Więcej nanocząstek

Opracowano również inne nanocząstki, takie jak złote nanorurki do stosowania w technologicznie zaawansowanej terapii nowotworowej. Owe nanorurki pokazały, że w połączeniu z lekiem hamującym kinazę tyrozynową o nazwie erlotinib doszło do wzmożonej absorpcji i działania antyrakowego (Lam et al., 2014). Inne badanie pokazało, jak złote nanorurki połączone z paklitakselem i micelami chitozanowymi tworzą sprzężone fototermalne i chemoterapeutyczne indukcyjne leczenie komórek nowotworowych (Zhang et al., 2016).

Stosuje się także diamentowe nanocząstki jako nanonośnik leków chemoterapeutycznych oraz ze względu na ich własne trwałe działanie przeciwrakowe. Są one szczególnie skuteczne tam, gdzie guzy zostały usunięte, ale wciąż mogą pozostawać nieprawidłowe komórki. Zakłada się wówczas diamentowe łaty wokół miejsca, z którego usunięto guzy w celu bardziej zlokalizowanej obrony antynowotworowej (Gupta et al., 2017). Tego rodzaju zabiegi były rzekomo dostępne przez dziesiątki lat dla superbogatych ludzi, ale nie dla ogółu społeczeństwa.

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej badania, czy rozsądne jest postulowanie, że C₆₀ lub inne nanomolekuły mogą stanowić synergiczną platformę dla przeciwrakowego ligandu kannabinoidu, anandamidu (Adinfolfi et al., 2013)? Kannabinoidy zawierające CBD są z natury wysoce lipofiliczne. Ta chemiczna struktura sprawia, że CBD nadaje się wraz z nanotechnologiczną platformą transportową do leczenia szerokiej gamy zaburzeń (Bruni et al., 2018).

 

Ponowne odkrycie starożytnej wiedzy

Co zaskakujące, stosowana dzisiaj nanotechnologia przypomina indyjskie terapie przeciwnowotworowe sprzed 4000 lat. W starożytnej medycynie ajurwedyjskiej używano preparatu znanego jako „Ras-rasayan” („wydłużenie życia”), który składał się ze sproszkowanych diamentów, szmaragdów, złota, jadeitu, rubinów i rtęci poddanych bardzo wysokim temperaturom i ciśnieniu, które tworzyły nanocząstki. W zależności od rodzaju nowotworu stosowano różne mieszanki tych pierwiastków i cennych klejnotów. Tajemne metody tworzenia wyciągów z tych substancji były znane jedynie kilku ajurwedyjskim alchemikom wyznaczonym do leczenia królewskiego rodu i najbogatszych. Według historycznych ajurwedyjskich przekazów spisanych w sanskrycie sproszkowana nanortęć (w nietoksycznej postaci) jest uważana za cenną substancję zwalczającą raka (Puri et al., 2003). Często cząsteczki te mieszano z olejem z czarnuszki siewnej (Nigella sativa) i podawano doustnie. Tego rodzaju metody wyraźnie przypominają współczesną nanotechnologię i są nadal stosowane. Połączenie nanocząstek z pochodnymi ziół leczniczych wykorzystywano przez wieki w starożytnej cywilizacji indyjskiej (Rege et al., 1999).

Ponowne odkrycie starożytnej technologii stworzyło nowe wyrafinowane metody transportowania substancji terapeutycznych, takich jak CBD. Dodatkowe aktywowanie nanocząstek z wykorzystaniem wiązek fotonowych i częstotliwości dźwiękowych może jeszcze bardziej zwiększyć wydajność tej metody.

W roku 1896 Nikola Tesla opatentował pierwszy generator ozonu do oczyszczania wody i bezpiecznego leczenia chorób.

 

 

W roku 1896 Nikola Tesla opatentował pierwszy generator ozonu do oczyszczania wody i bezpiecznego leczenia chorób.

 

 

5. Ozonowany olej CBD. Nowa koncepcja ozonowania olejów doprowadziła do powstania produktu wytwarzanego z oliwy znanego pod nazwą „Bioxoil”, który ma silne działanie lecznicze (Carata et al., 2018). Olej CBD zawiera podobne kluczowe struktury kwasów tłuszczowych jak oliwa i dlatego może mieć podobne, jeśli nie silniejsze działanie wzmacniające. Stosowanie ozonowanego oleju CBD może wymagać zmniejszenia dawek. Warto też zauważyć, że mogą występować problemy ze stabilnością długotrwale przechowywanego ozonowanego CBD, gdyż reaktywny tlen ma tendencję do powodowania degradacji molekularnej. Potrzeba dodatkowych badań w celu uzyskania naukowego potwierdzenia jego zalet.

6. Czopki z CBD. Z oleju CBD zmieszanego z masłem kakaowym można wykonać czopki do ewentualnego wprowadzania do odbytu i zamrozić. Czopki należy trzymać w lodówce w celu spowolnienia degradacji molekularnej. Pessaria doodbytnicze mogą łagodzić ból, jak również wiele innych schorzeń. Działanie oleju CBD potwierdzono naukowo w wyniku badań, które wykazały jego skuteczność w łagodzeniu bólu, stanów zapalnych, objawów stwardnienia rozsianego, anoreksji, schizofrenii i innych stanów chorobowych, przy których można wprowadzać nowe metody (Bruni et al., 2018). Tu również potrzeba więcej badań naukowych.

7. Tampony CBD. Najnowszym produktem w Stanach Zjednoczonych są tampony z marihuany. Na razie istnieją dwa rodzaje. Jeden z nich zawiera tylko CBD, a drugi zarówno CBD, jak i THC. Dotychczasowe wyniki potwierdzają łagodzenie głębokiego i pulsującego bólu związanego z menstruacją. Kobiety donoszą, że używając tych tamponów, nie potrzebują już farmaceutycznych leków przeciwbólowych. Ponieważ wciąż nie można wyprodukować tamponu, który jednocześnie miałby właściwości absorpcyjne i uśmierzał ból, te „tampony” z konopi pierwszej generacji są w rzeczywistości czopkami wykonanymi z masła kakaowego. Kobiety stosujące tampony zawierające THC twierdzą, że ich „pochwy mają odlot” i nie odczuwają bólu.

Warto obejrzeć nagranie wideo zamieszczone pod adresem www.youtube.com.

8. Kombinacja CBD i DMSO. DMSO (dimetylosulfotlenek) charakteryzuje się tym, że jest w stanie przenikać przez skórę do narządów. DMSO to łatwo absorbowany katalizator często stosowany w weterynarii i badaniach biologicznych ze względu na swoją zdolność do głębokiego wnikania. Sugerowano, że kiedy dotknie się go palcem, należy go posmakować w ciągu kilku sekund. Ta właściwość może mieć zastosowanie w redukowaniu nieprawidłowości komórek kręgosłupa, bólu, a także w przypadkach nieoperacyjnych. Istnieją jednak ograniczenia w stosowaniu DMSO. Molekuły CBD-DMSO rozpadają się z większą łatwością ze względu na ich niestabilność, co uniemożliwia nawet krótkotrwałe przechowywanie przygotowanej porcji. Konieczna jest większa liczba badań w celu uzyskania dowodów potwierdzających efektywność terapii u pacjentów niekwalifikujących się do operacji oraz badań laboratoryjnych nad ksenotransplantami.

Taką miksturę należy przyjmować w ciągu 10 minut od wymieszania.