• Kervran

C. Louis Kervran (1901–1983) jest z pewnością najbardziej znanym naukowcem, który pracował w dziedzinie biologicznych transmutacji. Posiadał szeroką wiedzę na temat roślin, geologii, a także zjawisk jądrowych. Jego odkrycia zostały opublikowane w języku francuskim w dziesięciu książkach, z których część została przetłumaczona na język angielski.⁸ Był nominowany do Nagrody Nobla.

Od roku 1935 gromadził dane i przeprowadzał eksperymenty, które wykazały, że w żywych organizmach rzeczywiście zachodzą transmutacje pierwiastków chemicznych. Zaczęło się od badania śmiertelnych wypadków z powodu zatrucia tlenkiem węgla, gdy ten w ogóle nie był wykrywalny w powietrzu. Potem zbadał, dlaczego pracownicy saharyjskiego pola naftowego wydalali średnio na dobę 320 miligramów wapnia więcej, niż spożywali, nie mając przy tym objawów odwapnienia.

Kervran zwrócił uwagę, że grunt w Bretanii nie zawiera wapnia, a jednak każdego dnia tamtejsze kury składają zupełnie normalne jajka z całkowicie normalnymi skorupami zawierającymi wapń. Kury wydziobywały mikę z gleby, która zawiera potas. Wygląda na to, że kury potrafią przemieniać potas w wapń.

W latach 1960–1980 Kervran publikował zdumiewające wyniki swoich badań, z których wynikało, że żywe rośliny są w stanie przeprowadzać ograniczoną transmutację pierwiastków. Następnie został dyrektorem Konferencji Uniwersytetu Paryskiego, zaś jego pierwszy artykuł został opublikowany w La Revue Générale Des Sciences w lipcu 1960 roku.

Kervran stwierdził, że w reakcjach nuklido-biologicznych tlen zawsze występuje w postaci O, nigdy O₂, a reakcje z azotem występują tylko w przypadku N₂, na tyle, na ile zostało to rozpoznane. Zaproponowano następujące reakcje:

 

Na²³ + H¹ → Mg²⁴

Na²³ + O¹⁶ → K³⁹

Na²³ – O¹⁶ → Li⁷

Na²³ → Li⁷ + O¹⁶

K³⁹ + H¹ → Ca⁴⁰

Mg²⁴ + Li⁷ → P³¹

Mg²⁴ + O¹⁶ → Ca⁴⁰

F¹⁹ + O¹⁶ → C^l35

C¹² + Li⁷ → F¹⁹

C^l35 → C¹² + Na²³

Fe⁵⁶ – H¹ → Mn⁵⁵

2 O¹⁶ – H¹ → P³¹

O¹⁶ + O¹⁶ → S³²

2 N¹⁴ → C¹² + O¹⁶

N⁷ + Mg¹² → K¹⁹

Si²⁸ + C¹² → Ca⁴⁰

P³¹ + H¹ → S³²

 

W roku 1980 Kervran przeprowadził eksperyment z nasionami owsa analizowanymi przy użyciu spektroskopii masowej. Wraz ze swoim zespołem przyjrzał się odmianom fosforu i wapnia. Zaobserwowali, że ilość wapnia zwiększała się w czasie kiełkowania, a fosforu zmniejszała. Z pewnością istnieją jeszcze inne elementy, które odgrywały rolę, ale nie zostały przebadane w tym eksperymencie.

W roku 1971 laboratorium Francuskiego Towarzystwa Rolniczego wykiełkowało nasiona żyta w kontrolowanych warunkach. Ich wyniki były zgodne z wcześniejszymi ustaleniami Kervrana.

Kervran był bardzo aktywny w promowaniu swojej pracy poprzez książki, konferencje i środki masowego przekazu, czemu zdecydowanie sprzeciwiała się Akademia Rolnictwa.

 

 

 

 

• Goldfein

W roku 1978 oficjalnie finansowany projekt US Army Mobility Equipment Research and Development Command (Dowództwo Badań i Rozwoju Mobilności Sprzętu Armii Stanów Zjednoczonych) realizowany w Fort Belvoir w stanie Wirginia potwierdził, że w systemach biologicznych mogą zachodzić procesy transmutacji pierwiastków. Badaniami tymi kierował Emil J. York, szef Laboratorium Technologii Materiałowych. Głównym badaczem tego przedsięwzięcia był Solomon Goldfein. Robert C. McMillan, szef Grupy Badań nad Promieniowaniem w laboratorium, doradzał w sprawach dotyczących fizyki ogólnej i jądrowej. W streszczeniu końcowego sprawozdania stwierdzono:

 

Celem badania było ustalenie, czy niedawne odkrycie transmutacji pierwiastków występujących w jednostkach biologicznych ujawniło nowe możliwe źródła energii. Zbadano prace Kervrana, Komakiego i innych i potwierdzono istnienie takich transmutacji (Na do Mg, K do Ca i Mn do Fe). Ponadto stwierdzono, że powstała również nadwyżka energii netto. Zaproponowano wyjaśnienie mechanizmu, w którym znajdujący się w mitochondrium komórki adenozynotrójfosforan Mg (Mg-ATP) odgrywał podwójną rolę jako producent energii. Oprócz powszechnie akceptowanej biochemicznej roli Mg-ATP, w ramach której wytwarza on energię poprzez częściowy rozpad, można go również uznać za cyklotron w skali molekularnej. Mg-ATP po umieszczeniu w warstwach jedna na drugiej ma wszystkie atrybuty cyklotronu zgodnie z wymogami określonymi przez E.O. Lawrence’a, wynalazcę cyklotronu.

Stwierdzono, że transmutacje pierwiastków rzeczywiście miały miejsce w żywych organizmach [sic] i prawdopodobnie towarzyszył im przyrost energii netto.

 

Goldfein postulował strukturę konformacyjną stosu cząsteczek Mg-ATP tworzących spiralny łańcuch. Chelat Mg-ATP wytwarza oscylujące prądy elektryczne działające jako mikrominicyklotron, który przyśpiesza jony wodoru do relatywistycznych prędkości z potencjałem wystarczającym do przekształcenia danego pierwiastka w pierwiastek o wyższej liczbie atomowej. Stwierdzono, że transmutacjom pierwiastków zachodzącym w żywych organizmach towarzyszą ubytki masy wynikające z przekształcania jej części w energię cieplną i że ta energia prawdopodobnie stanowi zysk netto w porównaniu z ilością wymaganą do dokonania transmutacji.