LECZENIE KONFLIKTU PSYCHICZNEGO

Głównym zadaniem w każdym przypadku raka jest znalezienie wydarzenia będącego przyczyną szoku emocjonalnego i upewnienie się, że został on wyleczony lub jest w trakcie leczenia. W wielu przypadkach następuje samoregulacja i pacjent cierpi, ale już z powodu efektów fazy zdrowienia. Na przykład ktoś traci gospodarstwo lub interes, ale zaczyna nowe przedsięwzięcie lub oddaje się jakiemuś nowemu hobby. W rezultacie tych wydarzeń może powstać guz, który stopniowo unieczynnia się i ostatecznie zanika zupełnie. Około 40 procent guzów odkrytych podczas rutynowych badań okazuje się być guzami starymi i nieszkodliwymi, to znaczy unieczynnionymi i zwapnionymi. Jednak mogą się one mimo wszystko uaktywnić, jeśli interwencja medyczna wywoła konfliktujący szok strachu przed śmiercią, który pobudzi ten sam lub spowoduje powstanie nowego guza.

W innych z kolei przypadkach oryginalny konflikt może być wciąż aktywny lub może wystąpić drugi aktywny konflikt. Ponieważ nie wiemy, jak się ma sprawa, musimy w każdym przypadku starać się znaleźć oryginalny konflikt i następne, jeśli występują. Musimy sięgnąć wstecz, szczególnie do okresu od jednego do dwóch lat przed wystąpieniem problemu i przeanalizować naszą emocjonalną historię tego okresu, jak również to, co zaszło przedtem i potem. Bardzo pomocne w znalezieniu konfliktujących szoków mogą być medytacje oraz regresja hipnotyczna.

Jeśli po odkryciu treści konfliktu wciąż odczuwamy silną emocjonalną reakcję, możemy być pewni, że nie został on rozwiązany. Jeśli to możliwe, najlepiej jest rozwiązać go w sposób naturalny. I tak na przykład, jeśli przyczyną była utrata partnera, można postarać się o nowego; jeśli nastąpiła utrata dziecka, najlepiej jest postarać się zajść znowu w ciążę (rak przestaje powiększać się po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ ciąża ma większy priorytet) lub adoptować dziecko. Jednak to nie fakt zajścia w ciążę lub posiadania nowego partnera, zwierzaka domowego powoduje uleczenie, ale możliwość pogodzenia się ze stratą, zaakceptowanie jej i życie dalej. Jeśli ktoś nie jest do tego zdolny, nie uzyska korzyści ze znalezienia nowego partnera, dziecka lub zwierzaka i wówczas pomocy takiej osobie może udzielić dobry terapeuta.

Jeśli naturalne rozwiązanie nie jest możliwe i nie ma dostępu do terapeuty, należy zastosować sterowane wyobrażanie – samotnie lub z pomocą partnera bądź bliskiego przyjaciela. W stanie pełnej relaksacji należy odtworzyć i raz jeszcze przeżyć konflikt z taką wyrazistością, na jaką nas tylko stać, a następnie podstawić pożądane lub przynajmniej możliwe do zaakceptowania jego zakończenie. Należy wręcz stworzyć to nowe zakończenie, tak wyraziście i szczegółowo, jak to tylko możliwe, zobaczyć je, poczuć, a nawet usłyszeć i powąchać. Przeżycie będące źródłem problemów może również rzutować na pewne nie związane z tym wspomnienia, na które możemy obecnie reagować alergicznie. Należy przezwyciężyć to w ten sam sposób przy pomocy sterowanych wyobrażeń.

Jeśli żadna z tych metod nie jest możliwa, ponieważ z jakichś powodów mamy odczucie, że musimy kontynuować nasze obecne obowiązki lub tę ciężką próbę, wówczas pomóc może jedynie głębokie duchowe zrozumienie i akceptacja. W każdym przypadku należy być świadomym swoich słabości i unikać kolejnych konfliktujących szoków – jeśli już jednak przydarzy się nam jakiś, należy się go pozbyć najszybciej jak to tylko możliwe.

Jestem również głęboko przekonany, że wszystkie aktywne konflikty ulegną zamknięciu i rozpocznie się faza zdrowienia, jeśli będziemy zdolni do uczucia miłości i wybaczenia, które wypromieniujemy na innych, zwłaszcza na tych, którzy według nas uczynili nam zło. Możemy jeszcze bardziej złagodzić fazę zdrowienia, jeśli będziemy pewni, że będzie ona krótka i łagodna i doprowadzi do pełnego wyzdrowienia.

Jak utrzymuje dr Hamer, zwierzęta żyjące na wolności zapadają na raka w wyniku takich samych szoków jak my, jednak 80–90 procent z nich przeżywa i niewiele zauważa, ponieważ faza zdrowienia przebiega u nich w sposób naturalny. Te, które umierają, to przeważnie osobniki stare, które nie potrafią rozwiązać konfliktu na wzór odzyskania swojego terytorium poprzez odebranie go rywalowi lub zrodzenie nowego potomka w miejsce utraconego.

Inaczej jest w naszym społeczeństwie, gdzie naturalny przebieg procesu zdrowienia jest zazwyczaj zakłócany. Najczęściej wszystko zaczyna się od przyjmowania środków uspokajających i antydepresyjnych w trakcie trwania fazy aktywnego konfliktu, co nie pozwala nam na przeciwstawienie się i odzyskanie naszego terytorium. Może to doprowadzić do diagnozy raka, która spowoduje dodatkowy aktywny konflikt i wszystko może skończyć się przepisaniem morfiny, która totalnie unieczynnia reakcje organizmu prowadzące do ozdrowienia.

Mimo iż dr Hamer nie uważa, aby zdrowe pożywienie, remedia, oczyszczanie lub higieniczny tryb życia mogły wyprowadzić nas z raka, zgadza się, że mogą być one bardzo pomocne w przetrwaniu gehenny fazy zdrowienia.

W rzeczywistości dr Hamer uważa, że wszystkie choroby mają dwie fazy: początkową z aktywnym konfliktem, po której następuje (jeżeli to możliwe) faza zdrowienia, która odwraca program aktywnego konfliktu. W rzeczywistości nie nazywa już tego chorobami, ale specjalnymi biologicznymi programami. Mówi się, że pracował z 31 000 pacjentów i okazało się, że jego teorie potwierdziły się w każdym przypadku bez wyjątku. Dr Hamer utrzymuje, że Nowa Medycyna odnotowuje w 95 procentach przypadków sukces w odwracaniu procesu rakowego, jeśli prowadzony jest on w idealnych warunkach, które oznaczają wczesne rozwiązanie konfliktu, brak nowych konfliktów i niewtrącanie się medycyny konwencjonalnej. Zdarza się również, że wielu pacjentów z zaawansowaną postacią raka bywa niezdolnych do rozwiązania swoich konfliktów lub dokonuje tego zbyt późno – w rezultacie w tych przypadkach proces leczenia może być nieudany.

 

OSKARŻENIE DRA HAMERA

Firma Siemens, producent sprzętu do komputerowej tomografii, niezależnie zweryfikowała istnienie Skupisk Hamera w mózgu. Co więcej, w roku 1998 Uniwersytet Trnawski w Słowacji potwierdził diagnostyczną wartość Skupisk Hamera, a mimo to dr Hamer stanął przed wyjątkowym oskarżeniem.

Zgodnie z niemieckim prawodawstwem prawo wykonywania zawodu lekarza może być cofnięte, jeśli u lekarza wystąpi uwstecznienie zdolności umysłowych. Właśnie te przepisy w roku 1986 zastosował niemiecki sąd rejonowy w celu pozbawienia dra Hamera prawa do wykonywania zawodu lekarza. Jako dowód na rzekomo niezadowalający stan jego umysłu sąd podał opór przeciwko wyrzeczeniu się jego teorii i złożeniu przysięgi, że podporządkuje się zasadom medycyny konwencjonalnej.

Co gorsze, sąd odkrył, że jest on niezdolny do nawrócenia się na zasady medycyny konwencjonalnej, ponieważ jeszcze miesiąc przed rozprawą próbował przekonać zespół dostojnych profesorów o poprawności swoich teorii! Rok później ten sam sąd zażądał od niego poddania się badaniu psychiatrycznemu, które miałoby ustalić poziom jego możliwości umysłowych, na co dr Hamer nie wyraził zgody. Wyznaczony przez sąd psychiatra określił go bez widzenia się z nim jako psychopatę!

W roku 1997 dr Hamer został aresztowany i przez 18 miesięcy więziono go na mocy niejasnego prawa dotyczącego stosowania naturalnych terapii, które wprowadzono za czasów Hitlera w celu gnębienia Cyganów. Jego przestępstwo polegało na udzieleniu bezpłatnej porady lekarskiej kilku osobom, które prosiły go o to. Oskarżyciel publiczny stwierdził otwarcie, że należy zastosować wszelkie możliwe środki w celu usunięcia go ze społeczeństwa. Proszę porównać to z trzynastoletnią zwłoką w rozpoczęciu procesu zabójcy jego syna i wyrokiem sześciu miesięcy więzienia w zawieszeniu. Tak łagodny wyrok wynikał zapewne z tego, że zabójcą był książę Savoyu, syn ostatniego króla Włoch.