Jod reguluje wytwarzanie estrogenu w jajnikach

Zdrowy poziom jodu wydaje się mieć również duże znaczenie dla zapewnienia równowagi estrogenowej. Trzy główne estrogeny – estron (E1), estradiol (E2) i estriol (E3) – zachowują równowagę w obecności dostatecznej ilości jodu. Udowodniono, że jod zapewnia zdrową równowagę między tymi hormonami nie tylko u kobiet, ale także u mężczyzn. Estrogeny są wytwarzane przez jajniki, jądra i nadnercza. Według dra Brownsteina jod zarządza wytwarzaniem estrogenu w jajnikach. Warto zauważyć, że estrogen i progesteron rywalizują o te same obszary receptorów i że bezpłodność oraz poronienia mają związek z dominacją estrogenu i niedoborem progesteronu, którego przyczyną jest deficyt jodu. Światowa Organizacja Zdrowia dostrzegła, że niedobór jodu powoduje spadek płodności i wzrost liczby zgonów w okresie okołoporodowym i niemowlęcym. Poza usuwaniem problemów związanych z narządami płciowymi jod wydaje się kluczowym elementem w zwalczaniu wielu dzisiejszych chorób związanych z dominacją estrogenu.

 

Jod jest mukolityczny (zmniejsza nieżyt błony śluzowej)

Jod pomaga zmniejszyć nieżyt błony śluzowej tak w jelitach, jak i w zatokach. Jod skutecznie oczyszcza i odtruwa limfę, która jest jego transporterem. Większość Amerykanów ma w swojej limfie pełno pasożytów, bakterii, wirusów i toksyn, ponieważ cierpi na niedobór jodu. Płyn limfatyczny jest „odkurzaczem” krwi, ale w dzisiejszych czasach jego „worek” jest całkowicie wypełniony. To wyjaśnia, dlaczego kryzys ozdrowieńczy (reakcja Herxheimera) po spożyciu jodu może wystąpić obecnie szybciej niż na początku XX wieku, przed masowym zanieczyszczeniem organizmów toksycznymi halogenami. W celu zwalczania nadmiaru śluzu i przewlekłych chorób płuc można przez wiele miesięcy bezpiecznie przyjmować nawet sześć razy wyższe dawki jodu niż zaleca amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (Food and Drug Administration). Dostateczna ilość jodu pomaga uwolnić się od dolegliwości płucnych. Na początku XX wieku na przewlekłe choroby płuc stosowano jod w dawkach liczonych w gramach.

 

Jod neutralizuje jony wodorotlenkowe i nawadnia komórki

Jod pomaga eliminować stres oksydacyjny, ponieważ neutralizuje jony wodorotlenkowe (jedne z najsilniejszych wolnych rodników) – ma więc szczególne działanie przeciw­utleniające. Według dra med. Donalda Millera jony wodorotlenkowe nie mają szansy na powstanie, kiedy jod występuje razem z aktywnym tlenem – w takim wypadku zwykle powstaje H₂O. Jest to szczególnie korzystne, zważywszy na to, że większość chorób ma związek z chronicznym odwodnieniem. Według dra Brownsteina jod jest silniejszym przeciwutleniaczem od witamin C i E oraz fosfatydylocholiny. Jak twierdzi Sebastiano Venturi w książce Evolution of Dietary Antioxidants – The Role of Iodine (Ewolucja przeciwutleniaczy pokarmowych – rola jodu), jod jest ważnym przeciwutleniaczem o działaniu przeciwnowotworowym i przeciwmiażdżycowym. Kiedy przyjmuje się go jako suplement, wówczas działanie przeciwutleniające organizmu ulega wzmocnieniu, podobnie jak funkcje układu odpornościowego.

 

Jod zwiększa inteligencję

Jak wcześniej wspomniano, jod wspomaga funkcjonowanie mózgu. Według badania Bleichrodta i Borna przeprowadzonego na dzieciach w roku 1994 niski poziom jodu jest związany z niskim ilorazem inteligencji, skutkując różnicą dochodzącą nawet do 13,5 punktu. Co więcej, deficyt jodu wiąże się także z psychiką dorosłych, ponieważ jod nie tylko chelatuje ołów, ale zdaniem dra Jorge Flechasa zapobiega też odkładaniu się go w organizmie. Tak się dzieje, kiedy zażywa się należytą ilość jodu, aby wydalić fluorek, który odpowiada za gromadzenie się ołowiu w organizmie. Słabe funkcjonowanie tarczycy osłabia krążenie krwi w mózgu, co spowalnia procesy umysłowe. W swojej książce Solved: The Riddle of Illness (Rozwikłana zagadka choroby) dr Steven Langer nadmienia, że słaba tarczyca prowadzi do upośledzenia funkcji poznawczych, utraty pamięci, depresji, ociężałości umysłowej, niepokoju, skłonności samobójczych i różnych zaburzeń psychiatrycznych. Wysoki poziom jodu występuje między innymi w mózgu, zwłaszcza w obszarach związanych z chorobą Parkinsona, takich jak istota czarna. W nawiązaniu do mózgu dr S. Cunnane et al. sugerują, że jod jest podstawowym składnikiem odżywczym w jego rozwoju, zaś jego niedobór główną przyczyną obniżenia intelektu. Dodatkowe badania pokazały, że pasożyty rezydujące w jelitach konsumują dużą część serotoniny, w których wytwarzane jest jej 90 procent. Gdy jod niszczy pasożyty, dochodzi do podwyższenia poziomu serotoniny, która znakomicie wspomaga funkcjonowanie mózgu.

 

Jod zapobiega chorobom serca

Tarczyca reguluje pracę serca. Dr Broda Barnes, ojciec ruchu na rzecz świadomości z zakresu tarczycy, wykazał w badaniu, że wysoki poziom jodu znacząco zwalcza i zapobiega chorobom serca, przewyższając na wielu płaszczyznach wyniki słynnego badania z Framingham, na które obecnie często powołują się kardiolodzy. Niedoczynność tarczycy prowadzi do chorób serca. Leczenie dużą ilością jodu przeciwdziała tym chorobom i wskazuje na wyjątkową rolę tej substancji. Wiąże się z tym również to, że zdaniem dra Derry’ego wszystkie tłuszcze uszczuplają zawartość jodu w organizmie. Wiadomo też, że niedoczynność i nadczynność tarczycy tworzą lipoproteiny niskiej gęstości (low-density lipoproteins; w skrócie LDL) i powodują ogólny wzrost poziomu cholesterolu, podwyższając ryzyko miażdżycy. Będąca rezultatem niskiej zawartości jodu niedoczynność tarczycy osłabia mięśnie serca, powodując jego arytmię.

Niedobór jodu rzeczywiście jest uważany za czynnik sprawczy choroby sercowo-naczyniowej. Skutkuje on mniejszą kurczliwością mięśnia sercowego i większym obwodowym oporem naczyniowym, jak również zakłóceniami metabolizmu lipidów.

 

O autorze:

Dr med. Gabriel Cousens od 45 lat pomaga ludziom osiągnąć najlepszy stan zdrowia, a także uwalniać się od wszelkiego rodzaju przewlekłych chorób, w tym stanu przedcukrzycowego, cukrzycy typu 2 i „zepsutego mózgu”. Leczenie „zepsutego mózgu” obejmuje niwelowanie niepokoju, depresji, utraty pamięci, osłabienia funkcji poznawczych oraz przywracanie czujności, skupienia i uważności. Jest autorem dwóch bestsellerów There Is a Cure for Diabetes (Lek na cukrzycę istnieje) i Depression Free for Life (Wolność od depresji na zawsze), które przedstawiają szczegółowo część jego metodologii i nadzwyczajne sukcesy.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Od redakcji:

Niniejszy artykuł jest zredagowaną publikacją pochodzącą ze strony internetowej dra Gabriela Cousensa zamieszczonej pod adresem treeoflifecenterus.com.