Zjawisko rozsiewania się związane z wirusem polio jest obecnie tak powszechne, że uważa się, iż prawie wszystkie ogniska polio są spowodowane przez szczepionkę przeciwko polio.⁴² W rzeczywistości szczepionka przeciwko polio była odpowiedzialna za jeden z najgorszych wybuchów tej choroby w USA. Jest on znany jako „Incydent Cutter”.⁴³

W roku 1955 producent szczepionek o nazwie Cutter Laboratories wyprodukował partię szczepionek przeciwko polio, ale nie udało mu się prawidłowo inaktywować wirusa polio. Doprowadziło to do 40 000 zachorowań na polio. Należy pamiętać, że wraz z rozsiewaniem się szczepionek zachorowanie groziło nie tylko osobom, którym je wstrzyknięto, ale także osobom, z którymi miały one kontakt.

Problem z niewłaściwie inaktywowanymi patogenami zawsze był kłopotliwy dla producentów szczepionek. Według Nature Biotechnology proces skutecznego i bezpiecznego tworzenia żywej szczepionki atenuowanej:

 

…jest nieco nieprzewidywalny i nie zawsze się udaje. W obecnym środowisku regulacyjnym stosowanie LAV jest również ograniczone przez obawy dotyczące bezpieczeństwa, w tym powrót do wirulencji typu dzikiego. Ponieważ wirusy LAV są wydalane przez osoby zaszczepione, czasami stanowią zagrożenie dla osób niezaszczepionych z osłabioną odpornością.⁴⁴

 

Rotawirus jest bardzo powszechnym wirusem, który może powodować biegunkę u dzieci i zwykle nie jest groźny. Szczepionka stworzona w celu rzekomej ochrony przed nim to RotaTeq, o której wiadomo z własnej literatury producenta, że jej wirus jest wydalany i może zostać przekazany każdemu, kto ma bliski kontakt ze szczepionym.⁴⁵ Czasopismo Pediatrics wspomina o przypadku, w którym zaszczepione niemowlę przeniosło wirusa na starsze rodzeństwo, powodując u niego zapalenie żołądka i jelit, co wymagało natychmiastowej interwencji.⁴⁶ Zapalenie żołądka i jelit nie jest jednak jedynym skutkiem ubocznym tej szczepionki. Innym jest wgłobienie, w którym jelito częściowo się zapada, co może okazać się śmiertelne.

Przeprowadzono też badanie nad inną szczepionką przeciwko rotawirusom, Rotarix, i odkryto, że zaszczepione dziecko zaraziło nieszczepione rodzeństwo w ponad 18 procentach przypadków.⁴⁷

 

 

 

 

Producenci szczepionek doskonale zdają sobie sprawę z tego zjawiska. W ulotce dołączonej do opakowania szczepionki Varivax przeciwko ospie wietrznej wyraźnie ostrzega się o takiej możliwości:

 

W rzadkich przypadkach możliwe jest zarażenie się ospą wietrzną, w tym ciężką ospą wietrzną, od osoby zaszczepionej produktem VARIVAX. Może to wystąpić u osób, które nie zostały wcześniej zaszczepione lub nie chorowały na ospę wietrzną, a także u osób należących do jednej z poniższych kategorii:

• osoby z osłabionym układem odpornościowym;

• kobiety w ciąży, które nigdy nie chorowały na ospę wietrzną;

• noworodki, których matki nigdy nie chorowały na ospę wietrzną.⁴⁸

 

Następnie ostrzega się wszystkich, którzy niedawno otrzymali szczepionkę, aby unikali bliskiego kontaktu z osobami z powyższych kategorii przez co najmniej sześć tygodni. Biorąc pod uwagę, że skutki uboczne tej szczepionki, odnotowane w ich własnej literaturze, obejmują ospę wietrzną, zespół Guillaina-Barrégo, drgawki i paskudny zespół Stevensa-Johnsona, który powoduje rozległe zmiany skórne na całym ciele, oraz 10-procentową śmiertelność, rozsiewanie się jest bardzo poważną kwestią.

Producenci szczepionki przeciwko ospie wietrznej ACAM2000 są równie zatroskani, jeśli chodzi o niebezpieczeństwa związane z jej rozsiewaniem się. Ich ulotka dołączona do opakowania stwierdza:

 

Szczepionka ACAM2000 zawiera żywego wirusa krowianki, który może być przenoszony na osoby mające bliski kontakt z osobą, która otrzymała szczepionkę (zaszczepionym). Ryzyko dla osób mających kontakt jest takie samo, jak dla osób zaszczepionych.

 

Tak więc zaszczepieni przekazują wirusa nie tylko swoim krewnym i przyjaciołom, ale mogą również spowodować wystąpienie niepożądanej reakcji u osób, które nigdy nie były zaszczepione. Jest to niezwykle poważne, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę niektóre z potencjalnych skutków ubocznych wymienionych przez producentów w ich arkuszu informacyjnym. Obejmują one zapalenie mięśnia sercowego i osierdzia, zapalenie mózgu, zapalenie mózgu i rdzenia, encefalopatię, postępującą krowiankę, uogólnioną krowiankę, ciężkie poszczepienne zakażenia skóry, rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), wyprysk poszczepienny skutkujący trwałymi następstwami lub śmiercią, powikłania oczne, ślepotę i śmierć płodu.

W ulotce informacyjnej podano, że:

 

Ryzyko to jest zwiększone u niektórych osób i może skutkować poważną niepełnosprawnością, trwałymi następstwami neurologicznymi lub śmiercią.⁴⁹

 

Osoby, które są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia tych działań niepożądanych, to osoby z chorobami serca, osoby z chorobami oczu leczone sterydami, osoby z zaburzeniami odporności, osoby z egzemą lub innymi chorobami skóry, kobiety w ciąży i niemowlęta poniżej 12 roku życia.

Tak więc ogromna część populacji jest narażona na wystąpienie niepożądanych reakcji wywoływanych przez wirusa ospy wietrznej. W rezultacie Ty, Twoje dziecko lub Twoje nienarodzone dziecko możecie poważnie zachorować lub umrzeć, przebywając w pobliżu osoby, która została zaszczepiona szczepionką przeciwko ospie wietrznej.

Ospa wietrzna nie jest już problemem zdrowotnym, ponieważ została wyeliminowana w większości krajów na świecie, więc można pomyśleć, że to nie jest duży problem. Jednak niedawna medialna histeria związana z małpią ospą sprawiła, że stała się ona ponownie istotna, ponieważ szczepionka przeciwko ospie jest zalecana do ochrony przed małpią ospą.

 

Rozsiewanie się zagraża każdemu

Coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw związanych ze szczepionkami i unika ich przyjmowania, ale nie zostali jeszcze poinformowani o ich przenoszeniu. Szczepionki są potencjalnie niebezpieczne nie tylko dla osób, które je otrzymują, ale także dla ich przyjaciół, członków rodziny i zwierząt domowych. W rzeczywistości zjawisko rozsiewania się ich może powodować problemy zdrowotne u każdego – zaszczepionego i niezaszczepionego.

 

O autorze:

Stephen McMurray mieszka w Irlandii Północnej i posiada dyplomy z zakresu fitoterapii i naturopatii (medycyny naturalnej). Jest współzałożycielem i zarządcą powiernictwa zajmującego się niesieniem pomocy opuszczonym zwierzętom (7th Heaven Animal Rescue Trust) oraz współzałożycielem Stowarzyszenia Ochrony Zdrowia w Rodzinie (Association for the Protection of Family Health), które pomogło zapobiec fluoryzacji wody pitnej w Irlandii Północnej. Zachęca ludzi do brania odpowiedzialności za swoje zdrowie i samodzielnych badań, przestrzegając przed ślepym akceptowaniem nieprawdziwych informacji przekazywanych przez media, oficjalną medycynę i firmy farmaceutyczne. Dotychczas w Nexusie ukazało się osiem artykułów jego autorstwa: „Mroczna strona antybiotyków” (nr 117), „Zanieczyszczone szczepionki” (nr 122 i 123), „Henoch i jego spotkania z istotami pozaziemskimi” (nr 138), „Szczepionki i mit o przeciwciałach” (nr 148), „Jak szczepionki mogą powodować raka” (nr 154), „Mroczna medycyna” (nr 155), „Powrót Człowieka-ćmy” (nr 155) i „Mity na temat cholesterolu” (nr 157). Skontaktować się z nim można pisząc na adres poczty elektronicznej s.mcmurray1@btinternet.com.

 

Przekład D.L.

 

Przypisy:

 1. F.B. Polack, S.J. Thomas, N. Kitchin et al., „Safety and Efficacy of the BNT162b2 Covid-19 vaccine” („Bezpieczeństwo i skuteczność szczepionki BNT162b2 przeciwko COVID-19”), New England Journal of Medicine, tinyurl.com.

 2. P. Kory, „«Shedding»” Part 5: Evidence of Shedding Causing Illness in Others” („«Rozsiewanie się» część 5: dowody na to, że rozsiewanie się powoduje chorobny u innych ludzi”), tinyurl.com.

 3. Helene Banoun, „Current state of knowledge on the excretion of mRNA and spike produced by anti-covid mRNA Vaccines: possibility of contamination of the entourage of those vaccinated by these products” („Obecny stan wiedzy na temat wydalania mRNA i kolca wytwarzanego przez szczepionki mRNA przeciwko COVID – możliwość zakażenia otoczenia osób zaszczepionych tymi produktami”), tinyurl.com.

 4. GreatGameIndia, „New Study Detects Spike Protein in Vaccinated 6 Months After Covid-19 Vaccination” („Nowe badanie odkrywa białko kolca u zaszczepionych 6 miesięcy po szczepieniu przeciwko COVID-19”), tinyurl.com.

 5. Nicola Decaro et al., „Long-term viremia and fecal shedding in pups after modified-live canine parvovirus vaccination” („Długotrwała wiremia i wydalanie w kale przez szczenięta po szczepieniu przeciwko parwowirusowi psiemu modyfikowaną żywą szczepionką”), tinyurl.com.

 6. MSD Animal Health UK Limited, Nobivac, tinyurl.com.

 7. Andrea J. Ayala et al., „Experimental Infection and Transmission of Newcastle Disease Vaccine Virus in Four Wild Passerines” („Eksperymentalne zakażenie i przenoszenie wirusa ze szczepionki przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu u czterech dzikich wróblowatych”), www.jstor.org.

 8. Joerg Mayer, Thomas M. Donnelly, Clinical Veterinary Advisor: Birds and Exotic Pets (Doradca weterynarii klinicznej – ptaki i zwierzęta egzotyczne), tinyurl.com.

 9. Norman Edward Robinson, Kim A. Sprayberry, Current Therapy in Equine Medicine (Obecna terapia w medycynie końskiej), tinyurl.com.

10. Michele Bergmann et al., „Faecal shedding of parvovirus deoxyribonucleic acid following modified live feline panleucopenia virus vaccination in healthy cats” („Wydalanie w kale kwasu dezoksyrybonukleinowego parwowirusa po szczepieniu zdrowych kotów modyfikowanym żywym wirusem panleukopenii kotów”), pubmed.ncbi.nlm.nih.gov.

11. Bruce Lawhorn, „Vaccines for Farrowing Operations” („Szczepienia dla prosiąt”), tinyurl.com.

12. Mark A. Chambers, Simon P. Graham, Roberto M. La Ragione, „Challenges in Veterinary Vaccine Development and Immunization” („Wyzwania opracowywania i immunizacji szczepionkami weterynaryjnymi”), tinyurl.com.

13. FnBnews.com, „Avian flu outbreak could be from improperly cultured VVND vaccine, suspect experts” („Eksperci podejrzewają, że epidemia ptasiej grypy może wynikać z niewłaściwie wyhodowanej szczepionki VVND”), tinyurl.com.

14. E. Beck, K. Strohmaier, „Subtyping of European foot-and-mouth disease virus strains by nucleotide sequence determination” („Klasyfikowanie europejskich szczepów wirusa pryszczycy poprzez ustalanie sekwencji nukleotydów”), tinyurl.com.

15. Singh Raj Kumar et al., „Foot-and-Mouth Disease Virus: Immunobiology, Advances in Vaccines and Vaccination Strategies Addressing Vaccine Failures – An Indian Perspective” („Wirus pryszczycy – immunobiologia, postępy w rozwoju szczepionek i strategie wakcynacji dotyczące wadliwości szczepień – indyjski punkt widzenia”), tinyurl.com.

16. Rząd Szkocji, „Foot and mouth disease: how to spot and report the disease” („Pryszczyca – jak wykryć i zgłosić tę chorobę”), tinyurl.com.

17. James A. Roth, „Mechanistic Bases for Adverse Vaccine Reactions and Vaccine Failures” („Mechanistyczne bazy dla niepożądanych reakcji poszczepiennych i wadliwości szczepionek”), tinyurl.com.

18. Michael W. Scheld, Richard J. Whitley, Christina M. Marra, „Infections of the Central Nervous System” („Zakażenia ośrodkowego układu nerwowego”), tinyurl.com.

19. Dogs Naturally, „Read this before you vaccinate for lepto” („Przeczytaj to, zanim zaszczepisz się na leptospirozę”), tinyurl.com.

20. H.L.B.M. Klaasen et al., „Duration of immunity in dogs vaccinated against leptospirosis with a bivalent inactivated vaccine” („Czas trwania odporności u psów zaszczepionych przeciwko leptospirozie dwuwalencyjną nieaktywowaną szczepionką”), tinyurl.com.

21. Patricia Jordan, „Leptospirosis in Dogs: Why the Vaccine Doesn’t Work” („Leptospiroza u psów – dlaczego szczepionka nie działa”), tinyurl.com.

22. Matthew J. Hodge, Christina Wolfson, „Canine distemper virus and multiple sclerosis” („Wirus nosówki psów i stwardnienie rozsiane”), tinyurl.com.

23. C. Rohowsky-Kochan, P.C. Dowling, S.D. Cook, „Canine distemper virus-specific antibodies in multiple sclerosis” („Przeciwciała specyficzne dla wirusa nosówki psów w stwardnieniu rozsianym”), tinyurl.com.

24. C. Rohowsky-Kochan et al., „Increased frequency of canine distemper virus-specific antibodies in multiple sclerosis” („Zwiększona częstotliwość przeciwciał specyficznych dla wirusa nosówki psów w stwardnieniu rozsianym”), tinyurl.com.

25. Orchard Vets, „Spotlight on Canine Distemper” („Światło na nosówkę psów”), tinyurl.com.

26. Queen’s University Belfast, „New treatment hope as worldfirst MS mega-trial opens site in Northern Ireland” („Nowa nadzieja na leczenie w związku z rozpoczęciem pierwszego na świecie megabadania nad stwardnieniem rozsianym w Irlandii Północnej”), tinyurl.com.

27. Derri Dunn, „Why cats and dogs need booster shots” („Dlaczego koty i psy potrzebują dawek przypominających”), tinyurl.com.

28. UK Pet Food, „UK Pet Population” („Populacja zwierząt domowych w Wielkiej Brytanii”), tinyurl.com.

29. John M. Adams, „Measles antibodies in patients with multiple sclerosis” („Przeciwciała przeciwko odrze u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym”), tinyurl.com.

30. Dwayne Reed et al., „Measles Antibody in Patients with Multiple Sclerosis” („Przeciwciała przeciwko odrze u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym”), tinyurl.com.

31. STV News, „Why are Scotland’s measles cases bucking the trend amid health warning?” („Dlaczego przybywa przypadków odry w Szkocji mimo ostrzeżeń zdrowotnych?”), tinyurl.com.

32. UNICEF, „How many children are there in the UK?” („Ile dzieci jest w Wielkiej Brytanii?”), tinyurl.com.

33. Gov.UK, „Quarterly vaccination coverage statistics for children age up to 5 years in the UK” („Kwartalne statystyki zasięgu szczepień dla dzieci w wieku do 5 lat w Wielkiej Brytanii (program COVER): Od kwietnia do czerwca 2023 roku”).

34. Shwarzman Animal Medical Centre, „Measles, distemper and how anti-vaccines movements are putting your pet at risk” („Odra, nosówka i jak ruchy antyszczepionkowe zagrażają twojemu zwierzęciu”), tinyurl.com.

35. Larry J. Strausbaugh, Ruth L. Berkelman, „Human Illness Associated with Use of Veterinary Vaccines” („Choroby ludzi związane ze stosowaniem szczepionek weterynaryjnych”), tinyurl.com.

36. Jennifer B. Rosen et al., „Outbreak of measles among persons with prior evidence of immunity” („Epidemia odry wśród osób z wcześniejszymi dowodami na odporność”), New York City, 2011, tinyurl.com.

37. P.A. Rota et al., „Detection of measles virus RNA in urine specimens from vaccine recipients” („Wykrycie RNA wirusa odry w próbkach moczu u zaszczepionych osób”), tinyurl.com.

38. Lindsay Nestibo et al., „Differentating the wild from the attenuated during a measles outbreak” („Odróżnianie dzikiego od atenuowanego w czasie epidemii odry”), tinyurl.com.

39. B. Kaic et al., „Spotlight on measles 2010: Excretion of vaccine strain measles virus in urine and pharyngeal secretions of a child with vaccine associated febrile rash illness, Croatia, March 2010” („Światło na odrę 2010 – wydalanie szczepionkowego szczepu wirusa odry w moczu i wydzielinach gardłowych u dzieci z wysypką gorączkową wywołaną szczepieniami, Chorwacja, marzec 2010”), tinyurl.com.

40. Sabine Van Der Sanden et al., „Shedding of Vaccine Viruses with Increased Antigenic and Genetic Divergence after Vaccination of Newborns with Monovalent Type 1 Oral Poliovirus Vaccine („Rozsiewanie wirusów szczepionkowych ze zwiększoną antygenową i genetyczną rozbieżnością po szczepieniu noworodków monowalencyjną doustną szczepionką przeciwko wirusowi polio typu 1”), tinyurl.com.

41. E.A. Czerkasowa et al., „Spread of Vaccine-Derived Poliovirus from a Paralytic Case in an Immunodeficient Child: an Insight into the Natural Evolution of Oral Polio Vaccine” („Rozprzestrzenianie się wakcynopochodnego wirusa polio od paralitycznego dziecka z niedoborem odporności – spojrzenie na naturalną ewolucję doustnej szczepionki przeciwko polio”), tinyurl.com.

42. NPR.org, „The dream of wiping out polio might need a rethink” („Marzenie o wyeliminowaniu polio może wymagać ponownego przemyślenia”), tinyurl.com.

43. Michael Fitzpatrick, „The Cutter Incident: How America’s First Polio Vaccine Led to a Growing Vaccine Crisis” („Incydent Cutter – jak pierwsza amerykańska szczepionka przeciwko polio doprowadziła do rosnącego kryzysu szczepionkowego”), tinyurl.com.

44. Adam S. Lauring, Jeremy O. Jones, Raul Andino, „Rationalizing the development of live attenuated virus vaccines” („Racjonalizowanie rozwoju szczepionek zawierających żywe atenuowane wirusy”), tinyurl.com.

45. FDA, Rota Teq, tinyurl.com.

46. Daniel C. Payne et al., „Sibling Transmission of Vaccine-Derived Rotavirus (RotaTeq) Associated with Rotavirus Gastroenteritis” [„Transmisja na rodzeństwo wakcynopochodnego rotawirusa (RotaTeq) związanego z rotawirusowym zapaleniem żołądka”], tinyurl.com.

47. GlaxoSmithKline, Rotarix, tinyurl.com.

48. Medicines.Org, Varivax, „Ulotka dołączona do opakowania: Informacje dla użytkownika”, tinyurl.com.

49. Health Canada, ACAM200, „Smallpox Vaccine (Vaccinia Virus, live)” [„Szczepionka przeciw ospie wietrznej (wirus krowianki, żywy)”], tinyurl.com.