Ponieważ posiadam wysokiego stopnia klauzulę dostępu do tajnych materiałów, wszystko, co piszę, jest raczej materiałem zastrzeżonym i musi być przesłane rządowi do cenzury, zanim zostanie opublikowane. No więc przesłałem mój pozew do CIA, a oni byli nim zachwyceni.

— Wspaniale — powiedzieli. — My też nie przepadamy za Saudyjczykami. Proszę bardzo, skarz ich.

Trzy dni później pod moimi drzwiami pojawiło się dwóch agentów FBI, którzy oświadczyli:

— Słuchaj pan, w rządzie Stanów Zjednoczonych jest tylko dwudziestu jeden ludzi, którzy dysponują tymi informacjami. Pan jest dwudziesty drugi. Skąd pan je ma?

— Przykro mi, panowie, ale nie mogę wam tego powiedzieć — odparłem. — Przywilej tajemnicy adwokackiej. Właśnie za to moi klienci płacą mi po dolarze od sprawy.

Dzień przed wniesieniem pozwu otrzymałem pełen niepokoju telefon z Ministerstwa Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych. Powiedzieli:

— John, prosimy cię nie wnoś jutro pozwu. My naprawdę mamy zamiar dobrać się do tych saudyjskich fundacji charytatywnych. Mamy zamiar je zamknąć. Daj nam trochę czasu.

— Tak, tak, macie zamiar dobrać się do nich. To samo mówiliście w styczniu, potem w lutym, a teraz mamy już marzec. Chcecie więcej czasu? Daję wam czas do jutra, do godziny 16.00. Wnoszę mój pozew o 10.00, a o 16.00 ogłoszę adresy saudyjskich fundacji charytatywnych.

Przejdźmy teraz do następnego dnia. Zaniosłem pozew o 10.00 i oświadczyłem prasie, że jeszcze przez chwilę powstrzymam się z czymś.

O godzinie 10.15 rząd Stanów Zjednoczonych zarządził Operację Green Quest – potężny nalot na wszystkie saudyjskie punkty zbierania pieniędzy na cele charytatywne znajdujące się w prywatnych domach i w firmach – i w ciągu godziny zamknęliśmy całą saudyjską sieć prania pieniędzy w Ameryce.

Od 20 marca 2002 roku do chwili obecnej rząd odkrywa coraz więcej dowodów przejętych w czasie tej jednej akcji. Są one tak przekonywające, że profesor Al-Arian nie wygłasza już więcej swoich przemówień. Jest obecnie w więzieniu federalnym i oczekuje na proces. Oskarżono również jego wspólnika [Sameeha] Hammoudeha. W rezultacie oskarżono w Stanach Zjednoczonych ogółem 32 różnych ludzi. Ale nie ma wśród nich żadnego Saudyjczyka... żadnego Saudyjczyka.

W miesiąc po wniesieniu przeze mnie pozwu przeciwko Al-Arianowi zrobiłem trochę zamieszania. Zaprosiłem 40 czołowych prawników w Ameryce, aby przyjechali do St. Petersburga na Florydzie. Miałem dla nich konkretne zadanie. Chciałem, aby zaangażowali swoje miliony, ponieważ sam ich nie posiadam, i zrobili coś dla Ameryki. To prawicy, tacy jak Ron Motley, którzy wygrali miliardy dolarów w procesach przeciwko przemysłowi tytoniowemu i azbestowemu.

— Chcę, byście przyjrzeli się dowodom, jakie zgromadziłem — powiedziałem. — Te same saudyjskie banki i fundacje, które finansowały Al-Ariana, finansują również Al-Qaidę. Chcę, byście w imieniu tych, którzy zginęli 11 września, wnieśli do Sądu Federalnego w Waszyngtonie zbiorowy pozew. Będę pracował za darmo, zbierał dowody, przedstawię was ekspertom, dostarczę wszystkie dowody rzeczowe i dokumenty... musimy to zrobić dla Ameryki.

Prawnicy przejrzeli wszystkie dokumenty, jakie zebrałem, i 15 sierpnia wnieśli do Sądu Federalnego w Waszyngtonie największy zbiorowy pozew w historii Ameryki, żądając od Saudyjczyków biliona dolarów odszkodowania. Pozew głosi, że wszystkie saudyjskie banki miały jedną cechę wspólną: dawały co roku Osamie bin Ladenowi 300 milionów dolarów, aby trzymał się z dala od Arabii Saudyjskiej i wysadzał kogo innego.

11 września okazało się, że to my jesteśmy tym kimś innym. Saudyjczycy muszą zapłacić za swoje zaniedbania. Proces idzie bardzo dobrze.

 

LEKCJE Z PRZESZŁOŚCI

Coraz więcej ludzi z CIA i FBI używa mnie jako „tylnego kanału” do przekazywania informacji. Możecie wierzyć lub nie, ale obecnie dali mi mój własny program w telewizji, który jest emitowany w niedzielny ranek przez ogólnokrajową sieć Fox TV. Wchodzę na antenę o 11.20 wschodniego czasu standardowego. A sieć ABC dała mi ogólnokrajowy program radiowy, który jest emitowany o 22.30, gdy już śpicie.

Na stare lata zostałem nauczycielem. Dwadzieścia pięć lat temu byłem znacznie młodszy i znacznie szczuplejszy. Teraz każdego dnia otrzymuję od 500 do 1000 e-maili od uczciwych ludzi, mężczyzn i kobiet, z całego świata związanych ze środowiskiem wywiadowczym.

Musimy skończyć ze złem tego świata. Musimy zdać sobie sprawę, że Al-Qaida nie wyskoczyła sama z siebie. Droga zła prowadziła przez nazizm. Doktryna Al-Qaidy jest taka sama, jaką wyznają arabscy naziści. Nienawidzą Żydów, nienawidzą demokracji i nienawidzą ludzi Zachodu za ich zachodnią kulturę. Al-Qaida to nic innego jak religijny wyraz arabskiego faszyzmu. Pozwoliliśmy, aby ta gałąź faszystowskiego pnia ocalała, rozkwitła, a teraz zwróciła się przeciwko nam.

Musimy lepiej się postarać. Spójrzcie na te dzieci. One są spuścizną po nas. Jeśli mamy je chronić, musimy dać im lekcję wynikającą z przeszłości. Każde pokolenie powinno wiedzieć, co oznaczają te świeczki – nie tylko jedną z największych tragedii w historii świata, ale i to, że zło, które ją spowodowało – nazizm – ocalało, ponieważ nie walczyliśmy z nim wystarczająco zdecydowanie. Nie dokończyliśmy zadania.

Musimy powiedzieć naszym dzieciom, że w każdym pokoleniu Amerykanie, kobiety i mężczyźni, stali ramię w ramię z naszymi żydowskimi, chrześcijańskimi i muzułmańskimi braćmi. Podnieśliśmy się razem przeciwko nienawiści. Ameryka jest znowu zjednoczona i dokończymy zadanie, które żołnierze i ci, którzy przeżyli, zaczęli ponad pół wieku temu. Musimy ustanowić prawo stanowiące, że uczenie dziecka nienawiści jest najgorszą formą jego wykorzystywania. Musimy pracować razem, aby wykorzenić rasizm z życia naszych dzieci. Musimy nauczyć nasze dzieci, aby pamiętały o holokauście i były dumne, bardzo dumne z tych, którzy ocaleli i zainspirowali nas swoją odwagą. W ich imieniu, w imię ich honoru, pójdźmy naprzód i walczmy razem.

Nigdy więcej!

 

O prelegencie:

John Loftus jest byłym prokuratorem Ministerstwa Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych i mieszka w St Petersburgu na Florydzie. Jako młody oficer armii Stanów Zjednoczonych pomagał szkolić Izraelitów w ramach tajnej operacji, która zmieniła w roku 1973 losy bitwy w Wojnie Jom Kipur⁴. W czasie prezydentur Cartera i Reagana prowadził z ramienia ministra sprawiedliwości dochodzenia w sprawach dotyczących CIA i nazistowskich zbrodniarzy wojennych. Jako prywatny prawnik pracuje pro bono, pomagając setkom agentów wywiadu w uzyskaniu zgody na odtajnienie i opublikowanie prawdy o skrywanych tajemnicach naszych czasów. Jest wiceprezesem Komitetu Wykonawczego Florydzkiego Muzeum Holokaustu. Jest autorem książki Unholy Trinity: The Vatican, the Nazis and the Swiss Banks (Nieświęta trójca – Watykan, naziści i banki szwajcarskie) i współautorem (razem z Markiem Aaronsem) The Secret War Against the Jews (Tajna wojna przeciwko Żydom). Wkrótce ma się ukazać jego nowa książka Prophets of Terror: Jonathan Pollard and Peace in the Middle East (Prorocy terroru – Jonathan Pollard a pokój na Środkowym Wschodzie). Można się z nim skontaktować poprzez jego stronę internetową zamieszczoną pod adresem www.john-loftus.com. Powyższe przemówienie John Loftus wygłosił z okazji Dnia Pamięci Holokaustu (Yom Ha’Shoah) 18 kwietnia 2004 roku. Po raz pierwszy opublikowane zostało w sierpniu 2004 roku przez Jewish Community News. Zamieszczony tu jego tekst jest nieznacznie zredagowaną wersją pochodzącą ze strony internetowej www.navyseals.com.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

1. Muzułmański uczony, znawca i teoretyk prawa islamu upoważniony do oficjalnego wydawania orzeczeń w ramach zasad jednej z 4 szkół prawa muzułmańskiego. – Przyp. tłum.

2. Centralna Agencja Wywiadowcza (CIA) została utworzona we wrześniu 1947 na bazie OSS (Office of Strategic Services – Biuro Służb Strategicznych). – Przyp. tłum.

3. Kierunek teologiczny w islamie stworzony przez teologa i reformatora religijnego Muhammada Ibn Abd al-Wahhaba (1703-1792) w celu odnowy religijnej społeczności muzułmańskiej. Najbardziej rygorystyczna i purytańska doktryna wśród sunnitów. – Przyp. tłum.

4. Czwarta wojna izraelsko-arabska (6-22 października 1973 roku) była wynikiem ataku wojsk egipskich i syryjskich (z zamiarem odzyskania utraconych obszarów) na Izrael w dniu żydowskiego święta Jom Kipur (Dzień Pokuty). Zaskoczona armia izraelska po początkowych porażkach odparła atak wojsk syryjskich i okrążyła armię egipską, przekraczając Kanał Sueski i lokując swoje oddziały na jego zachodnim brzegu. Pod naciskiem Rady Bezpieczeństwa ONZ walczące strony przerwały działania wojenne, godząc się na przystąpienie do rozmów pokojowych, zaś na linii frontu rozlokowały się siły pokojowe ONZ. Syria odzyskała część Wzgórz Golan, a Egipt – Kanał Sueski. – Przyp. tłum.