CZY WZROST DWUTLENKU WĘGLA W ATMOSFERZE KOŃCZYŁ EPOKI LODOWCOWE?

Przedstawiony poniżej podwójny wykres pokazuje stężenia CO₂ w zależności od temperatury, ale jeśli oba wykresy nałoży się na siebie w odpowiedniej skali, jak to się zwykle robi, kiedy porównuje się tak podobne krzywe, okaże się, że zmiany temperatury będą wyprzedzać zmiany w stężeniu CO₂ o 400 do 4000 lat. Petit i inni (1999) twierdzą, że podczas każdego z ostatnich międzylodowcowych okresów Ziemia była cieplejsza niż w obecnym ciepłym okresie.

 

 

Temperatura i stężenie CO₂ w atmosferze w okresie ostatnich 400‍ ‍000 lat (rdzeń lodowy Wostok – od nazwy stacji polarnej). Więcej szczegółów na ten temat można znaleźć pod adresem maps.grida.no.

 

 

CZY W ŚREDNIOWIECZU WYSTĄPIŁ OKRES OCIEPLENIA?

Czy średniowieczne temperatury były przynajmniej tak wysokie jak obecnie? Pytanie to jest zasadnicze dla uzyskania odpowiedzi na pytanie, czy „globalne ocieplenie” jest lub będzie niebezpieczne dla naszej planety.

Do momentu opublikowania raportu ONZ z roku 2001 istnienie ciepłego okresu w latach 950–1450 n.e. nie było poddawane w wątpliwość. Ciepły okres w średniowieczu stanowił część naturalnego cyklu klimatycznych wariacji, które najwyraźniej występowały od końca ostatniego zlodowacenia, czyli od około 12 000 lat.

Według Villalba (1990, 1994) oraz Soona i Baliunasa (2003) w średniowiecznym okresie ocieplenia temperatury były wyższe o 3 stopnie Celsjusza niż w obecnym. Od około tysięcznego roku wielokrotnie odnotowywano, że statki żeglowały po tych częściach Arktyki, gdzie obecnie zalega stały lód (Thompson i inni 2000; Briffa 2000; Lamb 1972a, b; Villalba 1990, 1994).

W roku 1421 eskadra Chińskiej Marynarki Cesarskiej opłynęła Arktykę i nigdzie nie natknęła się na lód. Jest możliwe, że wówczas było znacznie mniej lodu na czapie północnej niż obecnie, zwłaszcza latem. Mimo to polarne niedźwiedzie ocalały. Wiele dyskutowano na temat ewentualnych zagrożeń dla nich ze strony podgrzanej Arktyki i okazuje się, że niedźwiedzie polarne mają się znakomicie w obecnym okresie ocieplenia. Jedenastu spośród trzynastu znanych głównych rodzin powodzi się jak nigdy dotąd.

 

„MAŁA EPOKA LODOWCOWA”

GRENLANDIA W ŚREDNIOWIECZU

Aby zachęcić duńskich osadników, Eryk Rudy nazwał Grenlandię zielonym lądem, ponieważ w jego czasach jej południowo-zachodnia część była rzeczywiście zielona. Była wolna od lodu i prowadzono tam intensywną uprawę ziemi aż do około 1425 roku, kiedy nagle porzucono uprawę roli z powodu utworzenia się wiecznej zmarzliny, pod którą do dziś zachowały się rolnicze siedliska wikingów, co stanowi mocny argument na rzecz tezy, że w średniowieczu było tam cieplej niż obecnie i że nie ma uzasadnionych powodów do podnoszenia alarmu z powodu topienia się grenlandzkich lodowców, ponieważ w okresie ocieplenia w średniowieczu stopiły się one przypuszczalnie jeszcze bardziej niż obecnie.