Odtruwanie za pomocą promieniowania dalekiej podczerwieni
Nagromadzenie toksyn jest przyczyną większości dolegliwości fizycznych, w tym procesu starzenia i takich chorób, jak rak. Ludzkie ciało jest rezerwuarem wszelkiego rodzaju biotoksyn wywołujących choroby.
Ciekawe omówienie historii i terapeutycznych zalet FIR w zakresie detoksykacji przedstawia artykuł zatytułowany „Rozgrzewanie daleką podczerwienią”.2 Oto jego fragment:
Zamieszkały w Vancouver Randy Gomm z www.infraredsauna.net został dystrybutorem saun FIR po tym, jak jego życie zmieniła detoksykacja. Gdy był strażakiem, zaczął podupadać na zdrowiu, aż stał się niezdolny do pracy. Zdiagnozowano u niego fibromialgię i po jakimś czasie okazało się, że u podłoża jego kłopotów leży nagromadzenie toksyn, z którymi stykał się w pracy. W czasie ośmiu lat choroby miał, jak twierdzi, dużo czasu na analizowanie alternatywnych metod leczenia, dążąc do odzyskania zdrowia. „Odkryłem, że czołowi badacze fibromialgii i zespołu przewlekłego zmęczenia zauważyli, iż ich pacjenci mają wysokie stężenie toksyn” – stwierdził Randy. – „Gdy to stężenie malało, ich stan często ulegał gwałtownej poprawie. Tak też stało się u mnie. Odtruwanie naprawdę postawiło mnie na nogi”.
Nagromadzenie toksyn powoduje szeroki wachlarz schorzeń, od mastopatii u kobiet do zespołu nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci. Objawy fizyczne obejmują reakcje alergiczne, wrażliwość na chemikalia, utratę sprawności, zmęczenie, częste przeziębienia lub grypę, bóle głowy, nierównowagę hormonalną, bezsenność, bóle mięśni lub stawów, łuszczycę i inne choroby skóry oraz zatkane zatoki. Wśród objawów psychicznych są zmiany behawioralne, trudności z koncentracją, utrata pamięci, psychiczny zamęt i zmiany nastroju.
Promieniowanie dalekiej podczerwieni jest uważane za siedem razy skuteczniejsze od konwencjonalnej suchej lub parowej sauny w usuwaniu metali, takich jak aluminium, ołów i rtęć, alkoholu, cholesterolu i nikotyny, jak również amoniaku, chloru, kwasu siarkowego oraz innych toksyn środowiskowych.
Według japońskiego badacza i terapeuty stosującego FIR dra med. Toshiko Yamazakiego, autora książki The Scientific Basis and Therapeutic Benefits of Far-Infrared Ray Therapy (Naukowe podstawy i korzyści terapeutyczne z terapii promieniami dalekiej podczerwieni):3
Jednym z powodów, dla których fale FIR oddziałują dobroczynnie w leczeniu wielu chorób, jest ich zdolność do usuwania toksyn, które często tkwią u podstawy licznych problemów zdrowotnych. Toksyny, których nie można usunąć natychmiast po wniknięciu do organizmu, są zamykane w drobinkach wody. Kiedy dochodzi do nagromadzenia toksyn krążenie krwi zostaje zablokowane, a energia komórkowa upośledzona. Gdy 10-mikronowa fala FIR działa na cząsteczki wody zawierające toksyny, woda zaczyna drgać. Te drgania osłabiają wiązania jonów w atomach spajające cząsteczki wody. Po rozpadzie cząsteczek wody zamknięte w nich gazy i inne toksyczne substancje wydostają się na zewnątrz.
Jedno z badań przeprowadzonych przez amerykańskich naukowców pokazało, że pot wydzielany przez użytkowników sauny FIR różnił się od potu osób korzystających z konwencjonalnej sauny lub wykonujących normalne ćwiczenia. Niewodnista część potu wydzielanego w saunie FIR składała się z cholesterolu, rozpuszczalnych w tłuszczu toksyn, toksycznych metali ciężkich, kwasu siarkowego, sodu, amoniaku i kwasu moczowego.
Promieniowanie dalekiej podczerwieni powoduje drganie cząsteczek wody w organizmie, co usprawnia krążenie i usuwanie toksyn. (Ilustracja: Healthandbodystore.com)
Lecznicze efekty ciepła z podczerwieni
Poniższa część stanowi zredagowane podsumowanie dziewiątego rozdziału książki Therapeutic Heat and Cold (Lecznicze ciepło i zimno).4 Mimo iż podane tam informacje dotyczą głównie leczenia ciepłem pochodzącym z podczerwieni, mają one również znaczenie w rozważaniach na temat korzyści odnoszonych ze stosowania promieniowania dalekiej podczerwieni.
Ogólnie uznaje się, że ciepło generowane przez promieniowanie podczerwone powoduje następujące pożądane skutki terapeutyczne:
1. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego zwiększa rozciągliwość tkanki kolagenowej. Tkanki podgrzane do 45 °C a następnie rozciągane mogą wydłużyć się w nieelastyczny sposób o około 0,5 do 0,9 procent i pozostać w takim stanie po zakończeniu rozciągania. To zjawisko nie zachodzi w tych samych tkankach rozciąganych w normalnych dla nich temperaturach. Dzięki temu po 20 sesjach takiego podgrzewania i rozciągania tkanek można wydłużyć je o około 10 do 18 procent. Rozciąganie tkanek w obecności takiego ciepła może być szczególnie cenne podczas pracy z wiązadłami, torebkami stawowymi, ścięgnami, powięziami i mazią stawową, które ulegają zbliznowaceniu, zgrubieniu lub skurczom.
Takie rozciąganie w temperaturze 45 °C powoduje znacznie mniejsze osłabienie rozciągniętych tkanek przy danym wydłużeniu niż przy podobnym uzyskanym w normalnej dla nich temperaturze. Te eksperymenty jasno wykazały, że rozciąganie z niewielką siłą prowadzi do znacznego wydłużenia resztkowego, gdy razem z rozciąganiem lub ćwiczeniami ogólnoruchowymi stosowane jest ciepło. Jest to bezpieczniejsze od rozciągania tkanek w normalnej dla nich temperaturze.
2. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego zmniejsza sztywność stawów. W temperaturze 45 °C dochodzi do 20-procentowego zmniejszenia reumatycznego zesztywnienia stawów w palcach dłoni w porównaniu z 33 °C, co doskonale koresponduje zarówno z subiektywnym, jak i obiektywnym odczuciem zesztywnienia. Mówi się, że każdy zesztywniały staw i zgrubiała tkanka łączna mogą reagować w podobny sposób.
3. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego łagodzi skurcze mięśni. Od dawna obserwuje się, że ciepło łagodzi skurcze mięśni, które są wtórne w stosunku do podstawowych schorzeń kości, stawów czy nerwów. Prawdopodobnie wynika to z połączonego oddziaływania ciepła na nerwy czuciowe komórek wrzecionowatych pierwszego i drugiego rzędu oraz na narządy ścięgniste Golgiego. Najsilniejszy efekt zachodzi w temperaturze terapeutycznej osiąganej za pomocą ciepła generowanego przez promieniowanie podczerwone.
4. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego przynosi ulgę w bólu. Ból można łagodzić poprzez zmniejszenie skurczów wtórnych. Niekiedy ból może być też związany z niedokrwieniem (brakiem dopływu krwi) z powodu napięcia lub skurczu, które można zniwelować poprzez przekrwienie (zwiększony dopływ krwi) za sprawą rozszerzenia naczyń. To eliminuje sprzężenie zwrotne, w którym niedokrwienie prowadzi do dalszych skurczów i silniejszego bólu. Wykazano, że ciepło zmniejsza odczucie bólu, działając bezpośrednio na wolne zakończenia nerwowe w tkankach oraz nerwy obwodowe.
W pewnym badaniu dentystycznym wielokrotne stosowanie ciepła wyeliminowało w końcu całą reakcję nerwową odpowiedzialną za wywoływanie bólu w miazdze zębowej. Ciepło z podczerwieni może prowadzić do wzrostu produkcji endorfin i zamknięcia tak zwanej „bramy kręgosłupa” Melzacka i Walla, co w obu przypadkach prowadzi do uśmierzenia bólu.
Miejscowa terapia podczerwienią przy pomocy lamp generujących fale o długości od 2 do 25 mikronów stosowana jest w celach leczniczych i do łagodzenia bólu przez ponad 40 uznanych chińskich instytutów medycznych.
5. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego zwiększa krążenie krwi. Podgrzewanie jednego obszaru ciała wytwarza modulowane refleksem substancje rozszerzające naczynia w odległych jego obszarach, nawet przy braku zmiany podstawowej temperatury ciała. Podgrzanie jednej kończyny sprawia, że naczynia w drugiej też się rozszerzają; podgrzanie przedramienia powoduje, że naczynia w obu niższych kończynach również się rozszerzą; podobnie po podgrzaniu przedniej części tułowia, naczynia rozszerzą się także w ręce. Podgrzewanie mięśni przy pomocy promieniowania podczerwonego usprawnia krążenie krwi, jakie można zaobserwować podczas ćwiczeń. Podwyższona temperatura zwiększa krążenie krwi i rozszerza bezpośrednio naczynia włosowate, tętnice i żyły, prawdopodobnie poprzez bezpośrednie oddziaływanie na mięśnie gładkie. Wydzielanie bradykininy w rezultacie aktywności gruczołów potowych skutkuje wydajniejszym krążeniem krwi i rozszerzeniem naczyń krwionośnych. Przekrwienie całego organizmu wraz z następującym podwyższeniem podstawowej temperatury powoduje dalsze rozszerzanie naczyń. Rozszerzanie naczyń jest też następstwem refleksów aksonalnych zmieniających równowagę naczynioruchową.
6. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego wspomaga usuwanie wycieków zapalnych, obrzęku i wysięku. Zwiększone krążenie obwodowe zapewnia transport niezbędny do usuwania obrzęku, co może łagodzić stany zapalne, zmniejszać ból i usprawniać leczenie.
7. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego jest stosowane w terapii nowotworowej. Całkiem niedawno ciepło z podczerwieni zaczęto stosować w terapii nowotworowej. Jest to nowa eksperymentalna procedura, która w niektórych przypadkach jest bardzo obiecująca, o ile jest właściwie realizowana. Amerykańscy naukowcy wolą jednak ostrożne monitorowanie temperatury guza, podczas gdy w Japonii nie wspomina się o takim środku bezpieczeństwa.
8. Ciepło pochodzące z promieniowania podczerwonego pomaga w przypadku urazów tkanek miękkich. Terapia podczerwienią stała się wiodącą terapią w leczeniu urazów tkanek miękkich, przynosząc ulgę w przewlekłych lub nieodwracalnych „permanentnych” przypadkach, jak również przyśpieszając leczenie nowszych urazów. a
Przełożył Michał Fiejtek
Od redakcji:
Niniejszy artykuł został skompilowany i zredagowany na podstawie kilku źródeł internetowych, w szczególności www.bio-mats.com i www.chimachine4u.com.
Przypisy:
1. Według Wikipedii ten zakres promieniowania to nie FIR, ale promieniowanie MIR (mid infrared – średnia podczerwień). Patrz pl.wikipedia.org. – Przyp. red.
2. D.J. Fletcher, „Warming Up to Far-Infrared” („Rozgrzewanie daleką podczerwienią”), Alternative Medicine, nr 39, styczeń 2001; fragment dostępny pod adresem therasauna.com.
3. Dr med. Toshiko Yamazaki, The Scientific Basis and Therapeutic Benefits of Far-Infrared Ray Therapy (Naukowe podstawy i korzyści terapeutyczne z terapii promieniami dalekiej podczerwieni), Human History & Publishing House, Japonia, 1987.
4. Dr med. Justus Lehmann (pod red.), Therapeutic Heat and Cold (Lecznicze ciepło i zimno), Williams & Wilkins, Baltimore, wydanie IV, 1989, rozdział 9.