Badanie amerykańskiego Systemu Zgłaszania Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych (Vaccine Adverse Event Reporting System; w skrócie VAERS) wykazało, że śmiertelność na poziomie 6,1 procent w przypadku dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy jest statystycznie istotnie wyższa niż wynosząca 2,1 procent śmiertelność w przypadku dzieci w wieku od 6 do 11 miesięcy. Pokazuje także niebezpieczeństwa związane ze szczepionkami wielowalentnymi lub wielokrotnymi – śmiertelność na poziomie 5,5 procent związaną z 5–8 dawkami szczepionki w porównaniu z 3,6 procent w przypadku 1–4 dawek szczepionki.¹⁶

W kolejnym raporcie mówi się, że im większa jest liczba podawanych rutynowo szczepionek, tym wyższa jest śmiertelność niemowląt w danym kraju. Spośród 34 krajów Stany Zjednoczone mają w harmonogramie szczepień największą liczbę dawek zalecanych dla niemowląt w wieku poniżej jednego roku i zarazem najwyższy wskaźnik zgonów niemowląt, podczas gdy kraje o najmniejszej liczbie zalecanych szczepień mają na ogół o połowę niższą śmiertelność niemowląt niż USA.¹⁷

Roczna liczba przypadków SIDS w Stanach Zjednoczonych wynosi ponad 10 000. Oficjalnie twierdzi się, że ta liczba znacznie spadła w ostatnich latach, ale stało się tak dlatego, że najnowsze przypadki SIDS zostały usunięte z tej grupy i sklasyfikowane jako związane z oddychaniem lub innymi przyczynami. W rzeczywistości całkowita liczba przypadków SIDS wraz z tymi inaczej klasyfikowanymi wciąż rośnie. Uważam SBS za podgrupę SIDS charakteryzującą się szczególnie silnymi krwawieniami w mózgu związanymi z niedoborem witaminy C.

Często spotykane złamania kości u niemowląt przypisywane SBS były związane z niedoborem witaminy K2, który mógł być spowodowany powtarzanymi iniekcjami, i mogły być dodatkowo spotęgowane przez trudne ciąże, jak to opisał wcześniej dr Buttram.

 

 

Witamina C w formie askorbinianu sodu

 

 

Co w tej sytuacji możemy zrobić?

System medyczno-farmaceutyczny jest oczywiście tak potężny, że może po prostu ignorować fakty przedstawiane przez zaniepokojonych naukowców oraz oburzenie niewinnie więzionych rodziców. Drugim problemem jest załamanie się systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, który zamyka w więzieniu dużą liczbę niewinnych rodziców bez prawdziwych dowodów, ufając fikcji przedstawianej przez medycznych ekspertów.

Obecnie nawet adwokaci są całkowicie nieświadomi prawdziwych faktów w sprawach SBS i dlatego nie są w stanie skutecznie chronić niewinnych rodziców. Ponieważ system medyczno-farmaceutyczny zmiażdżył wcześniej wszystkie konkurencyjne terapie naturalne, nie ma już w sądach biegłych z zakresu medycyny znających się na szkorbucie i terapii witaminą C, którzy mogliby przeciwstawić się zarzutom oskarżycieli.

Kolejne załamanie obowiązku ochrony widać w postępowaniu rządów i parlamentarzystów, od których należałoby oczekiwać, że ustanowią prawa, które ochronią niewinnych, a zamiast tego umożliwiają prawdziwym sprawcom ukrywanie się i bezpieczne kontynuowanie swojego skandalicznego procederu. Oczekiwanym krokiem powinno być natychmiastowe uwolnienie wszystkich niewinnych rodziców, którzy wciąż odsiadują wyroki, ponadto wszystkie wcześniejsze i obecne wyroki w sprawach SBS powinny zostać unieważnione. Nie jestem jednak optymistą w tej sprawie.

Uważam, że naturalna odporność niemowląt jest lepsza dla rozwoju silnego układu odpornościowego. Jednak w przypadku dobrowolnych lub wymuszonych szczepień, ważne jest, aby rodzice starali się zminimalizować wszelkie szkody grożące dziecku oraz chronili siebie, zapewniając odpowiednią ilość witaminy C przed i po każdym szczepieniu. W przypadku dzieci w wieku do sześciu miesięcy przez kilka dni lub tygodni przed szczepieniem można mieszać od 50 do 100 miligramów askorbinianu sodu z mlekiem lub sokiem, stopniowo zwiększając jego ilość od około 25 do 100 miligramów w ciągu dnia. Z kolei po szczepieniu można na kilka tygodni zwiększyć dawkę do około 200 miligramów, a nawet więcej, jeśli będą takie wskazania. Jeśli dziecko jest karmione piersią, to w tym czasie także matka powinna przyjmować około jednego grama witaminy C podzielonego na kilka porcji przyjmowanych w różnych porach dnia. Jeśli wystąpią jakiekolwiek pozornie związane z tym problemy, takie jak biegunka, należy zmniejszyć dawkę. Szczepienia należy opóźnić, jeśli dziecko lub dorosły czuje się źle – do czasu ustąpienia jakiejkolwiek infekcji.

Dorośli i starsze dzieci potrzebują znacznie większych dawek – kilku gramów – askorbinianu sodu rozłożonych na mniejsze porcje przyjmowane w ciągu dnia przez kilka tygodni przed i po szczepieniu. Ta zapobiegawcza ochrona za pomocą witaminy C może również ograniczyć inne obrażenia powodowane przez szczepionkę. Zamiast ustanawiać prawo skazujące niewinnych rodziców na karę dożywotniego pozbawienia wolności, rządy powinny wprowadzić w programach szczepień obowiązkową ochronę witaminą C.

 

O autorze:

Walter Last jest emerytowanym biochemikiem i chemikiem, który pracował na medycznych wydziałach wielu niemieckich uniwersytetów oraz w Laboratoriach Bio-Science w Los Angeles w USA, a później jako żywieniowiec i terapeuta wykorzystujący naturalne metody leczenia w Nowej Zelandii i Australii, gdzie obecnie mieszka. Jest autorem licznych artykułów dotyczących zdrowia publikowanych w różnych czasopismach, jak również kilku książek, w tym Healing Foods (Uzdrawiające potrawy), The Natural Way to Heal (Naturalny sposób uzdrawiania) i serii małych książeczek wydanych pod ogólnym tytułem Heal Yourself (Uzdrów się sam) instruujących, jak uwolnić się od takich chorób, jak artretyzm, astma, rak, drożdżaki, cukrzyca oraz problemy z nadwagą (które ukazały się w roku 2014 w języku polskim i są dostępne w sklepie internetowym Agencji Nolpress pod adresem www.nexus.media.pl). Dotychczas w Nexusie ukazało się osiemnaście artykułów jego autorstwa oraz dwa napisane wspólnie z George’em Wisemanem. Zainteresowanych dalszymi informacjami na temat zdrowia odsyłamy na jego stronę internetową poświęconą zdrowiu, nauce i duchowości zamieszczoną pod adresem www.health-science-spirit.com.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

 1. A.N. Guthkelch, „Infantile subdural haematoma and its relationship to whiplash injury” („Krwiak podtwardówkowy niemowlęcy i jego związek z urazem odcinka szyjnego kręgosłupa”), BMJ, 1971, 11:430–431.

 2. A-C. Duhaime et al., „The shaken baby syndrome: a clinical, pathological, and bio-mechanical study” („Syndrom Potrząsanego Dziecka – badanie kliniczne, patologiczne i biomechaniczne”), Journal of Neurosurgery, 1987, 66:409–415.

 3. Harald E. Buttram, „Shaken Baby Syndrome or Vaccine-Induced Encephalitis?” („Syndrom Potrząsanego Dziecka czy zapalenie mózgu wywołane przez szczepionkę?”), jpands.org oraz Medical Sentinel, 2001, 6(3):83–89.

 4. Susan S. Margulies et al., „Shaken Baby Syndrome: A flawed biomechanical analysis” („Syndrom Potrząsanego Dziecka – błędna analiza biomechaniczna”), Forensic Science International, 2007, 164(2–3):278–279.

 5. Maia Szalavitz w magazynie Time, healthland.time.com.

 6. Niels Lynoe et al., „Insufficient evidence for «shaken baby syndrome» – a systematic review” („Niewystarczające dowody na «Syndrom Potrząsanego Dziecka» – przegląd systematyczny”), Acta Paediatrica, 2017, 106(7):1021–1027.

 7. Barrett B. Gilman, Tanzer C. Radford, „Subdural Hematoma in Infantile Scurvy, Report of Case with Review of Literature” („Krwiak podtwardówkowy w szkorbucie niemowlęcym, opis przypadku z przeglądem literatury”), JAMA, 1932, 99(12)989–991.

 8. S. Vannier et al., „Vitamin C Depletion Is Spontaneous Intracerebral Hemorrhage Risk Factor” („Niedobór witaminy C jest spontanicznym czynnikiem ryzyka krwotoku śródmózgowego”), Neurology, 82 (10 suplement), 30 kwietnia 2014, n.neurology.org.

 9. Abram Hoffer, Linus Pauling, Vitamin C and Cancer (Witamina C i rak), Quarry Health Books, 2000.

10. Archie Kalokerinos, Every Second Child (Co drugie dziecko), Thomas Nelson, Melbourne, 1974 oraz Keats Publishing New Canaan, Connecticut, 1981.

11. Archie Kalokerinos, Shaken Baby Syndrome: an abusive diagnosis (Syndrom Potrząsanego Dziecka – znieważająca diagnoza), kwiecień 2008, Robert Reisinger Memorial Trust, www.ra-infection-connection.com.

12. Glenn C. Dettman, Archie Kalokerinos, „Red Cell Phenomena and Haematuria” („Zjawisko czerwonych krwinek i krwiomocz”), Royal Society of Health Journal, tom 101, nr 2, ss. 80–81, 1 kwietnia 1981.

13. Chris Savage, www.vaccinationinformationnetwork.com.

14. Viera Scheibner, „The Shaken Baby Syndrome Myth” („Mit Syndromu Potrząsanego Dziecka”), tinyurl.com. „Cot Death Linked to Vaccinations” („Śmierć łóżeczkowa związana ze szczepieniami”), Nexus (wersja angielskojęzyczna), październik-listopad 1991. „Syndrom potrząsanego dziecka – związek ze szczepieniami” („Shaken Baby Syndrome – the vaccination link”), Nexus (edycja polska), nr 3 (1/1991), „Szczepienia i dynamika krytycznych dni” („Vaccination and the Dynamics of Critical Days”), Nexus (edycja polska), nr 45 (1/2006).

15. Søren W. Mogensen et al., „The Introduction of Diphtheria-Tetanus-Pertussis and Oral Polio Vaccine Among Young Infants in an Urban African Community: A Natural Experiment” („Wprowadzenie szczepionki przeciwko błonicy-tężcowi-krztuścowi i doustnej szczepionki przeciwko polio przeznaczonych dla młodych niemowląt w miejskiej społeczności afrykańskiej – eksperyment naturalny”), marzec 2017, tom 17, ss. 192–198; www.thelancet.com.

16. G.S. Goldman, N.Z. Miller, „Relative trends in hospitalizations and mortality among infants by the number of vaccine doses and age, based on the Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS), 1990–2010” („Względne trendy w hospitalizacji i umieralności niemowląt według liczby dawek szczepionki i wieku w oparciu o system zgłaszania niepożądanych odczynów poszczepiennych w latach 1990–2010”), Humans & Experimental Toxicology, 24 kwietnia 2012, journals.sagepub.com.

17. Z. Neil Miller, S. Gary Goldman, „Infant mortality rates regressed against number of vaccine doses routinely given: Is there a biochemical or synergistic toxicity?” („Wskaźniki śmiertelności niemowląt w zależności od liczby dawek szczepionki podawanych rutynowo: Czy istnieje toksyczność biochemiczna lub synergistyczna?”), Human & Experimental Toxicology, wrzesień 2011, 30(9):1420–1428, www.ncbi.nlm.nih.gov.