Wszystkie te oficjalne dokumenty opatrzone były klauzula tajności i udostępniane wyłącznie wybranym oficerom wojska. Celem tych dokumentów było „zapobieżenie niepotrzebnym spotkaniom”.

 

 

Artystyczna wizja „pływaków” w hełmach. (Grafika: Daniel Del Toro)

 

 

UFO w Jeziorze Sareskim w Tadżykistanie

Obszar podległy wojskowej jurysdykcji, w której służył Mark Sztejnberg, obejmował położone głęboko w Pamirze w Tadżykistanie Jezioro Sareskie, którego głębokość dochodziła do 500 metrów. Jezioro to powstało w roku 1911 po silnym trzęsieniu ziemi, które spowodowało osunięcie się skał i utworzenie na rzece Murgab naturalnej, ogromnej tamy zwanej obecnie Usoj. To miejsce do dzisiaj jest aktywne sejsmicznie. Istnieje ryzyko, że część prawego brzegu jeziora zsunie się do niego i wywoła ogromną falę, która może przekroczyć tamę i spowodować katastrofalną powódź mogącą dotrzeć aż do Morza Aralskiego. Od roku 2004 jezioro jest sprawdzane pod kątem wzrostu poziomu wód i innych problemów, które mogą doprowadzić do uszkodzenia tamy.

Jezioro Sareskie było na celowniku radzieckiego personelu wojskowego stacjonującego w punkcie obserwacyjnym w Pamirze, który śledził satelity Amerykańskiej Inicjatywy Obrony Strategicznej przy użyciu bardzo czułych instrumentów. Wojskowa jednostka, która prowadziła obserwacje, wielokrotnie śledziła obiekty w kształcie dysków, które wlatywały i wylatywały z jeziora.

Według radzieckiego raportu, o którym Sztejnberg wspomniał w swoim artykule z roku 1992, podobno UFO „odwiedzało” Jezioro Sareskie od początku lat 1980.

 

UFO w jeziorze Issyk-Kul w Kirgistanie

Oto dwa przykłady spośród wielu obserwacji UFO odnotowanych w rejonie jeziora Issyk-Kul w Kirgistanie.

W lutym 1990 roku w Wąwozie Grigoriewskim w pobliżu jeziora miejscowi pasterze zauważyli dużą kulę unoszącą się w odległości 700 metrów od nich. Kula rozdzieliła się na cztery części, które poleciały w różnych kierunkach, a pół minuty później połączyły się z powrotem. To rozdzielenie i połączenie powtórzyło się trzy razy, po czym kula pomknęła w kierunku jeziora. Raport z tego zdarzenia ukazał się w książce Michaiła Jelcyna z roku 1991 К разгадке НЛО (Zrozumieć naturę UFO).

20 czerwca 1990 roku wyprawa organizacji badawczej SAKKUFON podążała w kierunku Tienszanu w pobliżu radziecko-chińskiej granicy. Składała się z naukowców, personelu wojskowego, cywilów, oficerów KGB i ufologów. W pewnym momencie dwóch członków ekspedycji dostrzegło trójkątne UFO nad jeziorem. Obiekt leciał na niewielkiej wysokości, nagle obrócił się i zniknął. Leciał na wysokości około 20 metrów i miał jasne, luminescencyjne światła. Później przeleciał nad główną grupą wyprawy.

 

USO w morzach północnej Rosji

Wiele obserwacji pochodzących z okolic jeziora Issyk-Kul oraz Jeziora Sareskiego jest podobnych do tych, których dokonano w pobliżu innych jezior i mórz.

Według W. Prawdiwcewa, rosyjskiego pułkownika, naukowca i reżysera, najwięcej obserwacji niezidentyfikowanych obiektów podwodnych (USO) w latach 1980. dokonano w rejonie północnych mórz Związku Radzieckiego. Informację tę zamieścił w swoim artykule „Kim jesteście, ryboludzie?” opublikowanym w 4 (232) numerze czasopisma На грани Невозможного (Na skraju niemożliwego) z roku 2000.

Prawdiwcew pisze, że rosyjscy ufolodzy przeanalizowali dane i zauważyli, iż w latach 1980–1981 bardzo wielu obserwacji wyłaniających się z morza USO dokonali mieszkańcy Półwyspu Kolskiego.

 

Amfibiotyczne giganty i ekspedycje do Tybetu

Po przeczytaniu artykułu Marka Sztejnberga rosyjski pisarz Michaił Demidienko (zmarł w roku 2003) przypomniał sobie, że kiedy w roku 1986 przebywał z ramienia Związku Pisarzy w Irkucku na Syberii, spędził trochę czasu nad jeziorem Bajkał. Tam dowiedział się od miejscowych rybaków, że kilka lat wcześniej widzieli, jak radzieccy płetwonurkowie zostali wypchnięci z jeziora na wysokość od 10 do 15 metrów. Miejscowi nigdy nie dowiedzieli się, dlaczego tak się stało. Demidienko skojarzył to z historią opisaną przez Sztejnberga. Bezskutecznie próbował skontaktować się ze swoimi źródłami na najwyższych szczeblach rosyjskich sił zbrojnych. Ostatecznie odbył rozmowę z pułkownikiem z Głównego Dowództwa Logistyki, który obiecał mu pomóc. Później dowiedział się od niego, że wszystkie raporty na temat tego zdarzenia są trzymane w specjalnym archiwum, które jest udostępniane tylko osobom z najwyższą klauzulą dostępu.

Demidienko szczerze nienawidził wszelkich form totalitaryzmu. Był tolerancyjnym człowiekiem, którzy przeżył hitlerowską okupację i okrucieństwa popełniane na radzieckich obywatelach. Po ukończeniu szkoły wojskowej został tłumaczem języka chińskiego. Sztab Generalny Radzieckich Sił Zbrojnych oddelegował go do dowództwa chińskiego lotnictwa wojskowego, służył także w Korei Północnej w czasie wojny koreańskiej. Później podróżował przez Chiny do zachodniego Tybetu. Został popularnym pisarzem i scenarzystą, odwiedził wiele krajów w Europie i Azji Południowo-Wschodniej. Zgromadził wiele materiałów, które posłużyły mu do napisania fascynujących książek, takich jak chociażby jego ostatnia opublikowana w roku 1999 По следам СС в Тибет (Po śladach SS do Tybetu).

W roku 1954 Michaił Demidienko towarzyszył delegacji wysokiej rangi radzieckich i stacjonującym w Pekinie dowódców wojskowych w czasie ich inspekcji wojsk Komunistycznych Chin stacjonujących w prowincji Sinciang (Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur) i w zachodnim Tybecie, gdzie grupa spędziła noc w klasztorze lamów. Tam Demidienko poznał starego buddyjskiego mnicha, mówiącego po rosyjsku Mongoła, który opowiedział mu wiele fascynujących historii, w tym o jaskiniach w górach Tybetu, w których przebywają trzymetrowe giganty pogrążone w głębokim śnie, które pewnego dnia się obudzą. Jakiś czas później Demidienko usłyszał historię o wkroczeniu oddziału Komunistycznych Chin do jednej z tych świętych jaskiń, który zabrał z niej jednego ze „śpiących, amfibiotycznych gigantów” i publiczne go powiesił.

Ta solidnie udokumentowana książka Demidienki podaje, że hitlerowscy okultyści znali legendy o gigantach i podziemnych miastach w Tybecie. Z tego właśnie powodu Hitler wysłał tam ekspedycję SS, ponieważ był pewien, że ci gigantyczni półbogowie są potwierdzeniem jego teorii. W swojej książce Demidienko zawarł więcej informacji na temat tych gigantów oraz całe bogactwo historycznych szczegółów dotyczących ekspedycji Hitlera, tajnych archiwów i dziwnych wydarzeń.

 

 

Artystyczna wizja niezidentyfikowanego obiektu podwodnego (USO). (Grafika: Modo)