EvD: Tak, możemy to sobie uświadomić dopiero teraz, ponieważ mamy naukę. Bez nauki nie wiedzielibyśmy, że doszło do zmiany w kodzie genetycznym. Bez nauki nie mielibyśmy możliwości latania i nie zrozumielibyśmy, że niektóre z tych starożytnych kamiennych budowli wzniesiono z uwzględnieniem geometrycznych zależności. Bez współczesnej nauki niczego byśmy nie odkryli.

Tak zwani „bogowie” dobrze wiedzieli, że w przyszłości nadejdzie cywilizacja nauki i zmieni Ducha Czasów. Obecnie zmieniamy go, ponieważ już dużo wiemy za sprawą tych wszystkich starożytnych świątyń, posągów i przekazów. To świadomość, którą wszyscy posiądziemy w ciągu następnych 10 lub 15 lat. Informacje o przybyszach spoza Ziemi są w naszych genach. To wszystko jest zakodowane w naszych ciałach. Przesłanie jest w nas. Prędzej czy później nasi fantastyczni genetycy odnajdą to zawarte w każdym z nas przesłanie. To coś, czego nie można zniszczyć.

 

 

Istoty z wydłużonymi czaszkami lub stożkowatymi nakryciami głowy żyjące w starożytności, których wizerunki przetrwały do dzisiaj, cechuje wspólny mianownik: były uważane za bogów lub bohaterów cywilizacji. a. K’terrnen, Człowiek Światła, występujący w tradycji Háin plemienia Selk’nam z Tierra del Fuego położonego na południu Chile (fotografia Martín Gusinde, 1923). b. Aztecki wizerunek Quetzalcoatla jako Wenus (Narodowe Muzeum Antropologiczne, Meksyk). c. Rzeźbiona figura kamienna Brahmy z Tamil Nadu w południowych Indiach (Muzeum Brytyjskie, Londyn). d. Posąg faraona Echnatona z Karnaku (Muzeum Egipskie, Kair). e. Figurka nordyckiego boga Odyna (Szwedzkie Muzeum Historyczne, Sztokholm).

 

 

Kolebki ludzkości

RVE: W niektórych swoich książkach podkreślasz, że w mitycznych przekazach ludzie zostali „stworzeni na obraz i podobieństwo bogów”. Gdzie twoim zdaniem doszło do stworzenia człowieka? W jakim regionie geograficznym miało to miejsce?

EvD: Nikt tego nie wie na pewno. Ale wiadomo za to, że tysiące lat temu Europę, gdzie mieszkam, pokrywał lód. Była więc wtedy epoka lodowcowa. Zatem realizacja tego przedsięwzięcia w tym regionie nie miałaby sensu. Ale na północ i na południe od równika pomiędzy 25 a 30 stopniami szerokości geograficznej nie było lodowato, ale ciepło. Wszystkie gigantyczne zabytki starożytnych kultur występują na północ i na południe od równika, na przykład w Ameryce Południowej na terenie Imperium Inków i w Afryce w rejonie występowania cywilizacji egipskiej. Nie sposób jednak stwierdzić jednoznacznie, gdzie po raz pierwszy pojawili się ludzie. Może nasi genetycy dowiedzą się czegoś na ten temat, ale na razie takich badań się nie prowadzi.

RVE: Pytam cię o to, gdyż indyjski uczony imieniem Bal Gangadhar Tilak napisał w swojej książce The Arctic Home in the Vedas (Arktyczny dom w Wedach) opublikowanej w roku 1903, że kolebką ludzkości był Biegun Północny. Notabene, na dalekim południu Ameryki w Tierra del Fuego tamtejsze plemiona Selk’nam lub Ora mówią o swoich początkach na „białej wyspie” położonej daleko na południu, co sugeruje Antarktydę. Podobną koncepcję początków człowieka na Antarktydzie po raz pierwszy w roku 1919 wyraził chilijski archeolog, profesor Roberto Rengifo.

 

 

Czy ta gliniana antropomorficzna figura pochodząca z Pueblo Zuni w Nowym Meksyku w USA przedstawia istotę pozaziemską?

 

 

EvD: Nie wiedziałem o tym. To bardzo ważne informacje, które należy zbadać.

RVE: Czy uważasz, że starożytni bogowie, tacy jak Odyn, Siddhārtha Gautama, czyli Budda, Jezus Chrystus i różne awatary, mają jakiś związek z pozaziemskimi istotami z tamtych czasów?

EvD: Gdzieś jest pierwotna jabłoń, którą zmienialiśmy przez tysiące lat poprzez szczepienia i inne manipulacje. Robiąc to, nie trzeba znać inżynierii genetycznej. Możemy robić to, dodając różne gałęzie do drzewa. Tak więc jabłoń nosi znamiona ludzkiej interwencji, niemniej gdzieś jest pierwotna jabłoń, mimo iż zmieniliśmy jej ewolucję poprzez szczepienie. Dokładnie to samo zrobiły istoty spoza Ziemi. W historii i mitologii odnajdujemy wzmianki mówiące, że półludzcy i półboscy królowie i bohaterowie dokonywali nadzwyczajnych zmian kulturowych tam, gdzie można dostrzec ewolucyjną zmianę.

 

 

Sanktuarium w Fátimie w Portugalii.