„Święty Graal” wody

Moje silne dążenie do zrozumienia energii i struktury wody trwa od roku 2003. Od tego czasu ze szczególną uwagą przestudiowałem prace Pollacka, Mae-Wan Ho, Chaplina, Korotkowa oraz wielu innych naukowców i autorów, którzy pisali o samoorganizującej się, krystalicznej strukturze wody. W roku 2010 spotkałem się z grupą naukowców zajmujących się badaniem wody w Wiedniu. Na pożegnanie przekazali mi wiadomość: „świętym graalem” wody jest wytworzenie trwałego ujemnego ładunku (–mV) w wodzie stojącej.

Jest to ważne dlatego, że ujemny ładunek jest naturalną własnością płynącej wody. Kiedy woda jest nieruchoma lub trzymana w zbiornikach bądź prostych rurach, jej ładunek staje się dodatni (+mV). Mając to na uwadze, w roku 2012 opracowałem proste, unikalne urządzenie MEA Water Device (meawater.com) służące do restrukturyzacji wody, które przekształca jej dodatni ładunek na ujemny, przywracając w ten sposób jej naturalną, żywą energię. Ten ujemny ładunek może wynosić od –250 mV do –1,5 V (–1500 mV).

Woda miejska, którą pije większość ludzi, jest dosłownie pozbawiona życia, wręcz martwa, ponieważ posiada dodatni ładunek. W rezultacie organizm musi wydatkować dodatkową energię, aby przekształcić dodatnie ładunki zawarte we wszystkich spożywanych płynach i pokarmach na ładunek ujemny.

Każda komórka w naszym ciele działa na optymalnym poziomie potrzebnym do jej regulacji, leczenia i replikacji przy –50 mV. Kiedy ładunek komórki spada do 0 mV lub przyjmuje wartość dodatnią (np. +30 mV), komórka może stać się chora.

W swoich książkach o wodzie strukturyzowanej Pollack pisze, że protoplazma wody w komórce występuje w formie żelu jako H₃O₂. W latach 1950. Ling opisał różnice we właściwościach fizycznych i chemicznych wody wewnątrzkomórkowej i zewnątrzkomórkowej. Błona komórkowa oddzielająca te formy wody kontroluje wnikanie do komórek białek, wody i jonów mineralnych. Jednak integralność funkcji komórki jest w dużym stopniu zależna od spożycia uporządkowanej, krystalicznej wody, która przekształca się z H₂O do H₃O₂ w komórce. Dlatego nasi przodkowie osiedlali się nad brzegami płynącej wody i pili wodę strukturyzowaną lub syntropiczną.

Spożywanie wody strukturyzowanej wpływa również na płyn rdzeniowy i komunikację pomiędzy szyszynką i przysadką mózgową będąc częścią transmisji elektrycznej pomiędzy tymi gruczołami a układami hormonalnym, immunologicznym i nerwowym oraz wszystkimi komórkami narządów. Woda strukturyzowana zwiększa również spójność przepływu płynu limfatycznego w taki sam sposób, w jaki nasze serce emanuje niezwykle potężne toroidalne pole energetyczne, które umożliwia krążenie krwi przez 160 000 kilometrów naczyń krwionośnych w jednym obiegu. Elektromagnetyczna energia serca wychodzi łukiem z serca i powraca w postaci pola w kształcie torusa będącego najstarszą istniejącą strukturą przypominającą formą obwarzanek. Mówi się, że torus określa działanie świadomości, na przykład świadomości cechującej się geometrią. Energia tego torusa stale się odświeża i wpływa na siebie. Dlatego żywa komórka potrzebuje energii nie tylko do realizacji wszystkich swoich funkcji, ale także do utrzymania swojej struktury. Obejmuje ona wodę strukturyzowaną, składniki odżywcze, minerały, tlen i światło słoneczne.

 

 

Strukturyzowana woda to woda o heksagonalnej, krystalicznej strukturze. Strukturę tę po raz pierwszy sfotografował Bentley pod koniec XIX wieku w płatkach śniegu, a później Emoto w ciekłej wodzie o temperaturze 40 °C i w punkcie przejścia wody w ciało stałe (lód). Te krystaliczne struktury zostały ostatnio sfotografowane i opisane przez Vedę Austin w jej książce The Secret Intelligence of Water (Sekretna inteligencja wody), a także przez fotografa Laurenta Costę.

 

 

Spośród tych elementów główną siłą syntropii (regeneracji i przeciwdziałania starzeniu się) komórki jest woda strukturyzowana. Jest to płynna, krystaliczna inteligencja życia z własną unikalną zdolnością do odbierania, przechowywania i przekazywania informacji. Być może dlatego nasze ciało na poziomie molekularnym to w 99,9 procent woda (zarówno w formie płynnej, jak i żelowej) stanowiąca ponad 70 procent masy ciała.

Nasze obecne rozumienie znaczenia strukturyzowanej wody i funkcji komórek zaczęło się od wczesnych prac takich uczonych, jak Krawkow (lata 1920.), którzy opisali, w jaki sposób biologiczne działanie substancji chemicznych wynika z rezonansu generowanego przez interakcję pól elektromagnetycznych wody z komórkami. W efekcie oznacza to, że jesteśmy żywym prądem elektrycznym, i wyjaśnia, dlatego homeopatia działa (tj. materia przetransformowana w energię elektryczną).

Postępy w fizyce kwantowej doprowadziły Preparatę i Del Giudice’a do wykazania, że interakcja pomiędzy elektromagnetycznym polem próżni fizycznej i materią w stanie ciekłym prowadzi do pojawienia się przestrzeni, w których cząsteczki wody zaczynają oscylować unisono (fazowo) i wchodzą w koherentny stan. Dlatego właśnie woda pełni rolę głównej siły organizującej przyrodę lub jak powiedział kiedyś Szent-Györgyi: „woda jest materią i matrycą życia, jego matką i medium”.

Zdrowie i dobre samopoczucie człowieka jest obecnie stale zagrożone przez zanieczyszczenia (toksyczne chemikalia), promieniowanie, pola elektromagnetyczne, leki (farmaceutyczne i rekreacyjne), żywność o niskiej zawartości składników odżywczych, toksyczny stan wody, utratę kontaktu z naturą, traumę i emocjonalne stresy. Te toksyczne warunki działają na komórki jako siła rozkładająca (entropia lub dysfunkcja) i zmniejszają ich ujemny ładunek. Tej destrukcyjnej sile może przeciwdziałać jedynie nasza siła syntropii w postaci strukturyzowanej wody obfitującej w składniki odżywcze żywności, światła słonecznego, naturalnych częstotliwości przyrody, miłości, radości i nadziei. Na przykład toksyny mogą być zredukowane przez strukturyzowaną wodę w płynących strumieniach i komórkach do neutralnej, nietoksycznej postaci lub pojedynczych pierwiastków (np. stosowana do fluoryzacji toksyna Na₂SiF₆ może zostać przekształcona z powrotem na jej pierwiastki składowe: Na, Si i F).

Komórki mogą ulegać entropii lub syntropii w zależności od diety lub stylu życia. To właśnie zawarta w komórkach żelowa woda ustala charakterystykę tych sił. Zdrowie komórek zależy od tego, którą siłę się zasila.

Sprzęgnięcie jest zasadą fizyki. Definiuje się je jako synchronizację dwóch lub więcej naenergetyzowanych (elektrycznych) rytmicznych cykli. Sprzęgnięcie występuje w chemii, neurologii, biologii, farmakologii, medycynie, astronomii i wodzie. W przypadku wody ujemny ładunek (naturalny stan płynącej wody) może przemieszczać się w przestrzeni i przyciągać wodę naładowaną dodatnio (lub lekko ujemnie). Pod wieloma względami woda jest mistrzem w sprzęganiu świadomości, intencji, muzyki i środowiska. To oznacza, że uporządkowana woda może odbierać, przechowywać (pamięć) i przekazywać informacje. Sprzęgnięcie, w jednej postaci, jest naturalnym procesem przywracania równowagi w naturze (prawo homeostazy lub równowagi w naturze), a w innej może sprawiać, że woda będzie zdegradowana lub nieuporządkowana przez niezdrowe środowisko destrukcyjnego myślenia, sceptycyzmu, pesymizmu, obelżywego języka, metalowej muzyki i promieniowania o wysokiej częstotliwości (miliardów herców) w postaci mikrofal lub innych jego form.

Wszystkie żywe komórki i nieożywione rzeczy mogą pobierać energię z otoczenia. Na przykład holenderski naukowiec Christian Huygens odkrył w roku 1656 podczas pracy nad projektem zegara wahadłowego, że jeśli umieści się dwa niezsynchronizowane zegary obok siebie na ścianie, będą one powoli synchronizować się ze sobą. W rzeczywistości ostateczna synchronizacja była tak dokładna, że nawet z pomocą odpowiednich przyrządów nie udałoby się tego zrobić lepiej. Tak więc środowisko, które tworzymy lub wybieramy do życia, może wpływać na strukturę wody w naszych komórkach. To decyduje o tym, czy mamy doświadczenie afirmujące życie, czy też stopniowo stajemy się zmęczeni, mamy złe samopoczucie, a na koniec chorujemy.