Lekarz domowy pana T. skierował go na podwójnie ślepe badanie kliniczne prowadzone przez neurologa w szpitalu uniwersyteckim. Próba obejmowała podawanie mu Ariceptu (donepezil) w dawce 5 mg dziennie. Pan T. rozpoczął leczenie w listopadzie 2013 roku i dobrowolnie zrezygnował zeń pod koniec stycznia 2014 z powodu negatywnych skutków ubocznych dla przewodu pokarmowego. Miał biegunki, które jego zdaniem spowodowały utratę 10 kilogramów masy ciała. Po odstawieniu Ariceptu biegunka ustała.

Córka pana T., Caroline, skontaktowała się ze mną w połowie stycznia 2014 roku i poprosiła o przetestowanie na swoim ojcu Triple G. Była bardzo zaniepokojona jego zdrowiem. Pan T. był już na takim etapie, że nie wiedział, jaki jest dzień tygodnia i nie pamiętał wydarzeń z poprzedniego dnia. Był nieświadomy tego, co się dzieje, i nie był w stanie prowadzić dłuższej rozmowy. W ciągu sześciu tygodni od rozpoczęcia przyjmowania formuły Triple G zaczął odzyskiwać zanikające funkcje poznawcze. Caroline postanowiła odwiedzać go przynajmniej co drugi dzień, aby mieć pewność, że codziennie przyjmuje zestaw Triple G. Kiedy jego stan uległ poprawie, kupiła mu laptopa jako źródło bodźców intelektualnych. Pan T. zaczął uczęszczać na spotkania seniorów dwa razy w tygodniu i stara się być aktywny.

Jak poinformowała mnie Caroline, jej ojciec zdał ostatni test MMSE i obecnie jest uważany za normalnego. Nadal przyjmuje Triple G, ale nie codziennie – średnio od 4 do 5 dawek tygodniowo.

 

Rozpacz i nadzieja

Wydawałoby się, że mając wsparcie w powyższych przykładach nie powinno być trudności ze wzbudzeniem zainteresowania tym odkryciem. Niestety, okazało się, że nawet mimo wsparcia zaprzyjaźnionego ze mną profesora Stowarzyszenie Alzheimera nie było nim zainteresowane, podobnie jak jego dyrektor medyczny. Przekonałem się, że próby prowadzenia badań nad moim odkryciem w celu uzyskania stopnia magistra na uniwersytecie okazały się demoralizujące. Nawet społeczność międzynarodowa okazała się wielkim rozczarowaniem.

Nie mam cienia wątpliwości, że właściwe odpowiedzi na wszelkie problemy, z jakimi się borykamy, znajdują się w zasięgu ręki. Być może to nasza ślepa arogancja nie pozwala nam ich dostrzec. Jedno jest pewne: kiedy bogowie wymyślili czosnek, zrobili to z poczuciem humoru. Można sobie nawet wyobrazić, jak mówią: „To cenne zioło będzie leczyć wiele chorób w magiczny sposób – przelotny i zarazem odpychający”. Jak nazywamy dziś czosnek? „Śmierdząca róża”!

Na szczęście, moja krótka współpraca z uczelnią przyniosła dobre rezultaty. HPLC (high-performance liquid chromatography – wysokosprawna chromatografia cieczowa) zestawu SLAGE wykazała, że jest on bardziej złożony w porównaniu z Kyolic i zawiera związki dotychczas nieznane, co może być następstwem działania promieni słonecznych. Najważniejsze pytanie to: jak i dlaczego działa to tak dobrze?

Wydaje się, że mimo zmian strukturalnych zachodzących w mózgu osób cierpiących na chorobę Alzheimera niektóre z tych związków uruchomiają dodatkowe moce nerwów, aby utrzymać ich zdolność do myślenia.³⁹ Czyli organizm kompensuje zaburzenia – chce utrzymać swoje zdrowie i integralność ponad wszystko. Być może pamięć nie rezyduje w mózgu lub jakiejś jego części, zaś mózg jest niczym więcej niż tylko biologicznym komputerem, który wie, gdzie poza nim przechowywane są informacje. Być może Triple G wspiera ten proces reorganizacji. Czas pokaże.

Ponieważ choroba Alzheimera jest wieloskładnikową awarią układu, którą można przyrównać do domu z 30 lub 40 otworami w dachu, należy podjąć wszelkie możliwe środki, aby jak najwięcej z nich zatkać. Takie wielosystemowe podejście na Uniwersytecie Kalifornijskim⁴⁰ pozwoliło przywrócić ubytek funkcji poznawczych u dziewięciu z 10 osób po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia zindywidualizowanego programu, który zakłada stosowanie kombinacji następujących środków: eliminacja wszystkich prostych węglowodanów prowadząca także do utraty wagi, dieta bezglutenowa, zwiększone spożycie owoców i warzyw, joga i medytacja, wydłużenie czasu snu z pomocą melatoniny, witaminy B12 i D3, codzienne spożywanie oleju z ryb, codzienne zażywanie koenzymu Q10, poszczenie między posiłkami oraz zwiększona aktywność fizyczna. Zestaw Triple G daje wyniki w ciągu sześciu tygodni, co sugeruje, że zatyka znaczną liczbę przeciekających dziur.

Co dalej? Nadal będę pukał do drzwi, licząc, że w końcu ktoś zainteresuje się moim odkryciem.

 

O autorze:

Maurice Czarniak pochodzi z zachodniej Australii i jest dyplomowanym farmaceutą, który przed uzyskaniem stopnia naukowego z farmakologii i histologii przez trzy lata studiował medycynę. Po uzyskaniu dyplomu z farmacji profesor anatomii David Allbrook zachęcił go do zbadania fenomenu regeneracji ludzkiego organizmu i tego, jak można nań wpływać w naturalny sposób. W roku 1982 zajął się prywatnie naukowymi badaniami żywności w związku z procesem regeneracji i jej wpływem na zdrowie skóry, ogólne samopoczucie oraz zdolność zwalczania chorób. Następnie zajął się ziołami i olejkami eterycznymi, starając się wydobyć z nich to, co najlepsze dla zdrowia. Jego umiejętność tworzenia mieszanek i twórczy umysł pozwoliły mu stworzyć wiele unikalnych preparatów, które można zobaczyć na jego stronie internetowej zamieszczonej pod adresem www.naturalsecrets.com. W wolnym czasie jest pisarzem, fotografem i artystą, lubi też słuchać różnych form muzyki, z której czerpie inspirację. Dotychczas w Nexusie ukazał się jeden artykuł jego autorstwa: „Pokarm dla skóry” (nr 8). Skontaktować się z nim można pisząc na adres poczty elektronicznej info@naturalsecrets.com.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

 1. James Gallagher, „Antipsychotics death risk charted in dementia patients” („Ryzyko zgonu z powodu podawania pacjentom z demencją leków przeciwpsychotycznych”), BBC News, 24 lutego 2012, www.bbc.com.

 2. C. Pritchard, A. Mayers, D. Baldwin, „Changing patterns of neurological mortality in the 10 major developed countries – 1979–2010” („Zmiany wzorców śmiertelności o podłożu neurologicznym w 10 głównych rozwiniętych krajach – 1979–2010”), Public Health, kwiecień 2013, vol. 127, nr 4, ss. 357–368.

 3. G. Tsivgoulis et al., „Adherence to a Mediterranean diet and risk of incident cognitive impairment” („Przestrzeganie diety śródziemnomorskiej i ryzyko występowania zaburzeń funkcji poznawczych”), Neurology, 30 kwietnia 2013, vol. 80, nr 18, ss. 1684–1692.

 4. L. Hedskog et al., „Modulation of the ER-mitochondria interface in Alzheimer’s disease and related models” („Modulacja interfejsu ER-mitochondriów w chorobie Alzheimera i w pokrewnych modelach”), Proceedings of the National Academy of Sciences, 2013.

 5. L. Fratiglioni, D. De Ronchi, H. Agüero-Torres, „Worldwide prevalence and incidence of dementia” („Powszechność i częstotliwość występowania demencji na świecie”), Drugs Aging, listopad 1999, vol. 15, nr 5, ss. 365–375.

 6. Alzheimer’s Disease International, „Dementia statistics” („Statystyki dotyczące demencji”), www.alz.co.uk.

 7. Alzheimer’s Australia, „Key Facts and Statistics 2015” („Kluczowe fakty i statystyki na rok 2015”), www.dementia.org.au.

 8. M.E. Bamberger, G.E. Lanreth, „Inflammation, apoptosis and Alzheimer’s disease” („Zapalenie, apoptoza i choroba Alzheimera”), Neuroscientist, czerwiec 2002, vol. 8, nr 3, ss. 276–283.

 9. P.L. Di Patre et al., „Progression of Clinical Deterioration and Pathological Changes in Patients with Alzheimer’s Disease Evaluated at Biopsy and Autopsy” („Postępujące pogorszenie stanu klinicznego i zmiany patologiczne u pacjentów z chorobą Alzheimera oceniane na podstawie biopsji i autopsji”), Archives of Neurology, październik 1999, vol. 56, nr 10, ss. 1254–1261.

10. A.T. McCoy et al., „Evaluation of Metabolically Stabilized Angiotensin IV Analogs as Procognitive/Antidementia agents” („Ocena metabolicznie stabilizowanych analogów angiotensyny IV jako środków wspomagających funkcje poznawcze i chroniących przed demencją”), Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics, styczeń 2013, vol. 344, nr 1, ss. 141–154.

11. K. Mullane, M. Williams, „Alzheimer’s therapeutics: Continued clinical failures question the validity of the amyloid hypothesis – But what lies beyond?” („Leczenie choroby Alzheimera – ciągłe niepowodzenia kliniczne podważają zasadność hipotezy amyloidowej. Ale co znajduje się dalej”), Biochemical Pharmacology, 1 lutego 2013, vol. 85, nr 3, ss. 289–305.

12. Kate Kelland, „Chinese herb Ginkgo does not prevent Alzheimer’s” („Chińskie zioło miłorząb nie zapobiega chorobie Alzheimera”), Reuters.com Health Report, 6 września 2012.

13. M. Yakoot, A. Salem, S. Helmy, „Effect of Memo, a natural formula combination, on Mini-Mental State Examination scores in patients with mild cognitive impairment” („Wpływ preparatu Memo, naturalnej kombinacji naturalnych składników, na wyniki minitestu stanu psychicznego u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi”), Clinical Interventions in Aging, 2013, vol. 8, ss. 975–981.

14. E. Perry, M.J. Howes, „Medicinal plants and dementia therapy: herbal hopes for brain aging?” („Rośliny lecznicze i terapia przeciw demencji – ziołowa nadzieja na zatrzymanie starzenia się mózgu?”), CNS Neuroscience & Therapeutics, grudzień 2011, vol. 17, nr 6, ss. 683–698.

15. Shrikant Mishra, Kalpana Palanivelu, „The effect of curcumin (turmeric) on Alzheimer’s disease: An overview” [„Wpływ kurkuminy (kurkumy) na chorobę Alzheimera – przegląd”], Annals of Indian Academy of Neurology, styczeń-marzec 2008, vol. 11, nr 1, ss. 13–19.

16. B. Mathew, R. Biju, „Neuroprotective effects of garlic: a review” („Neuroochronne działanie czosnku – przegląd”), Libyan Journal of Medicine, 1 marca 2008, vol. 3, nr 1, ss. 23–33.

17. G.L. Allison, G.M. Lowe, K. Rahman, „Aged garlic extract and its constituents inhibit platelet aggregation through multiple mechanisms” („Sezonowany wyciąg z czosnku i jego składniki hamują agregację płytek krwi w drodze różnorodnych mechanizmów”), Journal of Nutrition, marzec 2006, vol. 136 (dodatek 3), ss. 782S–788S.

18. H. Amagase, „Clarifying the real bioactive constituents of garlic” („Objaśnienie rzeczywistych bioaktywnych składników czosnku”), Journal of Nutrition, marzec 2006, vol. 136 (dodatek 3), ss. 716S–725S.

19. Dr Lichtenstein, cytowany przez Reuters.com, 12 września 2012.

20. E.C. Rizos et al., „Association between omega-3 fatty acid supplementation and risk of major cardiovascular disease events: a systematic review and meta-analysis” („Związek między suplementacją kwasami tłuszczowymi omega-3 a ryzykiem poważnych chorób sercowo-naczyniowych – przegląd systematyczny i metaanaliza”), JAMA, wrzesień 2012, vol. 308, nr 10, ss. 1024–1033.

21. Y. Zhang et al., „The Sam Model of Senescence” („Model starzenia się u myszy o przyśpieszonym starzeniu”), Elsevier Science BV, 1994, ss. 451–454.

22. T. Moriguchi et al., „The Sam Model of Senescence” („Model starzenia się u myszy o przyśpieszonym starzeniu”), Elsevier Science BV, 1994a, ss. 447–450.

23. Zhang et al., op. cit.

24. Moriguchi et al., op. cit.

25. Moriguchi et al., Phytotherapy Research, 1996b, nr 10, ss. 468–472.

26. G.M. Fillion et al., „Potential Interaction of Aged Garlic Extract with the Central Serotonergic Function: Biochemical Studies” („Potencjalne oddziaływanie sezonowanego wyciągu z czosnku na centralną funkcję serotoninergiczną: badania biochemiczne”), w: Nutraceuticals: Designer Foods III – Garlic, Soy and Licorice, pod red. Paul P. Lachance, Food & Nutrition Press, 1997, rozdział 19, ss. 189–192.

27. A.R. Buz’Zard, Q. Peng, B.H. Lau, „Kyolic and Pycnogenol increase human growth hormone secretion in genetically engineered keratinocytes” („Kyolic i Pycnogenol zwiększają wydzielanie ludzkiego hormonu wzrostu w genetycznie modyfikowanych keratynocytach”), Growth Hormone and IGF Research, luty 2002, vol. 12, nr 1, ss. 34–40.

28. Mathew, Biju, op. cit.

29. Bamberger, Lanreth, op. cit.

30. Mathew, Biju, op. cit.

31. H. Amagase, op. cit.

32. Mathew, Biju, op. cit.

33. C. Borek, „Garlic Reduces Dementia and Heart-Disease Risk” („Czosnek obniża ryzyko demencji i chorób serca”), Journal of Nutrition, marzec 2006, vol. 136 (dodatek 3), ss. 810S–812S.

34. Hartz et al., „Randomized controlled trial of Siberian ginseng for chronic fatigue” („Losowe badania kontrolne żeń-szenia syberyjskiego pod kątem przewlekłego zmęczenia”), Psychological Medicine, styczeń 2004, vol. 34, nr 1, ss. 51–61.

35. Ibid.

36. Ibid.

37. J. Heinerman, Nature’s Super 7 Medicines (7 superleków natury), Prentice Hall, 1997, s. 162; powołanie na badania dra R. Vigue’a w The American Journal of Chinese Medicine, 1973, vol. 1, nr 2, s. 268.

38. Mishra, Palanivelu, op. cit.

39. J.A. Elam, et al., „Neural compensation in older people with brain amyloid-β deposition” („Neuronowa kompensacja u osób starszych z odkładającym się amyloidem-β w mózgu”), Nature Neuroscience, październik 2014, vol. 17, nr 10, ss. 1316–1318.

40. D.E. Bredesen, „Reversal of cognitive decline: A novel therapeutic program” („Przywrócenie ubytku funkcji poznawczych – nowy program terapeutyczny”), Aging, wrzesień 2014, vol. 6, nr 9, ss. 707–717.