CO Z TEGO WYNIKA?

Konsekwencje i możliwości wynikające z modelu elektrycznego wszechświata są dalekosiężne. Po pierwsze, musimy zdać sobie sprawę ze swojej głębokiej ignorancji! Nie wiemy nic o pochodzeniu wszechświata. Nie było Wielkiego Wybuchu. Widzialny wszechświat ma charakter statyczny i jest znacznie mniejszy, niż się nam wydawało. Nie mamy pojęcia o wieku i rozmiarach wszechświata. Nie znamy źródła energii elektrycznej ani materii, z której zbudowany jest wszechświat.

Galaktyki są kształtowane przez siły elektryczne i formują plazmę skupioną w ich ogniskach, która od czasu do czasu wyrzuca kwazary i smugi elektronów. Kwazary ewoluują w towarzyszące galaktyki. Galaktyki tworzą rodziny o rozpoznawalnych „rodzicach” i „potomstwie”. Gwiazdy są elektrycznymi „transformatorami”, a nie termonuklearnymi reaktorami. Nie ma gwiazd neutronowych ani czarnych dziur. Nie znamy wieku gwiazd, ponieważ teoria termonuklearnej ewolucji nie ma do nich zastosowania. Supernowe są zupełnie niewystarczające jako źródło ciężkich pierwiastków. Nie znamy wieku Ziemi, ponieważ zegary radioaktywne mogą ulegać zakłóceniom za sprawą potężnych wyładowań elektrycznych.

Potężne elektryczne wyładowania, które formują słoneczną fotosferę, wytwarzają ciężkie pierwiastki widoczne w ich widmach. Gwiazdy „rodzą” elektrycznie gwiazdy towarzyszące i gazowe planety-giganty. Życie powstało najprawdopodobniej wewnątrz plazmatycznej osłony gwiazd zwanych brązowymi karłami!

Nasze Słońce zyskało nowe planety, w tym Ziemię, co tłumaczy ich charakterystykę „owocowej sałatki”. Nie jest ona najbardziej gościnnym miejscem dla życia, ponieważ niewielkie zmiany na odległym Słońcu mogą spowodować jej zamrożenie lub całkowitą sterylizację. Atmosfery planet są przejmowane podczas ich narodzin z większych ciał, zaś powierzchnie kształtowane podczas elektrycznych zbliżeń z innymi planetami. Powierzchnie planet noszą elektryczne blizny powstałe w czasie takich kosmicznych zdarzeń.

Prędkość światła nie jest barierą. Komunikacja w czasie rzeczywistym na odległości galaktyczne jest przypuszczalnie możliwa. To oznacza, że czas jest wartością uniwersalną i żadne podróże w czasie nie są możliwe. Antygrawitacja jest możliwa. Przestrzeń nie ma żadnych dodatkowych wymiarów, w których mogłaby się zwijać lub gdzie mogłyby istnieć równoległe wszechświaty. Nie istnieje próżniowa energia „punktu zerowego”. Niewidzialne źródło energii w przestrzeni jest źródłem elektrycznym.

Czysta energia nuklearna jest dostępna z rezonansowych katalitycznych układów jądrowych. Wyższą energię można uzyskać raczej z rezonansowych katalitycznych układów chemicznych niż z reakcji chemicznych. Biologiczne enzymy są zdolne do wykorzystywania rezonansowej katalizy jądrowej w celu przeobrażania pierwiastków. Biologiczne układy wykazują oznaki komunikowania się poprzez rezonansowe układy chemiczne, co może prowadzić do wyjaśnienia na gruncie fizyki prac Ruperta Sheldrake’a. DNA nie kryje w sobie klucza do życia, lecz jest raczej czymś w rodzaju wytycznych określających potrzebne składniki i narzędzia w fabryce. Jest możliwe, że nigdy nie uda nam się odczytać ludzkiego genomu i określić, czy reprezentuje on osobę dwu czy na przykład sześcionożną, ponieważ informacje kontrolujące linię montażową pozostają poza DNA. Życie jest czymś więcej niż tylko chemią.

Nie jesteśmy beznadziejnie osamotnieni w czasie i przestrzeni na tej malutkiej skale orbitującej wokół mało znaczącej gwiazdy w podrzędnej galaktyce. Miejmy nadzieję, że jesteśmy połączeni z potęgą i inteligencją wszechświata.

Przyszłość w elektrycznym wszechświecie wygląda naprawdę bardzo ekscytująco!

 

O autorze:

Wallace Thornhill był jednym z tych szczęśliwych studentów lat pięćdziesiątych, których zainspirowała kontrowersyjna książka Immanuela Velikovsky’ego Worlds in Collision (Zderzenie światów). Studiując fizykę na Uniwersytecie w Melbourne spędził wiele godzin w dziale antropologii Biblioteki Baillieu, gdzie utwierdził się w przekonaniu, że Velikovsky znakomicie wyjaśnił niezwykłe wydarzenia na niebie z udziałem Marsa i Wenus, których światkami byli starożytni. Po roku studiów podyplomowych zmarnowanych na odbudowę anteny radioteleskopowej odszedł z uczelni z wciąż nie zaspokojoną ciekawością i dużą dozą zdrowego sceptycyzmu co do wartości opinii ekspertów. Pracował dla IBM, a następnie dla rządu Australii w zakresie zaawansowanych zagadnień dotyczących komputerów i łączności, zaś na Uniwersytecie Londyńskim ukończył podyplomowy kurs astrofizyki. W roku 1974 uczestniczył w Ontario w pierwszej międzynarodowej konferencji Velikovsky’ego, gdzie poznał go osobiście i wziął udział w debacie na temat najnowszej historii układu słonecznego. Po raz drugi spotkał się z nim w roku 1979 w jego domu w Princeton. To spotkanie zaowocowało po latach modelem elektrycznego wszechświata, który prezentował na wielu konferencjach w USA i Anglii. Pisuje artykuły do Przeglądu Towarzystwa Badań Interdyscyplinarnych w Anglii i jest współautorem książki Thunderbolts of the Gods (Pioruny bogów). Skontaktować się z nim można za pośrednictwem poczty elektronicznej, pisząc na adres info@holoscience.com lub poprzez jego stronę internetową zamieszczoną pod adresem www.holoscience.com.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

1. Howard Phillips Lovecraft (1890–1937), amerykański autor powieści i opowiadań z gatunku grozy. – Przyp. tłum.

2. Immanuel Velikovsky (1895–1979), amerykański pisarz rosyjskiego pochodzenia, propagator odmiennych od oficjalnych poglądów na dzieje naszej rasy i Ziemi. Po zbadaniu mitów i podań ludów basenu Morza Śródziemnego doszedł do wniosku, że niektóre z nich są odbiciem prawdziwych zdarzeń. W swojej pierwszej książce Worlds in Collision (Zderzenie światów) wydanej w roku 1950 wysuwa przypuszczenie, że w odległych czasach elektromagnetyczne zakłócenia w systemie słonecznym spowodowały znaczne zbliżenie Marsa i Wenus do Ziemi, co z kolei zmieniło rytm jej obrotu, nachylenie osi i pole magnetyczne. Jego późniejsze książki to Ages in Chaos (Wieki chaosu) i Earth in Upheaval (Ziemia we wstrząsach), w której przytacza geologiczne i paleontologiczne dowody potwierdzające tezę, że Ziemię nawiedzały katastrofy. Kolejne książki to Oedipus and Akhnaton (Edyp i Echnaton), Ramses II And His Time (Ramzes II i jego czasy) oraz Peoples of the Sea (Ludy morza). Niechęć amerykańskiego środowiska naukowego do książki Worlds in Collision (Zderzenie światów) spowodowała, że jej wydawca musiał pod groźbą bojkotu przez środowisko naukowe jego działu podręcznikowego odesłać Velikovsky’ego do innego wydawnictwa, które nie zajmowało się wydawaniem podręczników. – Przyp. tłum.

3. Adam Smith to postać dominująca w historii myśli ekonomicznej, znana głównie z wydanej w roku 1776 pracy An Inquiry into the Nature And Causes of the Wealth of Nations (Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów) stanowiącej pierwszy logiczny system ekonomii politycznej. Do historii przeszedł bardziej jako społeczny filozof. – Przyp. tłum.

 

Bibliografia:

• Strona internetowa elektrycznego wszechświata zamieszczona pod adresem www.holoscience.com zawierająca najnowsze wiadomości i poglądy.

• Strona internetowa plazmatycznego wszechświata Anthony’ego Peratta, autora Physics of the Plasma Universe (Fizyka plazmatycznego wszechświata), zamieszczona pod adresem http://public.lanl.gov/alp/plasma/universe.html.

• Eric J. Lerner, The Big Bang Never Happened (Wielkiego Wybuchu nigdy nie było) – przystępnie napisany przegląd kosmologii plazmy, 1991.

• Towarzystwo badań Interdyscyplinarnych (Society for Interdisciplinary Studies; w skrócie SIS) – najstarsze towarzystwo zajmujące się badaniami wydarzeń o charakterze katastroficznym; jego strona internetowa znajduje się pod adresem www.sis-group.org.uk.

• A. Acheson, „Halton Arp, A Modern Day Galileo” („Halton Arp – Galileusz naszych czasów”), SIS Internet Digest, nr 2, 2001. „«Nie da się ustalić prawdy przez głosowanie». Bez względu na to, ilu ludzi wierzy w coś, jeśli to nie jest zgodne z obserwacjami, jest nieprawdziwe” (Arp, Seeing Red (Widząc czerwień), str. 273). Obserwacje wskazujące na to, że teoria Wielkiego Wybuchu jest błędna, Arp przedstawia na stronie internetowej www.haltonarp.com. List otwarty wystosowany przez Thornhilla do naukowców w sprawie teorii Wielkiego Wybuchu znajduje się na stronie internetowej www.holoscience.com.

• Don Scott, który jest profesorem inżynierii elektrycznej, prezentuje swój pogląd na działanie gwiazd w elektrycznym wszechświecie na stronie internetowej www.electric-cosmos.org.

• Biuletyn THOTH, dostępny bezpłatnie dla wszystkich, których interesuje dyskusja w sprawie najnowszej historii układu słonecznego i elektrycznego wszechświata, znajduje się na stronie internetowej zamieszczonej pod adresem http://www.kronia.com/newsletter.asp.