Synteza molekuł nowego DNA zachodzi poprzez sekwencyjne wstawianie po jednym nowym uzupełniającym nukleozydzie do nowo tworzącej się molekuły DNA, aż jej oryginalny podwójny łańcuch zostanie dwukrotnie skopiowany, stając się dokładną kopią oryginału i genetycznym kodem nowej generacji komórek. Proces wstawiania po kolei nowych nukleozydów jest kontynuowany, dopóki nie zostanie wstawiona molekuła cordycepinu. Kiedy do tego dochodzi, nie ma już na tej istotnej pozycji tlenu tworzącego wiązanie 3’-5’ i odtwarzanie nowej molekuły DNA ustaje, w wyniku czego komórka nie może kontynuować dzielenia się, przez co nie powstaje żadna nowa komórka. (W normalnych komórkach ssaków to wstawianie odtlenionej adenozyny nie ma wielkiego znaczenia, ponieważ zdrowe komórki posiadają wrodzony mechanizm naprawy DNA).

Kiedy dojdzie do takiego błędu, zmieniony nukleozyd (cordycepin) zostaje usunięty z łańcucha nukleozydów i zostaje wstawiony nowy segment adenozyny. Jednakże komórki rakowe to z racji swojej natury komórki, które utraciły mechanizm naprawy DNA (gdyby potrafiły naprawić swoje błędy, nie byłyby komórkami rakowymi).

Większość bakterii i wszystkie wirusy (w tym ludzki wirus niedoboru odporności (HIV)) nie posiadają tego mechanizmu naprawy DNA.

Kiedy przyjrzymy się tempu kopiowania komórek raka, staje się jasne, w jaki sposób ten mechanizm może działać przeciwko guzowi. Na przykład okres życia normalnej zdrowej tkanki piersi wynosi dziesięć dni. Po tym czasie następuje jej reprodukcja i utworzenie nowych komórek. Komórki raka piersi odtwarzają się jednak znacznie szybciej od zdrowych i do ich reprodukcji dochodzi średnio co 20 minut. To oznacza, że rak piersi replikuje się 750 razy szybciej niż otaczająca go zdrowa tkanka. Gdyby cordycepin był równie toksyczny dla obu rodzajów komórek, zabijałby komórki raka 750 razy szybciej niż zdrowe. Jednak ze względu na wyżej omówiony mechanizm naprawy DNA w zdrowych komórkach cordycepin wydaje się nie mieć żadnego wpływu na ich replikowanie się i stosunek zabitych komórek guza jest w rzeczywistości znacznie większy niż 750:1.

Takiego samego typu mechanizm zakłócający DNA stoi także za przeciwguzowymi efektami kilku innych środków chemioterapeutycznych. Przypuszczalnie ten sam rodzaj inhibitowania syntezy DNA odpowiada za przeciwwirusowe działanie cordycepinu.

 

Wnioski

Najlepiej znanym medycznym działaniem kordycepsu chińskiego jest wzrost fizycznej wytrzymałości. Cordycepin jest bardzo efektywny w zwalczaniu wszelkiego rodzaju bakterii, które uodporniły się na inne antybiotyki. Wykazano, że kordyceps chiński poprawia mechanizm wewnętrznej równowagi i w ten sposób usprawnia wykorzystanie tlenu.

Liczne prace wykazują korzystny wpływ kordycepsu chińskiego na zakłócenia pracy serca, takie jak jego arytmia i chroniczna niewydolność. Cztery znakomite opracowania wykazały użyteczność kordycepsu chińskiego w obniżaniu ogólnej ilości cholesterolu i trójglicerydów oraz zwiększaniu ilości HDL (dobrego cholesterolu).

Badania kliniczne z udziałem kobiet i mężczyzn o obniżonym libido dowodzą znacznej poprawy. Najbardziej wyraźnego dowodu fizycznej poprawy dostarczyły badania płodności mężczyzn, które wykazały, że po ośmiu tygodniach stosowania kordycepsu chińskiego w formie suplementu diety doszło do dużego wzrostu liczby plemników, wydłużenia okresu ich życia i zmniejszenia deformacji spermy.

Te oraz inne własności mogą tłumaczyć ogólną poprawę stanu fizycznego, wzrost wytrzymałości i libido oraz przeciwdziałanie zmęczeniu, które są wyraźnie zauważalne u ludzi przyjmujących kordyceps chiński.

Prowadzone na całym świecie badania wykazały, że ten skromny grzyb daje więcej korzyści w zakresie zwiększania sił witalnych, niż się powszechnie sądziło. To jest rzeczywiście superżywność, która dopiero zaczyna być poznawana przez medycynę Zachodu.

Redukcja aktywnego materiału zawartego w grzybie do rozmiarów nanocząstek niesie z sobą wielkie obietnice, zaś prowadzone nieprzerwanie badania mogą doprowadzić do opracowania dalszych leków.

Co równie istotne, współczesne badania naukowe całego spektrum związków zawartych w owocniku (kapeluszu i trzonie), grzybni (mycelium) i naturalnym podłożu dowodzą po raz kolejny prawdziwości wiedzy starożytnych.

 

O autorze:

Richard Alan Miller jest fizykiem, zielarzem oraz specjalistą w zakresie hodowli i marketingu roślin, a także właścicielem firmy produkcyjnej i marketingowej o nazwie Northwest Botanicals. Jest autorem artykułów i książek z zakresu metafizyki, parapsychologii i alternatywnego rolnictwa. Wkrótce ukażą się jego dwie kolejne książki Power Tools for the 21st Century (Narzędzia mocy na XXI wiek) i ESP Induction Through Forms of Self-Hypnosis (Indukowanie pozazmysłowej percepcji przez autohipnozę). Skontaktować się z nim można pisząc na adres poczty elektronicznej rick@nwbotanicals.org lub poprzez jego stronę internetową zamieszczoną pod adresem www.nwbotanicals.org.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

1. Pierwotnym miejscem pochodzenia tego grzyba jest Tybet, gdzie rośnie on do dziś, nawet na wysokości 5000 metrów. Kordyceps jest wyjątkowo drogi i jego cena dochodzi nawet do 10‍ ‍000 dolarów za kg. Jego naturalnym podłożem, na którym rośnie i się rozwija, nie jest, jak w przypadku innych grzybów, drewno lub inne substraty roślinne, ale gąsienice pewnego gatunku motyla. Kordyceps atakuje je w glebie i rosnąc zabija, po czym rozwija się na nich tworząc maczugowaty owocnik. – Przyp. tłum.

2. Inaczej borelioza – choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków (Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica) przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze z rodzaju Ixodes. – Przyp. tłum.

3. Substancja zawierająca „Dong Chong Xia Cao”, środek leczniczy stosowany w Chinach od ponad 400 lat. Tradycyjna Medycyna Chińska przypisuje „Dong Chong Xia Cao” skuteczność w obszarze „nerek” i „płuc”. Wykazany naukowo mechanizm jej działania nie został jeszcze w pełni rozpoznany. – Przyp. tłum.