Aspiryna, pierwszy lek tej klasy, istnieje od XIX wieku. Ilu ludzi już zabił?

Inny przydatny wykres porównuje „szacowaną liczbę zgonów spowodowanych w ciągu roku przez NSAID-y, poczynając od roku 1991 z liczbą morderstw popełnianych co roku przy użyciu broni palnej w Stanach Zjednoczonych i z liczbą członków amerykańskich sił zbrojnych, których zabito by w Wietnamie, gdyby wojna była prowadzona w latach 1990., a nie w latach 1961–1972”. Wykres sporządzono przy założeniu linearnego wzrostu liczby zgonów z powodu NSAID-ów, ale rzeczywista ich liczba nie jest znana. Tymczasem Bystrianyk twierdzi, że „16‍ ‍500 zgonów powodowanych rocznie przez NSAID-y należy uważać za bardzo ostrożny szacunek”, ponieważ ta liczba nie obejmuje sprzedaży bez recepty i na receptę w przypadkach innych schorzeń niż zapalenie stawów. Bystrianyk dodaje:

 

Innym ważnym spostrzeżeniem jest to, iż większość ludzi nie zauważa znaków ostrzegających, że te leki są przyczyną wewnętrznych uszkodzeń ich organizmu, które kończą się poważną chorobą leczoną w szpitalu. Jak wynika z danych statystycznych, około 10 procent tych hospitalizacji kończy się zgonem...

Nawet aspiryna, pierwszy środek z grupy NSAID, którą ponad 100 lat temu zsyntetyzował chemik Felix Hoffman z firmy Bayer, nie jest wolna od ryzyka. Biorąc pod uwagę, że jest ona bardzo zalecana jako środek zmniejszający częstość występowania choroby serca, musimy również rozważyć możliwość spowodowania uszkodzeń przewodu pokarmowego.

 

 

 

 

Następnie Roman Bystrianyk cytuje pogląd J. Weila et al. zawarty w artykule „Prophylactic aspirin and risk of peptic ulcer bleeding” („Profilaktyczne podawanie aspiryny i ryzyko krwawienia z wrzodów przewodu pokarmowego”) opublikowanym w roku 1995 w magazynie British Medical Journal:

 

Okazało się, że żadna z dawek aspiryny między 75 mg i 300 mg na dobę, obecnie stosowanych w profilaktyce chorób układu krążenia, nie jest wolna od zagrożenia w postaci spowodowania krwawienia z wrzodów żołądka lub dwunastnicy. Nawet bardzo niskie dawki (75 mg) aspiryny ponoć spowodowały u wolontariuszy krwawienie z żołądka... Każdego roku w Anglii i Walii około 10‍ ‍000 epizodów krwawienia z wrzodu występuje u osób w wieku lat 60 i starszych... Można wywnioskować, że 900 z 10‍ ‍000 epizodów może być związanych i przypisanych do profilaktycznego stosowania aspiryny. Ogólna zmiana na niskie dawki (75 mg) aspiryny nie wyeliminuje ryzyka... [podkreślenie autorki]

 

Co gorsze, według Bystrianyka:

 

Niestety, ryzyko hospitalizacji i śmierci nie jest jedyną możliwością wynikającą z przyjmowania tego typu leków. Inne badania wskazują również, że ryzyko wystąpienia zastoinowej niewydolności serca w czasie używania leków z grupy NSAID jest dość znaczna. Jeden z autorów sugeruje, że liczba zgonów może być podobna do tej, jaka jest obserwowana przy krwawieniu z przewodu pokarmowego. Jeśli tak, liczba zgonów przypisywanych NSAID-om wzrośnie dramatycznie z już i tak dużej liczby wynoszącej 16‍ ‍500.

 

Źródłem tych danych jest artykuł „Consumption of NSAIDs and the Development of Congestive Heart Failure in Elderly Patients” („Zażywanie leków typu NSAID i rozwój zastoinowej niewydolności serca u pacjentów w podeszłym wieku”) autorstwa J. Page’a i D. Henry’ego opublikowany w roku 2000 w Archives of Internal Medicine.

Poniższe oświadczenie, które Bystrianyk odnosi do wszystkich leków typu NSAID, w tym do aspiryny firmy Bayer, można równie dobrze odnieść do tego, co stało się w latach 1918–1919, w tym do kompletnej ciszy towarzyszącej aspirynie firmy Bayer i jej generycznym wersjom, którą obwinia się obecnie o uśmiercenie milionów ludzi w latach 1918–1919:

 

Leki z grupy NSAID są naprawdę cichą epidemią. To one spowodowały ogrom bólu i zgonów. Publiczna wiedza o tej tragedii praktycznie nie istnieje, a ogromna ilość informacji pisemnej znajduje się przede wszystkim w istniejących sanktuariach w postaci bibliotek medycznych. Firmy farmaceutyczne nadal promują i sprzedają na całym świecie te toksyczne substancje, zaś agencje rządowe nie zrobiły nic, by ostrzec przed nimi społeczeństwo.

 

Oczywiście, nadal są kontynuowane badania mające na celu ujawnienie zagrożenia, jakie niosą z sobą leki z grupy NSAID. Jedną ze stron internetowych, która śledzi aktualne badania w tym zakresie, jest Pain-Topics.org. W maju 2011 roku dr Stewart B. Leavitt napisał na niej:

 

Wyniki nowych badań sugerują, że nawet krótkotrwałe użycie tych leków przeciwbólowych jest niebezpieczne dla pacjentów uskarżających się na te bóle [zawał serca].

 

Nowe pytania dotyczące pandemii z lat 1918–1919

Te od 20 do 50 milionów zgonów, do których doszło w latach 1918–1919 w rezultacie pandemii „grypy”, bez wątpienia stanowi największą jatrogenną katastrofę w historii ludzkości.

Podczas gdy ta pandemia obnażyła ekstremalną toksyczność głównego farmaceutyku firmy Bayer – aspiryny – ujawniła także coś głębszego – skrajną nieskuteczność syntetycznego leku wytwarzanego przez przemysł na bazie smoły pogazowej w leczeniu choroby. Ta informacja rodzi nowe pytania – nie tylko medyczne, ale również dotyczące władzy i zysku.

Grypa nie była przyczyną zgonów w latach 1918–1919. Chociaż ten artykuł skupił się na dowodach medycznych wskazujących, że kryło się za nimi przedawkowanie aspiryny i powodowane przez nią masowe zakażenia bakteryjne prowadzące do śmiertelnych zapaleń płuc, jest jeszcze w tym wszystkim ważniejsza sprawa, znacznie istotniejsza od samej aspiryny – żądza zysku firmy Bayer.

Te nowe pytania wiążące się z pandemią lat 1918–1919 wymagają odpowiedzi.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski

 

Od redakcji:

Niniejszy artykuł jest zredagowaną wersją publikacji J. Holcombe’a, D. Jacobsona i T. Ruhla, „Bayer and Death: 1918 and Aspirin” („Bayer i śmierć – 1918 i aspiryna”) zamieszczonej na stronie Food Freedom pod adresem foodfreedom.wordpress.com.