Należy dodać, że udostępniona w witrynie internetowej CIA 48. strona częściowo ujawnionej historii o Adamie i Ewie autorstwa Thomasa jest przesłonięta rachunkiem za dostawę różnych rzeczy. Zakładam, że to, co Thomas napisał, było zbyt ważne, aby zostało publicznie ujawnione i dlatego zostało ukryte przed opinią publiczną. Rachunek może stanowić subtelną wskazówkę ze strony CIA sugerującą podjęcie przygotowań. Albo… dopatruję się zbyt wielu znaczeń w liście przedmiotów wyszczególnionych na rachunku. Niemniej mając na uwadze konieczność przetrwania przesunięcia biegunów, powodzi i osłabienia pola magnetycznego, nie sposób nie zwrócić uwagi na:

• Nawiązanie do magnetyzmu – magnetyczny uchwyt na klucz… czy chodzi o to, że magnetyzm stanowi klucz?

• Trzy nawiązania do światła – migające światło ostrzegawcze, światło do odczytania mapy oraz podręczna lampa Monoway… Czy to może być „ostrzeżenie”, że będziemy musieli odczytywać „mapę” w trakcie naszego lotu po bezpieczeństwo w jedną stronę (Mono-way)?

• Dwa nawiązania do wody – zraszacz i szczotka do mycia samochodu… Czy należy się przygotować na problemy z wodą?

• Dwa nawiązania do wiercenia otworów – świder i zestaw pił… Czy otrzymujemy podpowiedź na temat budowy podziemnych tuneli?

• Dwa nawiązania do baterii elektrycznych – baterie C i 9-woltowa ładowarka… Czy Ziemia dozna ponownego zasilenia elektromagnetycznego?

Może strzelam w ciemno… Może przykryli 48. stronę przypadkowym kawałkiem papieru, rachunkiem, który leżał akurat pod ręką… albo CIA wybrało ten wykaz celowo…

Jest jeszcze jedna osoba, o której należy wspomnieć, gdy chodzi o zmowę milczenia i zaprzeczanie dowodom związanym ze starożytnymi cywilizacjami i przesunięciami biegunów. To były egipski Minister Starożytności Zahi Hawass. Zaprzeczał wszelkim istotnym faktom, które mogłyby pomóc udowodnić, że piramidy nie zostały zbudowane jako grobowce faraonów i że mają ponad 10 000 lat. Zgodził się na debatę z Grahamem Hancockiem, po czym opuścił ją po kilku minutach dyskusji, gdy zaczęto mówić o Göbekli Tepe i dowodach na istnienie cywilizacji co najmniej 11 000 lat temu.

Hawass powiedział: „Datowanie radiowęglowe jest bezużyteczne. Ta gałąź nauki nigdy się nie rozwinie. W archeologii wyniki datowania radiowęglowego uważamy za fikcję”.⁹

Gdy postęp w analizie mitochondrialnego DNA pokazał, że grupa cudzoziemców (prawdopodobnie ocalałych Atlantydów) pojawiła się nagle w Egipcie, we wschodniej Kanadzie, na Pustyni Gobi i w Pirenejach około 12 000 lat temu, Hawass powiedział: „Nie zawsze jest to dokładne i nie zawsze może być przeprowadzone z sukcesem w odniesieniu do mumii. Dopóki nie będziemy mieli pewności, że te testy są dokładne, nie będziemy ich wykorzystywać w naszych badaniach”.¹⁰

Na konferencji w Kairze 22 kwietnia 2015 roku Hawass kwestionował podziemne odkrycia dokonane przy użyciu radaru i powiedział: „Nie wierzę w radary”.¹¹

Hawass po prostu odrzuca wszelkie naukowe dowody, które podważają wnioski egiptologii głównego nurtu lub przemawiają za bardzo starym wiekiem egipskich zabytków. Zaprzecza nawet istnieniu tuneli i komór pod Sfinksem, chociaż badanie sonarem wykryło komorę pod łapami – dokładnie w miejscu, gdzie według Edgara Cayce’a ma się znajdować wejście do Atlantydzkiego archiwum. W Internecie są dostępne zdjęcia, na których widać Hawassa wchodzącego do szybów przy głowie i z tyłu Sfinksa.

 

 

Zahi Hawass przed wejściem do tunelu przy Sfinksie. (Zdjęcie: Bright Insight, Youtube.com)

 

 

W swojej książce Catastrophobia (Katastrofobia) Barbara Hand Clow napisała: „Krążą uporczywe plotki mówiące, że Egipcjanie prowadzą tajne wykopaliska na terenie całego płaskowyżu Giza i że znaleziono już wiele rzeczy, ale to wszystko trzymane jest w tajemnicy”.¹²

Możemy nigdy nie dowiedzieć się, czy znaleźli tam zapisy lub starożytne zaawansowane technologicznie artefakty, jakie przedstawiono na przykład w świątyni Osireion, albo mapy przedstawiające starożytny świat sprzed ostatniego przesunięcia biegunów (Piri Reis powiedział, że takie oryginalne mapy znaleziono już kiedyś w Egipcie).

Hapgood, Thomas i Hawass to trzy przykłady wskazujące na istnienie zmowy milczenia i zaprzeczanie dowodom na przesunięcia biegunów i istnienie starożytnych cywilizacji… Ten problem dotyczy każdego naukowca, na którego karierę ma wpływ rząd, czy to zatrudnionego bezpośrednio w takich agencjach, jak NOAA, USGS lub NASA, czy też na uczelni uzależnionej od rządowych funduszy.

Gdy odkrywa się części starożytnego równika przecinającego świat albo szczątkowy magnetyzm w skamieniałej lawie pokazujący, że ziemskie bieguny magnetyczne przesuwały się w tempie sześciu stopni na dobę, zapada milczenie, po czym naukowcy podsuwają niepoważne wyjaśnienia, bagatelizując te odkrycia. Gdy co jakiś czas na Syberii znajduje się zamarznięte mamuty z grubymi warstwami tłuszczu i żołądkami pełnymi nieprzetrawionego pożywienia składającego się z letniej roślinności, wciąż serwowane są nam takie filmy, jak Epoka lodowcowa, w których mamuty przedzierają się przez odwieczny lód i śnieg nie zjadając przy tym pięciuset funtów (około 225 kg) roślin stanowiących ich dzienne zapotrzebowanie.

Gdy środek północnoamerykańskiego lodowca znajdował się w Zatoce Hudsona, zaś miejsce, w którym obecnie leży Nowy Jork, pokrywała półtorakilometrowa warstwa lodu, i gdy w miejscu położenia współczesnego bieguna północnego i Syberii było ciepło, praktycznie nikt nie pyta, dlaczego ta czapa lodowa nie znajdowała się na środku bieguna północnego, gdzie jej miejsce. Jak mamuty mogły żyć w północnej Syberii w czasie panującej w Ameryce Północnej epoki lodowcowej?

Jeśli geolodzy i paleontolodzy chcą zachować pracę i nadal otrzymywać dofinansowanie, nie zadają podobnych pytań, ponieważ wiedzą, że prawda podważa teorię globalnej epoki lodowcowej z niskimi temperaturami występującymi na całym świecie. Dowody, które nie pasują do dogmatów nauki głównego nurtu, muszą być ignorowane.

Oczywistym wyjaśnieniem jest to, że do około 13 000 lat temu biegun północny znajdował się na obszarze Zatoki Hudsona i że trwała tam „epoka lodowcowa”, z jaką mamy obecnie do czynienia na Antarktydzie, gdzie właśnie znajduje się teraz jeden z biegunów. Przed Zatoką Hudsona biegun północny znajdował się na Morzu Grenlandzkim a jeszcze wcześniej na pograniczu południowo-wschodniej Alaski i Jukonu. Egipski kapłan Sonchis powiedział greckiemu mędrcowi Solonowi, że takie katastrofy zdarzają się na okrągło „w normalnych cyklach”. Przypomina to powroty „w ustalonych odstępach czasu” Wisznu Niszczyciela.

Na YouTube można znaleźć filmy na temat powtarzających się katastrof zatytułowane „The Galactic Cross is Upon Us” („Galaktyczny krzyż wisi nad nami”) lub „Cosmic Patterns and Cycles of Catastrophe” („Kosmiczne wzorce i cykle katastrof”), z których wiele przywołuje prezentacje Randalla Carlsona poświęcone starożytnej świętej geometrii. Te filmy nieustannie przedstawiają obraz przypominający okrąg i krzyż, w którym okrąg obrazuje trwający 25 920 lat cykl precesji podzielony na dwanaście sekcji lub „Er” trwających po 2160 lat przypisanych zodiakalnym konstelacjom. Pokazują, że prawie wszystkie wielkie masowe wymierania wytyczają oś, której jeden koniec wskazuje gwiazdozbiór Lwa (12 960 lat przed lub po naszym obecnym czasie), w którego erze miało miejsce pięć z ostatnich dziesięciu największych katastrof, a drugi koniec gwiazdozbiór Wodnika, w którego erze doszło do trzech innych kataklizmów. Wnioski i diagramy Carlsona przywodzą na myśl uwagi Platona na temat „wzoru zapisanego w niebiosach, który dojrzą tylko ci, którzy tego pragną”.¹³

Obecnie wkraczamy w Erę Wodnika. Czy chcecie wiedzieć, co nas czeka?

Carlson i wiele innych osób określiło, że te destrukcyjne epizody zdarzają się mniej więcej co 13 000 lat – w połowie liczącego około 26 000 lat cyklu precesji. „Odbywają się według jakiegoś kosmicznego harmonogramu, można by nawet rzec, że w kosmicznym rytmie. Uważam, że jest to jeden z najważniejszych wniosków, jaki można wyciągnąć ze starożytnych tradycji – ów pomiar kosmicznego czasu i to, w jaki sposób odnosi się to do nas na Ziemi”.¹⁴

Przesunięcia biegunów przebijają się ostatnio do opinii publicznej, co widać po coraz większej liczbie artykułów i filmów na ten temat. Tak ważne instytucje, jak Europejska Agencja Kosmiczna sugerują, że możemy znajdować się w początkowej fazie magnetycznego przesunięcia biegunów. Moje badania sugerują, że magnetycznemu przesunięciu biegunów będzie towarzyszyć przemieszczenie skorupy ziemskiej, które zakończy się katastroficznym przeobrażeniem powierzchni Ziemi w XXI wieku.

Dowody geologiczne pokazują, że przesunięcia biegunów zawsze wywoływały ogromne trzęsienia ziemi i tsunami, zmiany w zakresie szerokości i długości geograficznych, masowe wymierania oraz zagłady cywilizacji, po których pozostawały tylko mity i legendy. Miejmy nadzieję, że nasze rządy niedługo ujawnią dowody i rozpoczną przygotowania, które uratują nas i naszych najbliższych. Niezależnie od tego każdy z nas może samodzielnie zacząć przygotować się na to wydarzenie, rozpoczynając od przeprowadzenia własnych poszukiwań.

 

O autorze:

David Montaigne od dziecka był wychowywany w szacunku do starożytnej wiedzy. Jest absolwentem Uniwersytetu Stanowego Pensylwanii i zawodowym elektrykiem. Przez wiele lat przeszukiwał archiwa w Waszyngtonie, Londynie i Watykanie oraz podróżował do wielu starożytnych miejsc i świątyń w Izraelu, Egipcie, Turcji, Grecji, Meksyku i Gwatemali. Obecnie poszukuje odpowiedzi na nurtujące go pytania w bardziej stacjonarny sposób, spędzając większość czasu w swoim domu w okręgu Lancaster w Pensylwanii razem z trójką swoich ciekawskich dzieci, które stale przypominają mu, aby nigdy nie przestał zadawać pytań. Jest autorem takich książek, jak End Times and 2019 (Czasy ostateczne i rok 2019), Nostradamus and the Islamic Invasion of Europe (Nostradamus i islamska inwazja na Europę) oraz Pole Shift: Evidence Will Not Be Silenced (Przesunięcie biegunów – dowody nie zostaną przemilczane).

 

Przełożył Mateusz Szemiot

 

Przypisy:

 1. Albert Einstein napisał wstęp do książki Charlesa Hapgooda Earth’s Shifting Crust: A Key to Some Basic Problems of Earth Science (Przesunięcia ziemskiej skorupy – klucz do niektórych podstawowych zagadnień dotyczących nauki o Ziemi), Pantheon Books, Nowy Jork, NY, 1958.

 2. Izaak Newton, Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Matematyczne zasady filozofii naturalnej), sekcja 1, Prop. 66, Theory 26, Cor. 22, Londyn, 1687.

 3. Charles Hapgood, The Path of the Pole (Droga bieguna), Chilton Books, 1970, s. 40.

 4. Ibid., s. 150.

 5. Ibid., s. 162.

 6. CIA.gov, www.cia.gov.

 7. Ibid.

 8. Chan Thomas, The Adam and Eve Story (Historia Adama i Ewy), Emerson House, Los Angeles, CA, 1965, s. 12.

 9. Scott Creighton, Gary Osborn, The Giza Prophecy: The Orion Code and the Secret Teachings of the Pyramids (Przepowiednia Gizy – kod Oriona i tajemne nauki piramid), Bear & Company, 2012, s. 153.

10. „Unravelling the Mummy Mystery – Using DNA” („Odkrywanie tajemnicy mumii za pośrednictwem DNA”), Egyptology Online, 10 kwietnia 2009, archive.li.

11. Graham Hancock, Robert Bauval, The Message of the Sphinx (Przesłanie Sfinksa), Three Rivers Press, 1996, s. 10.

12. Barbara Hand Clow, Catastrophobia: The Truth Behind Earth Changes (Katastrofobia – prawda o zmianach na Ziemi), Bear & Company, 2001, s. 191.

13. John Michell, The Dimensions of Paradise: Sacred Geometry, Ancient Science, and the Heavenly Order on Earth (Wymiary raju – święta geometria, starożytna nauka i niebiański ład na Ziemi), Inner Traditions, 2008, s. 11.

14. Randall Carlson udzielający wywiadu na filmie w serwisie YouTube, cytowany przez Davida Montaigne’a w książce Pole Shift: Evidence Will Not Be Silenced (Przesunięcie biegunów – dowody nie zostaną przemilczane), CreateSpace, 2018, s. 173.