OBRAZOWANIE ELEKTRODERMALNE

Obecnie EDS (electrodermal screening – obrazowanie elektrodermalne) zastąpiło generalnie EAV w charakterze terminu definiującego stosowanie biorezonansowych urządzeń do identyfikacji dysharmonicznych rezonansów w organizmie. Opisana przez profesora Reinholda Volla EAV była stosowana przez kilkadziesiąt lat i w tym czasie napisano i opublikowano na jej temat wiele recenzji.¹

Większość przyrządów do EDS (VEGA, MORA, Biotron etc.) wciąż opiera się na pomiarze niskopoziomowego napięcia przekazywanego przez punkt akupunkturowy i monitorowaniu efektu wstawienia testowej ampułki ze znaną substancją do obwodu. Jednak nowsze instrumenty, takie jak Medtronic’s Performance 2001, potrafią zmierzyć natężenie akupunkturowego meridianu na poziomie nanoamperów bez potrzeby stosowania jakichkolwiek zewnętrznych czynników wprowadzających stan napięcia.

Osoby stosujące tego typu terapię mogą zgromadzić dużą kolekcję ampułek testowych składających się ze standardowych leków homeopatycznych oraz zestawów testowych dostarczanych przez wyspecjalizowane w tym zakresie firmy albo inwestować w coraz bardziej wyrafinowane ich komputerowe, zapisane cyfrowo, odpowiedniki.

Niestety w przypadku systemów EDS mamy do czynienia z dużym źródłem potencjalnych błędów, ponieważ procedura testowania obejmuje naciskową aplikację próbki do skóry, która miewa różną grubość i wilgotność, nie mówiąc już o dokładnym położeniu punktu akupunkturowego oraz kącie i prędkości styku. Mamy więc do czynienia z dużą możliwością popełnienia błędu i właściwe wyszkolenie oraz doświadczenie odgrywają tu ogromną rolę, co znacznie łatwiej osiągnąć w Europie.

Właściwie zastosowane EDS pozwala trafnie identyfikować obecność alergenów i innych toksycznych substancji, czego nie można jak dotąd osiągnąć jakąkolwiek inną metodą.² Rezonanse tych substancji nie są bardziej skomplikowane od rezonansów substancji badanych przez dra Benveniste’a (adrenaliny, kofeiny, nikotyny i heparyny), a zatem są równie łatwo transmitowalne.

 

Przypadek 1

Trzyletnia dziewczynka zaczęła przejawiać ostre irracjonalne napady złości, którym towarzyszył niekontrolowany wrzask trwający kilka minut. Epizody zaczęły się nagle i pozornie bez żadnej przyczyny. Próby medycznych interwencji nic nie dały, dopóki nie zastosowano EDS. W ciągu kilku minut ustalono, że dziewczynka bardzo silnie reaguje na rozpuszczalniki. Przeprowadzony wywiad ujawnił, że w przedszkolu i w domu używa kolorowych flamastrów. Kolejne próby potwierdziły przyczynę i po zmianie pisaków na wodne jej ataki złości całkowicie ustąpiły.

 

Przypadek 2

Sześcioletnia dziewczynka przez większość swojego życia cierpiała na chroniczne wypadanie włosów. Nie pomogły żadne środki zastosowane przez alopatycznych lekarzy w celu ustalenia przyczyny tej dolegliwości. W momencie wizyty miała już bardzo mało włosów i była bardzo przygnębiona. Przy pomocy EDS zidentyfikowano, że jest wrażliwa na ołów. Przeprowadzony wywiad potwierdził jej potencjalne wystawienie na działanie farby zawierającej ołów, której użyto do odnowienia jej mieszkania. Zastosowano leczenie przy pomocy DMSA, doustnego chelatora³ ołowiu, w połączeniu z innymi przeciwutleniaczami. W rezultacie uzyskano pełny odrost kręconych włosów, co przedstawiono następnie w nowozelandzkim magazynie kobiecym Women’s Weekly.

 

Przypadek 3

Pewien księgowy w średnim wieku zamieszkały w Auckland (w Nowej Zelandii) cierpiał od sześciu lat na chroniczne zmęczenie, które objawiało się zazwyczaj około 10 rano i trwało do końca dnia. Początkowe EDS było ukierunkowane na substancje „budujące chorobę”, takie jak na przykład formaldehyd, ale nie przyniosło powodzenia. Dalsze testy wykazały ostatecznie silny rezonans na pentachlorofenol, wysoce toksyczny związek chemiczny stosowany do zabezpieczania drewna. Wywiad wykazał, że sześć lat wcześniej pacjent budował farmę jeleni i miał wtedy do czynienia ze słupami ogrodzenia. Zastosowano pojedynczą kurację przy wykorzystaniu ampułki homeopatycznego PCP (pentachlorofenolu) 200C na płytce przyrządu MORA Super⁴ z bezpośrednią kilkuminutową transmisją do pacjenta poprzez ręczne końcówki. Ta pojedyncza kuracja okazała się skuteczna i jej pozytywny efekt utrzymuje się od ponad pięciu lat.

 

Przypadek 4

Kobieta w wieku średnim, która cierpiała na chroniczne migreny wymagające przez wiele lat średnio od 1 o 2 zastrzyków petydyny miesięcznie, została zdiagnozowana przy zastosowaniu EDS jako uczulona na amalgamat dentystyczny zastosowany do wypełnienia jej licznych ubytków w zębach. Migreny ustąpiły po usunięciu amalgamatu i nie powróciły przez kolejnych osiem lat.

 

Przypadek 5

Trzydziestosześcioletnia kobieta od dwunastego roku życia cierpiała na silne napady padaczkowe i mimo aplikowania jej maksymalnych dawek trzech przeciwpadaczkowych leków przechodziła co najmniej jeden atak tygodniowo. Badanie EDS ujawniło, że przyczyna tkwi we wszystkich czterech przestrzeniach trzonowych. Prześwietlenie wykazało, że wszystkie cztery nie wyrżnięte zęby mądrości rosły poziomo w dużych cystach. Zastosowano chirurgiczne usunięcie zębów i chirurgiczną plastykę cyst. W rezultacie napady padaczki ustąpiły. Zaprzestano podawania leków poza małą dawką fenobarbitonu, która zdawała się kontrolować ewentualne nawroty. Ataki nie powróciły w ciągu następnych pięciu lat. Po tym czasie pacjentka wyemigrowała do Australii.

 

Przypadek 6

Pacjent zajmujący się hodowlą strusi dostarczył próbkę krwi nagrodzonego hodowlanego ptaka, który prawie umierał z wycieńczenia. Weterynarze próbowali wielu metod leczenia, łącznie z podawaniem antybiotyków i steroidów, ale nic nie pomagało. Próbkę jego krwi umieszczono na płytce wejściowej przyrządu MORA Super i do 30 ml 20-procentowego roztworu etanolu i filtrowanej wody wprowadzono z pomocą standardowego programu MORA „odwrócone” lekarstwo. Tak przygotowany preparat podawano ptakowi po kilka kropli co godzinę. Po kilku godzinach ptak stanął na nogach i zaczął przyjmować pożywienie. Ostatecznie ptak odzyskał normalny tryb przyjmowania pokarmu i wrócił do zdrowia.