Oto część spostrzeżeń dotyczących dolegliwości w trzeciej fazie.

• Toczeń: odpowiedź układu immunologicznego, którą właśnie opisałem, wyzwalająca tajemnicze objawy, które lekarze mogą zdiagnozować jako toczeń. Środowiska medyczne nie rozumieją, że toczeń jest po prostu reakcją organizmu na produkty uboczne i neurotoksyny wirusa Epsteina-Barr. To reakcja alergiczna organizmu na te neurotoksyny, która podnosi markery stanu zapalnego, których lekarze szukają w celu identyfikacji i diagnozowania tocznia. W rzeczywistości toczeń to tylko infekcja wywołana przez wirusa Epsteina-Barr.

• Niedoczynność tarczycy i inne zaburzenia jej działania: gdy układ odpornościowy jest w nieładzie, EBV korzysta z chaosu i opuszcza narządy, w których się gnieździł, i następnie sięga po inne kluczowe narządy lub gruczoły – tym razem jest to tarczyca!

Środowisko medyczne nie jest jeszcze świadome, że rzeczywistą przyczyną większości niedomagań i chorób tarczycy jest EBV – szczególnie choroby Hashimoto, ale także choroby Gravesa-Basedowa, raka tarczycy i innych jej dolegliwości. (Choroba tarczycy jest też czasami powodowana przez promieniowanie, ale w ponad 95 procentach przypadków sprawcą jest wirus Epsteina-Barr). Badania medyczne jak dotąd nie doprowadziły do odkrycia prawdziwych przyczyn chorób tarczycy i będzie musiało upłynąć jeszcze kilkadziesiąt lat, zanim medycyna odkryje, że ich sprawcą jest EBV. Jeśli lekarz diagnozuje u kogoś chorobę Hashimoto, to naprawdę oznacza to, że nie wie, co jest nie tak. Twierdzi się, że organizm atakuje własną tarczycę – to pogląd powstały na skutek dezinformacji. W rzeczywistości to wirusy EBV, a nie własny organizm, atakują tarczycę.

Kiedy już znajdą się w tarczycy, komórki EBV zaczynają dosłownie skręcać się i obracać jak wiertła, aby wniknąć w jej głąb. Zabijają jej komórki i po drodze pozostawiają blizny, tworząc ukrytą niedoczynność tarczycy, od łagodnych przypadków do bardziej ekstremalnych u milionów kobiet. Układ odpornościowy dostrzega to i próbuje interweniować, powodując stan zapalny, ale w obecności neurotoksyn EBV, wirusowych produktów ubocznych, toksycznych otoczek wirusów i przy samym wirusie ukrywającym się w tarczycy, nie może go oznaczyć w celu jego całkowitej eliminacji.

Chociaż powyższe może wydawać się niepokojące, nie pozwólmy, aby to nas zwiodło – tarczyca może się zregenerować i uleczyć, gdy otrzyma to, czego potrzebuje. Nigdy nie należy lekceważyć potęgi układu odpornościowego, który pod koniec tego rozdziału się zaktywizuje, kiedy poznamy prawdę.

Wirus Epsteina-Barr atakuje tarczycę ze strategicznego powodu – stara się zmylić i wprowadzić w stan stresu układ hormonalny. Nadnercza produkują więcej adrenaliny, która jest ulubionym pokarmem EBV, co sprawia, że jest on silniejszy i łatwiej mu osiągnąć ostateczny cel – układ nerwowy.

 

Czwarta faza życia wirusa Epsteina-Barr

Ostatecznym celem wirusa Epsteina-Barr jest opuszczenie tarczycy i doprowadzenie ośrodkowego układu nerwowego do stanu zapalnego. Normalnie układ odpornościowy nie dopuściłby do tego, ale jeśli wirusowi EBV udało się w trzeciej fazie skutecznie osłabić organizm żywiciela wkraczając do tarczycy i jeśli dodatkowo organizm jest w stresie z powodu jakiegoś fizycznego lub silnego emocjonalnego urazu, to wirus wykorzysta tę słabość organizmu i zacznie manifestować swoją aktywność w postaci wielu dziwnych objawów, poczynając od palpitacji serca po ogólne bóle i nerwobóle.

Badania krwi, zdjęcia rentgenowskie i MRI (rezonans magnetyczny) nie ujawnią nic złego, w związku z czym lekarze nie będą świadomi, że to ten wirus wywołuje stan zapalny nerwów. Czwarta faza ekspansji wirusa Epsteina-Barr jest więc głównym źródłem tajemniczych chorób – problemów, które wprawiają lekarzy w ogromne zakłopotanie.

Zaatakowane nerwy podnoszą hormonalny „alarm”, powiadamiając organizm, że są zagrożone i wymagają naprawy. W czwartej fazie EBV wykrywa ten hormon i przystępuje do przejęcia kontroli nad tymi uszkodzonymi nerwami. Nerw jest podobny do włókna przędzy z małymi zwisającymi zeń korzeniowatymi włoskami. Gdy nerw jest uszkodzony, korzeniowate włoski zamierają na bokach osłonki nerwu. EBV wyszukuje pozostałe po nich otwory i chwyta się ich. Jeśli mu się to uda, może kontrolować obszar objęty stanem zapalnym przez wiele lat. W rezultacie można cierpieć na stosunkowo niewielki uraz, który ciągle się zaostrza i powoduje ciągły ból.

Stany będące następstwem tego wirusowego zapalenia mogą obejmować bóle mięśni, bóle stawów, bolesne punkty spustowe, bóle pleców, mrowienie i/lub drętwienie rąk i stóp, migreny, trwałe zmęczenie, zawroty głowy, bezsenność, niespokojny sen i nocne poty. U pacjentów z tymi stanami czasami diagnozowano fibromialgię, zespół przewlekłego zmęczenia lub reumatoidalne zapalenie stawów – zbiór objawów, których społeczność medyczna nie rozumie, jak sama przyznaje, i na które nie ma lekarstwa. Pacjentom są aplikowane niewłaściwe leki, które nawet nie zaczynają zajmować się prawdziwym winowajcą… ponieważ te tajemnicze choroby są w rzeczywistości czwartą fazą ekspansji wirusa Epsteina-Barr.

Jednym z największych błędów naszych czasów jest mylenie u kobiet objawów EBV z perimenopauzą (okres przejściowy przed menopauzą) i menopauzą. Objawy, takie jak uderzenia gorąca, nocne poty, kołatanie serca, zawroty głowy, depresja, utrata włosów i stany lękowe, były i są często błędnie interpretowane jako zmiany hormonalne, co zainicjowało fatalną modę na hormonalną terapię zastępczą.

Przyjrzyjmy się bliżej chronicznym chorobom, które są powodowane przez wirusa Epsteina-Barr w trakcie czwartej fazy.

• Syndrom chronicznego zmęczenia: Przez długi czas kobietom wmawiano, że istnieje fizyczna przyczyna ich cierpień. Kobiety z fibromialgią, zespołem przewlekłego zmęczenia (chronic fatigue syndrome; w skrócie CFS), zespołem dysfunkcji immunologicznej chronicznego zmęczenia lub ogólnoustrojową chorobą nietolerancji wysiłku często słyszą, że kłamią, są leniwe, mają urojenia lub są stuknięte. To choroba, która dotyka kobiety w nieproporcjonalnie dużych ilościach. Rozpoznawanie zespołu przewlekłego zmęczenia ma tendencję wzrostową.

Zarażenie się CFS przez starsze nastolatki lub kobiety w wieku około 20 lat może być dla nich katastrofalne, kiedy widzą swoich przyjaciół rozwijających wzajemne relacje oraz czyniących postępy w pracy, podczas gdy one czują, że coś je blokuje, i nie mogą żyć stosownie do swojego potencjału. Jeśli któraś z nich jest w wieku trzydziestu, czterdziestu lub pięćdziesięciu kilku lat, prawdopodobnie stara się robić więcej, niż jest w stanie, odczuwając presję, by działać normalnie.

Jej wyobcowanie pogłębiają jeszcze bardziej poczucia winy, strachu i wstydu, które towarzyszą błędnej diagnozie. To bardzo przygnębiające, kiedy czujemy się źle i słyszymy, że nic nam nie jest. CFS jest prawdziwe. To wirus Epsteina-Barr.

Osoby z CFS mają podwyższone obciążenie wirusem EBV, które systematycznie uszkadza organizm, tworząc neurotoksynę wywołującą stany zapalne centralnego układu nerwowego. To może ostatecznie osłabić nadnercza i układ trawienny oraz stworzyć wrażenie, że mamy „rozładowaną baterię”.

• Fibromialgia: Mamy za sobą ponad sześć dekad zaprzeczania przez medycynę, że fibromialgia jest prawdziwym problemem. Obecnie społeczność medyczna wreszcie traktuje ją jako coś rzeczywistego. Jednak wyjaśnienie przekazywane lekarzom przez establishment, mówi, że fibromialgia jest nadczynnością nerwów. To z kolei oznacza, że nikt tego nie rozumie. Ale to nie jest wina lekarzy. Będzie jeszcze musiało upłynąć wiele lat, zanim system medyczny odkryje prawdziwe korzenie tej choroby… że to zachodząca na poziomie nerwów choroba powodowana przez wirusa, którego medyczne przyrządy wciąż nie potrafią wykryć.

 

 

Fibromialgia jest przewlekłą chorobą, która powoduje ból, sztywność i bolesność mięśni, ścięgien i stawów. (Zdjęcie: MedicineNet.com)

 

 

Osoby cierpiące na fibromialgię doświadczają bardzo realnych i wyniszczających ataków. Jej sprawcą jest wirus Epsteina-Barr, podobnie jak zapalenia ośrodkowego układu nerwowego i nerwów w całym organizmie, co powoduje ciągły ból, nadwrażliwość na dotyk, poważne zmęczenie i wiele innych problemów.

• Szumy uszne: Do tej dolegliwości dochodzi, gdy EBV dostaje się kanału nerwu ucha wewnętrznego – błędnika. „Dzwonienie w uszach” jest wynikiem wirusowego zapalenia oraz drgań błędnika i nerwu przedsionkowo-ślimakowego.

• Zawroty głowy i choroba Meniere’a: To schorzenie często przypisuje się kryształom lub kamieniom wapnia, które ulegają rozpadowi w uchu wewnętrznym. Większość przewlekłych przypadków jest spowodowana przez neurotoksyny EBV powodujące zapalenie nerwu błędnego.

• Inne objawy: Lęki, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, ból w klatce piersiowej, skurcze przełyku i astma mogą być również spowodowane przez wirusy EBV wywołujące zapalenie nerwu błędnego. Bezsenność, a także mrowienie i drętwienie rąk i stóp może być następstwem wielokrotnego zapalenia nerwu przeponowego spowodowanego przez EBV. Kołatanie serca może wynikać z nagromadzenia toksycznych otoczek wirusów EBV oraz produktów ubocznych w zastawce mitralnej serca.

Jeśli ktoś ma EBV lub podejrzewa, że go ma, nie powinien załamywać rąk. Jeśli podejmie właściwe działania, których społeczność medyczna jeszcze nie zna, to może wyzdrowieć, odbudować swój układ odpornościowy i wróciwszy do normalnego stanu odzyskać kontrolę nad swoim życiem.