Uważa się, że liczne składniki sezonowanego wyciągu z czosnku działają w sposób synergiczny i wywierają różnorodne skutki na wiele biochemicznych szlaków.¹⁷ Uważa się także, że różne składniki chemiczne zawarte w czosnku, takie jak saponiny, mogą mieć wpływ na esencjonalne biologiczne działanie czosnku.¹⁸

Sens procedury stosowania SLAGE wynika z dostępnej naukowej i popularnej literatury opisującej każdy składnik. Należy też uświadomić sobie, że jak to ujęła dr Alice Lichtenstein, dyrektor Laboratorium Odżywiania Sercowo-naczyniowego (Cardiovascular Nutrition Laboratory) Uniwersytetu Tufts w Bostonie: „Tym, czego dowiedzieliśmy się z biegiem lat, jest to, że nie można rozpatrywać poszczególnych składników odżywczych osobno”.¹⁹ Jest to komentarz wygłoszony w związku z wątpliwą przydatnością suplementów z olejem rybnym w profilaktyce ataków serca.²⁰

Mając na uwadze korzystny wpływ czosnku na układ neurologiczny, przeprowadzono szereg badań nad sezonowanym wyciągiem z czosnku podawanym myszom, u których wywoływano starzenie się za pomocą inżynierii genetycznej, tak że doświadczały one problemów z uczeniem się i zapamiętywaniem, zaniku mózgu i przedwczesnej śmierci, co skutkowało przyśpieszonym procesem starzenia.^21,22 Ekstrakt znacznie poprawił jakość ich życia, ich zdolność do uczenia się zachowań oraz pamięć, a także wzmocnił układ odpornościowy,²³ co jest ważne, gdyż to wszystko wraz z funkcjami poznawczymi pogarsza się z wiekiem. Ci sami badacze stwierdzili, że podawanie dużych dawek sezonowanego ekstraktu z czosnku normalizuje noradrenalinę, kwas 3,4-dihydroksyfenylooctowy (DOPAC), kwas homowanilinowy (HVA) i acetylotransferazę choliny w podwzgórzu, co prowadzi do znacznego nasilenia proliferacji limfocytów, a tym samym zapewnia większą sprawność układu immunologicznego. Okazało się, że w hodowlach komórkowych sezonowany ekstrakt z czosnku przedłuża życie hodowli neuronów i zwiększa rozgałęzienie aksonów w zakończeniach nerwowych.^24,25

Sposób, w jaki czosnek daje takie rezultaty, jest złożony. Przedstawiono wiele teorii, z których jedna wskazuje na zdolność wpływania czosnku na wiele sposobów uwalniania serotoniny, co prowadzi do ogólnej poprawy fizjologii pacjenta.²⁶ Inna zakłada, że czosnek przyjmowany w połączeniu z L-argininą, L-lizyną, dodatkową S-allilcysteiną i przeciwutleniaczem znacznie zwiększa wytwarzanie hormonu wzrostu, co skutkuje poprawą ogólnego stanu zdrowia i lepszą jasnością umysłu.²⁷

Czosnek był intensywnie badany pod kątem korzyści dla zdrowia, w wyniku czego tylko w ostatniej dekadzie pojawiło się ponad 1000 publikacji na jego temat. Jest on uważany za jeden z najlepszych pokarmów zapobiegających chorobom. U ludzi w średnim wieku takie czynniki ryzyka, jak wysoki poziom całkowitego cholesterolu w surowicy krwi, podniesiony poziom LDL (lipoproteina o niskiej gęstości), zwiększone utlenianie LDL, wzrost agregacji płytek, zaburzenia fibrynolizy, nadciśnienie tętnicze i homocystynemia podwyższają ryzyko demencji w późniejszych latach.²⁸ Wysoki cholesterol jest także związany z podwyższonym poziomem beta-amyloidu, który jest znakiem rozpoznawczym choroby Alzheimera.²⁹ Sezonowany ekstrakt z czosnku może zapobiegać ubytkowi funkcji poznawczych przez ochronę neuronów przed neurotoksycznością beta-amyloidu i apoptozą, zapobiegając związanej z niedokrwieniem lub reperfuzją śmierci neuronów i poprawiając uczenie się i zachowanie pamięci.³⁰ Sezonowany ekstrakt z czosnku oczyszcza z utleniaczy, zwiększa poziom dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy, peroksydazy glutationowej i glutationu oraz hamuje peroksydację lipidów i prozapalne działanie prostaglandyn.^31,32 Zmniejsza również ilość homocysteiny, obniża ciśnienie krwi i zwiększa mikrokrążenie, co jest ważne w przypadku cukrzycy, gdzie zmiany mikrokrążenia pogłębiają choroby serca i ryzyko demencji.³³ Jest możliwe, że czosnek zawiera substancje niezbędne do samoczynnej naprawy mózgu.

Spośród wszystkich żeń-szeni, jakie istnieją, odnotowano, że największą regenerującą moc posiada żeń-szeń syberyjski.³⁴ W rezultacie serii przełomowych rosyjskich badań prowadzonych w latach 1960. stwierdzono, że podawanie żeń-szenia syberyjskiego zdrowym dorosłym osobom w wieku od 19 do 72 lat wzmocniło ich zdolność do wykonywania pracy fizycznej i odporność na chorobę lokomocyjną, poprawiło sprawność umysłową i umożliwiło znoszenie nadmiernego upału, jak również dużych wysokości i środowiska o niskiej zawartości tlenu.³⁵ Korzyści odnoszą też pacjenci z zespołem chronicznego zmęczenia.³⁶ Żeń-szeń syberyjski jest także uważany za adaptogen posiadający własności przeciwcholesterolowe (obniżające stężenie cholesterolu), przeciwzapalne, przeciwutleniające, uspokajające i wzmacniające układ immunologiczny. Zawiera eleuterozydy i triterpenoidowe saponiny. Działa najlepiej, gdy jest przyjmowany w kombinacji z pierwiastkami śladowymi i witaminami, co zauważono w roku 1973, kiedy 145 pacjentom geriatrycznym podano koktajl żeńszeniowo-witaminowo-mineralny, który znacząco poprawił jasność ich umysłu w ciągu tygodnia i znacznie wyostrzył pamięć w ciągu dwóch miesięcy.³⁷

Imbir jest spokrewniony z kurkumą. Dwa z najważniejszych przeciwutleniaczy imbiru to kurkumina i gingerol, które mają zdolność hamowania i odwracania procesu odkładania się płytek amyloidowych związanych z chorobą Alzheimera. Ponadto gingeron, inny przeciwutleniacz zawarty w imbirze, neutralizuje silny utleniacz nadtlenoazotyn, który podejrzewa się o pogłębianie choroby.³⁸

Czosnek, żeń-szeń i imbir są przyjmowane od tysięcy lat bez poważnych skutków ubocznych. Jednak czosnek może powodować przemijające i łagodne negatywne skutki uboczne, takie jak nudności, zgaga, wzdęcia, dolegliwości żołądkowe i biegunka. Wysokich dawek, większych niż cztery gramy dziennie, unikać powinni pacjenci przyjmujący leki przeciwzakrzepowe, ponieważ istnieje zwiększone ryzyko powstawania siniaków i krwawienia. Suplementy czosnkowe przyjmowane z lekami na nadciśnienie i lekami obniżającymi poziom lipidów mogą potęgować działanie tych leków. Przeciwlękowe i podnoszące nastrój właściwości mogą wpływać na działanie leków przeciwdepresyjnych. Pacjenci przyjmujący doustnie leki na cukrzycę powinni być monitorowani, ponieważ czosnek obniża poziom cukru we krwi.

Wszystko to są bardzo znaczące informacje. W końcowym efekcie udało mi się po jakimś czasie połączyć SLAGE z żeń-szeniem syberyjskim i imbirem w jeden zestaw zwany „Triple G” („Potrójne G”). Ten końcowy płynny ekstrakt miał być przyjmowany z witaminami z grupy B i 10 mg kwasu foliowego.

 

Historie skuteczności SLAGE i Triple G

Zasłyszane świadectwo siostry Eny jest pierwszym z kilku, które potwierdzają znaczenie odkrycia SLAGE i późniejszego rozwoju formuły Triple G.

W liście z 25 stycznia 2004 roku siostra Damien podała następujące obserwacje: siostra Ena zaczęła przyjmować sam ekstrakt Triple G 16 listopada 2002 roku i brała go do 22 stycznia 2003 roku w dawce 5 ml na dobę. W ciągu trzech tygodni doznała rozjaśnienia umysłu, a z upływem następnych entuzjastycznie uczestniczyła we wspólnych modlitwach i żartobliwych dyskusjach przy stole. Jej pamięć znacznie się poprawiła. Od lutego 2003 roku za namową siostry Damien podawano jej 5 mg kwasu foliowego oraz komercyjną witaminę B kompleks, którą poleciłem. Stan siostry Eny stale się poprawiał, ale niestety w wyniku upadku w lipcu 2003 roku zamieszkała w domu opieki i zaprzestano podawania jej leku. Od tego momentu u siostry Eny ponownie obserwuje się regres.

Dr P., który lubił alternatywne leki i był pod wrażeniem wyników siostry Eny, zalecił w grudniu 2002 roku, aby 80-letni mężczyzna z rozpoznaną umiarkowaną demencją zaczął przyjmować ekstrakt Triple G razem z witaminą B i kwasem foliowym. Według listu dra P. z 10 lutego 2004 roku pacjent przyjmował formułę Triple G w dawce 5 ml dziennie przez około 11 miesięcy i chociaż jego obraz kliniczny się nie poprawił, to jego stan nie ulegał dalszemu pogorszeniu.

Dwaj kolejni ochotnicy pojawili się w roku 2010 i 2014.

Pierwszym był 62-letni pan B. z utratą pamięci krótkotrwałej w wyniku udaru mózgu, którego doznał w roku 1994, a następnie zabiegu kraniotomii przeprowadzonej w ramach jego terapii. W liście z grudnia 2010 roku napisał, że podawanie Triple G zwalczyło jego problemy z pamięcią krótkotrwałą. Okazało się jednak, że dawka 5 ml była za duża dla niego i zmniejszył ją o połowę.

W lipcu 2014 roku skontaktowała się ze mną córka pana T. w wieku 78 lat, chcąc uporać się z jego klinicznie zdiagnozowaną demencją. Jego stan zdrowia został potwierdzony przez minitest stanu psychicznego (mini-mental state examination; w skrócie MMSE), który oblał, a także przez różne obrazowania mózgu, które wykazały atrofię mózgu. Pan T. doznał wcześniej udaru mózgu.

Pogłębiające się luki w jego pamięci doprowadziły do interwencji medycznej. Jedna z tych luk miała tragiczne konsekwencje – pan T. zapomniał, gdzie zostawił swojego psa. Dokładne przeszukanie przez krewnych ujawniło, że zamknął go w samochodzie. Było to w czasie gorącego lata 2013 roku. W rezultacie pies zginął z powodu przegrzania i wyczerpania.