Cel ostateczny – technokratyczne państwo światowe
Jakim celom służy przywoływanie tej konkretnej wersji świata poza horyzontem? Odpowiedź na to pytanie pojawia się od czasu do czasu w środowisku ufologicznym. W wywiadzie z roku 1976 nieżyjący już ufolog Stanton Friedman powiedział:
Gdy tylko dla ludzi na Ziemi stanie się oczywiste i zostanie powszechnie przyjęte, że latające spodki istnieją naprawdę i pochodzą spoza naszej planety, pojawi się skłonność, aby postrzegać ludzi jako „Ziemian”… a nie identyfikować się jako „Amerykanin, Rosjanin lub Chińczyk”. Nie ma takiego rządu, który chciałby, żeby jego obywatele ślubowali swoją podstawową przynależność planecie zamiast swojemu krajowi. Nikt nie chce zrzec się swojej władzy. A mimo to te wszystkie dowcipy oparte na: „Zabierz mnie do swojego przywódcy”… To jedynie myślenie życzeniowe. Najśmieszniejsze jest to, że nie ma żadnego przywódcy, do którego można by kogokolwiek zabrać. Nie ma nikogo, kto mówiłby w imieniu całej planety. Występują ogromne polityczne problemy, kiedy ktoś mówi: „Tak, jest tam ktoś i przybywa tutaj, ale nie chce ze mną rozmawiać jako przedstawicielem planety”. Jak wybrać, kto będzie rzecznikiem planety? Nie wiem.18
W końcowym retorycznym pytaniu Friedmana zawarte jest domniemane stwierdzenie, że obecny system oparty na państwach narodowych jest rażąco niezdolny do radzenia sobie z nieuchronnym kontaktem z obcymi istotami. Rzekoma przestarzałość ustroju państwa narodowego to ciągle powtarzany temat w kręgach ufologicznych, w których obracał się Friedman. Jednym ze znajomych i współpracowników Friedmana w dziedzinie ufologii była zagadkowa postać o imieniu John B. Alexander. Zdjęcie Alexandra z Friedmanem można znaleźć w sekcji UFO/Phenomenology Interests na oficjalnej stronie internetowej Alexandra. Alexander, który był członkiem globalistycznych klik, takich jak Rada Stosunków Zagranicznych, nieustannie drwi z państw narodowych w swoich publikacjach. To szydercze podejście dobrze ilustruje raport Joint Special Operations University z kwietnia 2006 roku zatytułowany „The Changing Nature of Warfare, the Factors Mediating Future Conflict, and Implications for SOF (Special Operation Forces)” [„Zmieniająca się natura sztuki wojennej, czynniki wpływające na przyszłe konflikty i skutki dla SOF (Oddziałów do Zadań Specjalnych)”].
W raporcie tym Alexander określa państwo narodowe jako jedną z kilku „świętych krów”, które zwalcza. Opisuje je jako „wadliwą koncepcję o ograniczonej użyteczności i mocno obciążoną”.19 Oznajmia, że „przydatność państwa narodowego jako fundamentu stosunków geopolitycznych jest wątpliwa…”.20 Dalej przedstawia wyświechtany argument, że technologia informacyjno-komunikacyjna w jakiś sposób pozbawiła model państwa narodowego jego znaczenia. Pisze:
Chociaż państwo narodowe było przydatną konstrukcją przez ostanie dwieście lat lub dłużej, wyłoniły się nowe stosunki wskazujące, że uznawanie jego prymatu jest błędne. Postępy w technologii informacyjno-komunikacyjnej przyśpieszają ten proces.21
Jak większość globalistów Alexander nie potrafi wyjaśnić, w jaki sposób zapewnienie dostępu do Internetu w takich odległych miejscach, jak Tristan da Cunha, ma uzasadniać likwidację granic i porzucenie patriotycznych sentymentów. Niemniej bezustannie powtarza to razem z kilkoma innymi błędami logicznymi na poparcie swoich globalistycznych przekonań. Twierdzi:
Założenie dalszej supremacji państw narodowych jako podstawowych budulców skupisk społecznych w makroskali jest wadliwe. Chociaż narody pozostaną głównymi makroorganizacjami w niedalekiej przyszłości, przekształcenia społeczne oparte na wierzeniach, pochodzeniu etnicznym i innych związkach międzyludzkich będą narastać. Jednocześnie granice geograficzne będą tracić na znaczeniu jako główny kontekstowy czynnik interakcji społecznych i handlowych. Pogląd ten nie będzie popularny wśród polityków ani akademików, bowiem przez kilka wieków wspierano i umacniano model państwa narodowego. Nawet rozważanie nowych masowych porządków społecznych będzie wydawało się nielogiczne i przerażające dla konwencjonalnych myślicieli. Mają niewielkie doświadczenie poza konstrukcją państwa narodowego i nie widzą możliwego alternatywnego modelu, w ramach którego można działać. Kilka czynników drastycznie zmieni społeczną mozaikę na świecie. Wśród nich jest stałe rozmontowywanie starych państw, globalizacja interesów ekonomicznych, ciągła szeroka imigracja i tworzenie się grup społecznych opartych na wspólnej ideologii komunikowanej powszechnie na całym świecie. Powstawanie potężnych grup bez geograficznego punktu odniesienia już zaczęło zmieniać stosunki społeczne na ogromną skalę.22
Chociaż Alexander nie postrzega końca systemu państw narodowych jako nieuchronnego zdarzenia, to uważa, że ponadnarodowe wspólnoty wyzują ludzi z geograficznych granic państw narodowych i zgromadzą ich w większe skupiska społeczne. Pisze:
Rola państwa narodowego także się zmienia, aczkolwiek pozostanie ono najczęstszą dominującą strukturą organizacyjną w najbliższym czasie. Jednak wielkie skupiska społeczne przyszłości będą prawdopodobnie tworzyły się na podstawie wspólnych przekonań i wartości, interesów i sojuszy ekonomicznych oraz pochodzenia etnicznego i nie będą ściśle związane z położeniem geograficznym.23
Friedman powtarzał tego rodzaju sentymenty, powołując się na wizyty obcych istot jako na ostateczne uzasadnienie rozbiórki systemu państw narodowych. Zwolennicy takiej globalnej dekonstrukcji zwykle świadomie albo nieświadomie pomijają fakt, że instytucje demokratyczne są skutecznie osadzone tylko w ramach państw narodowych. Taki ustrój można postrzegać jako wyraz praworządności na dużą skalę. W modelu państwa narodowego władza jest zdecentralizowana i rozproszona pomiędzy kilka różnych krajów. Taki model urzeczywistniono w roku 1648 na mocy pokoju westfalskiego, kiedy ważne państwa europejskie podpisały szereg traktatów uznających i szanujących nienaruszalność terytorialną. Światowy proces homogenizacji promowany przez globalistów doprowadził do erozji westfalskiej suwerenności poprzez przekazanie władzy małej grupce ponadnarodowych i międzynarodowych podmiotów.
Za taką planetarną restrukturyzacją kryją się dwie możliwości. Jeśli obce istoty są anielskie, to ustrój państwa narodowego jest żałośnie niedostosowany do nawiązywania międzyplanetarnych stosunków dyplomatycznych. A jeśli aniołowie są demoniczni, to tylko siła militarna jednobiegunowego ładu światowego może przeciwstawić się pozaziemskim najeźdźcom. Jednak prawdziwi intruzi nie przylecą z niebios. Oni okupują gabinety władzy i rad rządzących. Czając się w ciemnych zakamarkach wieszczą technokratyczne państwo światowe. W tym przypadku świat poza horyzontem, nieważne czy z anielskimi, czy demonicznymi obcymi istotami, jest zwiastunem tego koszmaru.
Przełożył Michał Fiejtek
O autorach:
Paul David Collins przez około jedenaście lat badał ukrywaną, nieoficjalną historię oraz skrywane mechanizmy światowej polityki. Ma stopnie naukowe w zakresie nauk humanistycznych, politycznych oraz komunikacji społecznej. Jest autorem książki The Hidden Face of Terrorism: The Dark Side of Social Engineering, From Antiquity to September 11 (Ukryte oblicze terroryzmu – ciemna strona inżynierii społecznej od starożytności aż po wydarzenia z 11 września) oraz napisanej wspólnie ze swoim bratem Philipem Darrellem Collinsem The Ascendancy of the Scientific Dictatorship (Powstanie naukowej dyktatury). Dotychczas w Nexusie ukazał się jeden artykuł jego autorstwa „Ukryte oblicze terroryzmu” (nr 30).
Phillip Darrell Collins jest autorem napisanej wspólnie ze swoim bratem Paulem książki The Ascendancy of the Scientific Dictatorship. Często pisuje do różnych czasopism i portali internetowych, takich jak News With Views, Conspiracy Archive i Vexilla Regis Journal.
Z obu autorami skontaktować się można pisząc na adres poczty elektronicznej thecollinsbros@yahoo.com.
Przypisy:
1. James A. Herrick, Scientific Mythologies: How Science and Science Fiction Forge New Religious Beliefs (Naukowe mitologie – jak nauka i fantastyka naukowa wykuwają nowe wierzenia religijne), Intervarsity Press, Downer’s Grove, Illinois, 2008, s. 15.
2. James A. Herrick, „Blasphemy in the Eighteenth Century: Contours of a Rhetorical Crime” („Bluźnierstwo w osiemnastym wieku – zarysy zbrodni retorycznej”), s. 112.
3. Ibid., s. 113.
4. James A. Herrick, Scientific Mythologies…, op. cit., s. 197.
5. Cytowane w: James A. Herrick, The Making of the New Spirituality: The Eclipse of the Western Religious Tradition (Tworzenie nowej duchowości – kres zachodniej tradycji religijnej), s. 183.
6. James A. Herrick, Scientific Mythologies…, op. cit., s. 197.
7. James A. Herrick, The Making of the New Spirituality: The Eclipse of the Western Religious Tradition (Tworzenie nowej duchowości – kres zachodniej tradycji religijnej), Intervarsity Press, Downer’s Grove, Illinois, 2003, s. 183.
8. Edward Ruppelt, The Report on Unidentified Flying Objects (Raport w sprawie UFO), Double Day and Company, Nowy Jork, 1956, ss. 187–188.
9. Ibid., s. 199.
10. Ibid., s. 201.
11. Leon Davidson, „ECM+UFO=CIA”, Saucer Smear, luty-marzec 1959, tinyurl.com.
12. Ibid.
13. Ibid.
14. Ibid.
15. Ibid.
16. Philip Coppens, „A lone chemist’s quest to expose the UFO cover-up” („Próba odsłonięcia tajemnicy UFO przez samotnego chemika”), www.eyeofthepsychic.com.
17. Ustawa o bezpieczeństwie narodowym z 26 lipca 1947 roku, global.oup.com.
18. Stanton Friedman, „Who Speaks for Planet Earth? Please Discuss” („Kto mówi w imieniu planety Ziemi? Porozmawiajmy”), YouTube, 23 lutego 2009, Who Speaks For Planet Earth?.
19. John B. Alexander, „The Changing Nature of Warfare, the Factors Mediating Future Conflict, and Implications for SOF (Special Operation Forces)” [„Zmieniająca się natura sztuki wojennej, czynniki wpływające na przyszłe konflikty i skutki dla SOF (Oddziałów do Zadań Specjalnych)”], The JSOU Press, Hurlburt Field, Floryda, 2006, s. 1, apps.dtic.mil.
20. Ibid., s. 11.
21. Ibid., s. 12.
22. Ibid., s. 12.
23. Ibid., s. 43.
Lektura uzupełniająca
• Dr John B. Alexander, www.johnbalexander.com.
• W. Hudson, D. Lucci (pod red.), Atheism and Deism Revalued: Heterodox Religious Identities in Britain, 1650–1800 (Ateizm i deizm przewartościowane – heterodoksyjne tożsamości religijne w Wielkiej Brytanii, 1650–1800), Routledge, Nowy Jork, 2014, ss. 101–118.
Od redakcji
Niniejszy artykuł jest fragmentem nowej książki jego autorów Invoking the Beyond: The Kantian Rift, Mythologized Menaces, and the Quest for the New Man (Przywoływanie świata poza horyzontem – kantowski rozdźwięk, zmitologizowane zagrożenia i poszukiwanie nowego człowieka) dostępnej pod adresem www.iuniverse.com.
