji DNA), DNA bakterii zostało odbudowane! I tym razem w pojemniku nie było żadnej materialnej cząsteczki oryginalnego DNA, a mimo to enzym polimerazy zbudował replikę pozornie z niczego. Enzym musiał otrzymać plan rekonstrukcji DNA z sygnału elektromagnetycznego uzyskanego w analizie Fouriera.21
Montagnier, podobnie jak Gariajew, zarejestrował sygnały elektromagnetyczne na cewce mikrofonu i zapisał je jako plik audio. Plik ten został przesłany pocztą elektroniczną do laboratorium we Włoszech, gdzie zapisany w nim dźwięk emitowano na wodę destylowaną przez określony czas, po czym wodę tę poddano reakcji łańcuchowej polimerazy. Ponownie udało się odtworzyć DNA. Niesamowite! Z wody destylowanej poddanej dźwiękowi widma promieniowania niezawierającej wykrywalnej fizycznej cząsteczki DNA udało się odtworzyć sekwencję DNA!
Ryc. 9. Eksperyment Luca Montagniera z „teleportacją” DNA.
To rodzi pytanie, co jeszcze można umieścić w plikach MP3 i przesłać przez Internet?
Zarówno Luc Montagnier, jak i Piotr Gariajew zmarli niespodziewanie w czasie pandemii. Montagnier aktywnie prowadził kampanię przeciwko leczeniu mRNA i argumentował, że wirus powodujący COVID-19 został stworzony przez człowieka. Gariajew zmarł dość nagle w roku 2020 z powodu obrzęku mózgu,22 śledząc i komentując rozwój globalnej pandemii SARS-CoV-2, a także natychmiastowe zapotrzebowanie na nowe szczepionki. Jego ostatni artykuł23 opublikowany w maju 2020 roku zrodził pytania dotyczące nowego koronawirusa, wskazując, że zgodnie z jego pracą (i Luca Montagniera) geny mogą „dematerializować się” w fale elektromagnetyczne, a także „pojawiać się ponownie” jako materia. Jak to się ma do dokładności testów i wciąż pozostającego bez odpowiedzi pytania o (możliwe laboratoryjne) pochodzenie wirusa? Czy wirus może być przenoszony jako hologram DNA? Jeśli tak, to czy antidotum na niego może być podawane w ten sam sposób?
