Numeryczny Wszechświat – porządek w chaosie

Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 103 (5/2015)
Tytuł oryginalny: „The Numerical Universe – Order in Chaos”, Nexus (wydanie angielskie), vol. 22, nr 4

Anthony Morris

Początkową inspiracją dla mojej pracy była wypowiedź, którą przypisuje się jednemu z największych umysłów, jakim kiedykolwiek dane było stąpać po tej planecie, Nikoli Tesli: „Gdybyś tylko znał potęgę 3, 6 i 9, posiadałbyś klucze do wszechświata”. Badając arytmetykę modularną, która jest kluczem do matematyki wirowej Marko Rodina, z czasem zacząłem rozumieć sens tych słów. W miarę postępu prac moje badania zaczęły ujawniać pierwotne, numeryczne, geometryczne i muzyczne struktury nierozerwalnie związane z naszym Wszechświatem.

Stopniowo zacząłem także rozumieć, że moja praca współgra z aktualnym odrodzeniem pewnego sposobu postrzegania, który był naturalny dla ludzi żyjących w starożytności, a obecnie wydaje się obcy. Za przykład niech posłuży klasyczne kwadrywium, które składało się z czterech wyzwolonych sztuk, tj. arytmetyki, geometrii, muzyki i kosmologii. Geometria to liczba w przestrzeni, muzyka to liczba w czasie, natomiast kosmologia wyraża liczbę w czasie i przestrzeni. Wspólnym elementem jest oczywiście liczba.

W swoim artykule „The Suppression of Ancient Harmonic Science” („Tłamszenie starożytnej wiedzy o harmoniczności”)¹ Richard Merrick napisał: „Odkryłem, że filozofia harmoniczna jest od dawna wiązana z pogaństwem (wiarą w Boga przejawiającego się w naturze) i że Kościół Rzymskokatolicki ciężko pracował przez ponad tysiąc lat, aby ukryć ją za pośrednictwem kanonicznego prawa”.Wpływ Kościoła był nadal silny w XVII i XVIII wieku, gdy opracowano i sformalizowano „«metodę naukową», która miała w rzeczywistości zniechęcić do studiowania harmoniki i związanej z nią filozofii natury znanej jako musica universalis lub «muzyka sfer»”.

W toku edukacji wpojono nam myślenie o liczbach wyłącznie jako o znakach wskazujących ilość. To, że są one bardziej złożone, potężniejsze i stanowią kluczowe dla naturalnego projektowania wzorce, jest objawieniem wielkiej tajemnicy będącej na wyciągnięcie ręki.

Przez 20 lat pracowałem na rynkach finansowych, używając Harmonicznej Siatki do mierzenia wzrostów i upadków globalnych rynków aktywów (www.marketharmony.com). Metodologia Harmonicznej Siatki zastosowana do analizy rynków finansowych wykorzystuje powszechnie występujące w całej Naturze wzorce, wprowadzając porządek do pozornego chaosu. Udało mi się połączyć prace wielu wybitnych ludzi i dzięki ich wkładowi jestem w stanie przekazać innym tę teorię wszystkiego. Moje badanie jest obecnie podzielone na trzy części. Na potrzeby tego artykułu podsumuję pierwsze dwie części w nadziei, że uda mi się zaprezentować kluczowe aspekty mojej pracy.

CZĘŚĆ 1: Numeryczna struktura

W tej części pokażę, w jaki sposób liczby w systemie dziesiętnym oddziałują ze sobą w określonych parach i grupach. Wykorzystuję arytmetykę modularną, używając wyłącznie Mod 9, aby odkryć wrodzony porządek, który istnieje we wszystkim, poczynając od liczb pierwszych aż do ciągu Fibonacciego², i tak naprawdę w każdej ważnej, naturalnej sekwencji liczb całkowitych.

Pary Liczb:

0 i 9 1 i 8 2 i 7 3 i 6 4 i 5

Grupy Rodzin Numerów:

147 258 369(0)

Gdy używam Mod 9, tak jak w przedstawionych na następnej stronie tabelach mnożenia dla każdej z naszych liczb, geometria powstaje po prostu poprzez zmniejszanie wyniku do pojedynczej liczby całkowitej, dzieląc wynik przez 9, a następnie zapisując resztę.

Na przykład: 4 × 8 = 32; 32 podzielone przez 9 daje 3 oraz 5 reszty, co zapisujemy 32 = 5 Mod 9.

Istnieje sztuczka, która pozwala bardzo szybko policzyć resztę. Możesz po prostu dodać cyfry zawarte w danej liczbie. Na przykład dla 123 otrzymamy 6 Mod 9, ponieważ 1 + 2 + 3 = 6, a 123 podzielone przez 9 to 13 oraz 6 reszty.

Analiza Mod 9 jest formalną matematyczną nazwą dla tego, co jest popularnie znane jako liczenie podstaw liczb.³

Jeśli chodzi o jej zastosowanie, pokażę, co się dzieje, gdy spojrzymy na zagadkę liczb pierwszych i ich rozmieszczenie w całym spektrum liczb, co pragną rozwiązać wszyscy matematycy. Okazuje się, że tak naprawdę nie ma nic do rozwikłania i że nie ma nic skomplikowanego w rozmieszczeniu tych ikonicznych liczb.