Zanim zjawił się Joe, ponad sto osób z zaawansowanym zapaleniem kości i stawów – od łagodnego do ciężkiego – potwierdziło mi to, co dr Kaufman udowodnił już w latach 1940.

Wróćmy teraz do Joego. Wrócił do Kliniki Tahoma dopiero po sześciu miesiącach. Szedł przez korytarz do mojego gabinetu normalnie bez laski i bez utykania. Powiedział, że nie czuł istotnego zmniejszenia bólu stawów aż do trzeciego tygodnia, odkąd zaczął przyjmować po 1000 miligramów nikotynamidu trzy razy dziennie. W trzecim tygodniu odczuł niewielką poprawę, a po trzech miesiącach ból prawie ustąpił. Od czwartego miesiąca aż do szóstego nie czuł już bólu. W piątym miesiącu odwiedził lekarza, który zalecał mu operację.

„Lekarz nie mógł uwierzyć” – oświadczył Joe. – „Nie używam laski, nie odczuwam bólu, chodzę normalnie! Nalegał, aby zrobić kolejne zdjęcia rentgenowskie, a gdy je zobaczył, potrząsnął głową i powiedział mi, że to się nie mogło zdarzyć – moje «złe kolano» nadal było «kość na kości». Zapytał mnie, co zrobiłem. Kiedy powiedziałem mu, wyszedł z gabinetu, potrząsając głową”.

Joe wspomniał wcześniej o zdrowiu brata, w związku z czym zapytałem o niego. Joe powiedział, że lekarz ostrzegł jego brata, że może u niego rozwinąć się cukrzyca typu 2. „Bierze te same leki, co przedtem” – powiedział Joe. – „Najwyraźniej nie wyleczyli jego podstawowego problemu. Wciąż mówię mu o diecie, ćwiczeniach i odpowiednich suplementach, które są w stanie zapobiec cukrzycy typu 2, obniżyć ciśnienie krwi i jednocześnie zmniejszyć poziom cholesterolu, ponieważ te wszystkie schorzenia mają tę samą przyczynę, którą nie jest brak leków! A on w kółko powtarza mi, że nie ma chorych kolan!”

Joe już nigdy nie wrócił do Kliniki Tahoma. Pod koniec lat 1990. jedno z jego dzieci, które odwiedzało mnie w sprawie identycznego leczenia hormonalnego, powiedziało mi, że zmarł w wieku 87 lat, „chodząc normalnie aż do samego końca”.

Znaczna większość tych, którzy stosują nikotynamid w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, najczęściej w dawce „jeden gram trzy razy dziennie”, pomijając nielicznych stosujących wyższe dawki, uzyskuje całkowitą kontrolę nad bólem po okresie od trzech do czterech miesięcy. Tylko nieliczni doświadczają jedynie częściowej ulgi. Jak to doskonale udokumentował dr Kaufman, u wszystkich przyjmujących nikotynamid znacznie zwiększa się zakres ruchów i zwykle udaje się im uniknąć operacji wymiany stawów.

Jedną z rzeczy, których nie potrafiłem wyjaśnić Joemu, było to, dlaczego jego brat przy wszystkich swoich problemach zdrowotnych nie cierpiał na chorobę zwyrodnieniową stawów. W wielu badaniach opublikowanych w latach 2007,⁴ 2008,⁵ 2009,⁶ 2010⁷ i 2012⁸ ich autorzy twierdzą, że zapalenie kości i stawów jest składową zespołu metabolicznego, bezpośredniego prekursora cukrzycy typu 2.

 

Nikotyna, kwas nikotynowy i nikotynamid

Jak zatem brat Joego uniknął tego losu? Otóż, dzięki paleniu papierosów zawierających tytoń! Nie żartuję! Ale jak tytoń może być dobry na cokolwiek? Najpierw trochę historii. Na początku XX wieku, kiedy odkryto, że przyczyną pelagry jest całkowity lub prawie całkowity niedobór witaminy B3, ustalono także biochemiczną strukturę dwóch różnych form witaminy B3. Okazało się, że były one tak podobne do nikotyny (uzależniającego składnika tytoniu), iż w Wielkiej Brytanii obie cząsteczki zaczęto nazywać „kwasem nikotynowym” i „nikotynamidem”, pod którymi nazwami są znane do dzisiaj.

W Stanach Zjednoczonych „organy nadzorcze” uznały, że te nazwy są nie do przyjęcia. Uważały, że wielu z nas myślałoby, iż witaminę B3 można pozyskiwać paląc papierosy! Najwidoczniej te „organy nadzorcze” sądziły, że Amerykanie nie są tak mądrzy, jak obywatele Wielkiej Brytanii, którzy byli i nadal są świadomi różnicy. Stąd w Stanach Zjednoczonych kwas nikotynowy został przemianowany na „niacynę”, a nikotynamid na „niacynamid”, co nie zmieniło faktu, że te dwie cząsteczki w dalszym ciągu są ściśle związane z nikotyną.

Ale jak to wyjaśnia fakt, że u brata Joego nie rozwinęło się zapalenie kości i stawów? W roku 2011 naukowcy stwierdzili,⁹ że grupa 11 388 mężczyzn, którzy palili papierosy przez 48 lat lub dłużej, była od 42 do 51 procent mniej narażona na całkowitą wymianę stawu (total joint replacement; w skrócie TJR) od mężczyzn, którzy nigdy nie palili. W roku 2013 ten sam zespół badaczy poinformował¹⁰ o przypadkach całkowitego zastąpienia stawu u 54 228 starszych wiekiem mężczyzn i kobiet. „…W porównaniu z niepalącymi palacze płci męskiej i żeńskiej byli odpowiednio o 40 i 30 procent mniej narażeni na TJR”. Podobnie jak w swoim pierwszym raporcie stwierdzili, że należy przeprowadzić dalsze badania w celu ustalenia, w jaki sposób palenie tytoniu zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawów oraz wymiany stawu w jej następstwie.

Być może się mylę, ale odpowiedź wydaje się oczywista: istnieje dostateczne strukturalne podobieństwo między cząsteczkami nikotyny i nikotynamidu (niacynamidu), aby wyjaśnić jej wpływ na znaczące zmniejszenie konieczności wymiany stawów.

Nie zaczynajcie jednak palenia, jeśli zalecono wam chirurgiczny zabieg wymiany stawu! Pamiętajcie o raku płuc, rozedmie płuc, przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc, zwiększonym ryzyku zawału serca etc.

Ponadto należy pamiętać, że zapalenie kości i stawów zostało zidentyfikowane jako część zespołu metabolicznego, który poprzedza cukrzycę typu 2. Ponieważ ten artykuł jest już bardzo długi, opis korzyści płynących z przyjmowania witaminy B3 dla osób z cukrzycą typu 2 pozostawiam na inną okazję. a

 

O autorze:

Dr med. Jonathan V. Wright założył Klinikę Tahoma w roku 1973 w stanie Waszyngton w USA, oferując leczenie pospolitych schorzeń za pomocą odżywiania i innych naturalnych terapii zamiast patentowanych leków. Od roku 1983 naucza lekarzy swoich technik. Określany przez znajomych z branży „Ojcem bioidentycznych hormonów” był pierwszym lekarzem w USA, który na początku lat 1980. przepisywał kompleksową hormonalną terapię zastępczą za pomocą hormonów identycznych do tych, które występują w przyrodzie, stosowaną obecnie przez miliony osób. Napisał 13 książek i wiele artykułów medycznych. Od roku 1994 pisze do ukazującego się co miesiąc biuletynu Green Medicine, którego jest także wydawcą. Więcej o nim i jego biuletynie dowiedzieć się można odwiedzając stronę internetową zamieszczoną pod adresem www.GreenMedicineNewsletter.com.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Przypisy:

 1. Dr med. William Kaufman, The Common Form of Niacin Amide Deficiency Disease: Aniacinamidosis (Pospolita postać choroby niedoboru niacyny – aniacynamidoza), Yale University Press, Bridgeport, CT, 1943.

 2. Wywiad z drem med. Williamem Kaufmanem dotyczący nikotynamidu i choroby zwyrodnieniowej stawów przeprowadzony przez dra Jonathana Wrighta w sierpniu 1997 roku; jego zapis znajduje się pod adresem tinyurl.com.

 3. Dr med. William Kaufman, The Common Form of Joint Dysfunction: Its Incidence and Treatment (Pospolita postać dysfunkcji stawów – występowanie i leczenie), E.L. Hildreth & Company, Brattleboro, VT, 1949.

 4. I.E. Korochina, G.G. Bagirova, „Metabolic syndrome and a course of osteoarthritis” („Zespół metaboliczny i przebieg choroby zwyrodnieniowej stawów”), artykuł w języku rosyjskim, Ter. Arkh., 2007, 79(10):13–20.

 5. I.E. Korochina, „Determination of C-peptide, serum insulin, and characteristics of tissue insulin resistance in patients with osteoarthritis” („Określenie peptydu C, insuliny w surowicy oraz charakterystyka oporności na insulinę w tkankach pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów”), artykuł w języku rosyjskim, Klin. Lab. Diagn., lipiec 2008, (7):18–22.

 6. R.A. Puenpatom, T.W. Victor, „Increased prevalence of metabolic syndrome in individuals with osteoarthritis: an analysis of NHANES III data” („Zwiększona częstość występowania zespołu metabolicznego u osób z zapaleniem stawów – analiza danych NHANES III”), Postgraduate Medicine, listopad 2009, 121(6):9–20.

 7. M.T. Velasquez, J.D. Katz, „Osteoarthritis: another component of metabolic syndrome?” („Choroba zwyrodnieniowa stawów – kolejny składnik zespołu metabolicznego?”), Metabolic Syndrome and Related Disorders, sierpień 2010, 8(4):295–305.

 8. Q. Zhuo et al., „Metabolic syndrome meets osteoarthritis” („Zespół metaboliczny wiąże się z zapaleniem kości i stawów”), Nature Reviews Rheumatology, grudzień 2012, 8(12):729–737.

 9. G. Mnatzaganian et al., „Smoking, body weight, physical exercise, and risk of lower limb total joint replacement in a population-based cohort of men” („Palenie tytoniu, masa ciała, ćwiczenia fizyczne i ryzyko całkowitej wymiany stawów kończyn dolnych w populacyjnej grupie kohortowej mężczyzn”), Arthritis & Rheumatology, sierpień 2011, 63(8):2523–2530.

10. G. Mnatzaganian et al., „Smoking and primary total hip or knee replacement due to osteoarthritis in 54 288 elderly men and women” („Palenie tytoniu i podstawowa całkowita wymiana stawów biodrowych lub kolanowych spowodowana zapaleniem kości i stawów u 54 288 starszych mężczyzn i kobiet”), BMC Musculoskeletal Disorders, wrzesień 2013, 14:262.

 

Od redakcji:

Niniejszy artykuł pochodzi z wrześniowego numeru miesięcznika Green Medicine z roku 2016.