Jak pisze kanadyjski badacz i działacz klimatyczny Cory Morningstar w doskonałej serii postów, kryje się za tym sieć interesów powiązana z amerykańskim inwestorem i niezwykle bogatym spekulantem klimatycznym, Alem Gore’em, przewodniczącym grupy Generation Investment.

Wspólnik Gore’a, były urzędnik Goldman Sachs, David Blood, jest, jak wcześniej wspomniałem, członkiem TCFD utworzonej przez BIS. Greta Thunberg oraz jej 17-letnia przyjaciółka z USA, Jamie Margolin, zostały wymienione jako „specjalny doradca i powiernik ds. młodzieży” szwedzkiej organizacji pozarządowej „We Don’t Have Time” („Nie mamy czasu”) założonej przez jej dyrektora generalnego Ingmara Rentzhoga.

Rentzhog jest jednym z liderów przedsięwzięcia Climate Reality Project Ala Gore’a i członkiem Grupy Zadaniowej ds. Europejskiej Polityki Klimatycznej. W marcu 2017 roku Al Gore szkolił go w Denver i w czerwcu 2018 roku w Berlinie. Climate Reality Project jest partnerem organizacji „We Don’t Have Time”.

Kongresmenka Alexandria Ocasio-Cortez, która w pierwszych dniach pobytu w Kongresie Stanów Zjednoczonych narobiła ogromnego szumu, prezentując „Zielony Nowy Ład” mający całkowicie przeorganizować gospodarkę USA kosztem przypuszczalnie 100 bilionów dolarów, również korzysta z fachowego doradztwa. Ocasio-Cortez otwarcie przyznała, że kandydowała do Kongresu za namową grupy zwanej Justice Democrats. W jednym z wywiadów powiedziała:

 

Nie podjęłabym się działania, gdyby nie wsparcie Justice Democrats i Brand New Congress. No cóż, w rzeczywistości to były… to były głównie te organizacje, to była JD i to była również Brand New Congress, które poprosiły mnie, abym ubiegała się o mandat. To one zadzwoniły do mnie półtora roku temu…

 

Teraz jako kongresmenka Ocasio-Cortez ma wśród swoich doradców współzałożyciela Justice Democrats, Zacka Exleya.

 

 

Kongresmenka z Nowego Jorku Alexandria Ocasio-Cortez podczas wystąpienia na SXSW 2019. (Zdjęcie: Ståle Grut/NRKbeta)

 

 

Exley był członkiem Fundacji Społeczeństwa Otwartego i zdobył fundusze między innymi od niej i od Fundacji Forda na stworzenie poprzednika Justice Democrats w celu rekrutacji wybranych kandydatów na urząd.

 

Prawdziwa Agenda ma charakter gospodarczy

Związek największych światowych grup finansowych, banków centralnych i globalnych korporacji z obecnym dążeniem do realizacji radykalnej strategii klimatycznej w celu porzucenia gospodarki opartej na paliwach kopalnych na rzecz niejasnej, niewyjaśnionej zielonej ekonomii wydaje się w niewielkim stopniu wynikać z prawdziwej troski i pragnienia stworzenia na naszej planecie czystego i zdrowego środowiska do życia. Jest to raczej program ściśle związany z Agendą 2030 ONZ na rzecz „zrównoważonej” gospodarki mający na celu wygenerowanie bilionów dolarów nowych zasobów przeznaczonych dla globalnych banków i gigantów finansowych, którzy stanowią prawdziwe mocarstwa rządzące światem.

W lutym 2019 roku po wystąpieniu Grety Thunberg w Komisji Europejskiej w Brukseli ówczesny przewodniczący Komisji Europejskiej, Jean-Claude Juncker, po szarmanckim pocałowaniu jej ręki wydawał się prawdziwie zmotywowany do działania. Powiedział jej i prasie, że UE powinna wydać setki miliardów euro na walkę ze zmianami klimatu w następnych 10 latach.

Juncker zaproponował, aby w latach 2021–2027 „co czwarte euro wydane w ramach budżetu UE przeznaczono na działania mające na celu łagodzenie zmian klimatu”.

Przebiegły Juncker nie powiedział, że ta decyzja nie ma nic wspólnego z prośbą młodej szwedzkiej aktywistki i że została podjęta w porozumieniu z Bankiem Światowym przed rokiem, 26 września 2018 roku, na szczycie One Planet Summit wspólnie z Fundacjami Bloomberga, Światowym Forum Ekonomicznym i innymi uczestnikami. Juncker sprytnie wykorzystał uwagę mediów zainteresowanych młodą Szwedką, aby promować swój program klimatyczny.

17 października 2018 roku, kilkanaście dni po zawarciu porozumienia przez UE na szczycie One Planet Summit, UE Junckera podpisała protokół uzgodnień z Breakthrough Energy Europe (BEE), zgodnie z którym korporacje skupione w BEE będą miały preferencyjny dostęp do wszelkiego finansowania.

Wśród członków BEE są Richard Branson z Virgin Air, Bill Gates, Jack Ma z Alibaby, założyciel Facebooka Mark Zuckerberg, JKM książę Al-Walid ibn Talal, Ray Dalio z Bridgewater Associates, Julian Robertson z giganta funduszy hedgingowych Tiger Management, założyciel Carlyle Group David Rubenstein, George Soros, prezes Soros Fund Management LLC, oraz Masayoshi Son, założyciel SoftBank z Japonii.

Nie dajcie się nabrać. Kiedy najbardziej wpływowe międzynarodowe korporacje, najwięksi inwestorzy instytucjonalni na świecie, w tym BlackRock i Goldman Sachs, ONZ, Bank Światowy, Bank Anglii i inne banki centralne z BIS, biorą się za finansowanie tak zwanej zielonej agendy, zwanej Zielonym Nowym Ładem czy coś w tym rodzaju, to znaczy, że czas zacząć szukać prawdziwego planu kryjącego się pod płaszczykiem publicznych kampanii prowadzonych na rzecz klimatu.

Z tych działań wyłania się obraz dążeń do finansowej reorganizacji światowej gospodarki pod pozorem troski o klimat – coś, z czym Słońce i jego energia mają o wiele więcej wspólnego, niż miała kiedykolwiek ludzkość – aby przekonać nas, zwykłych ludzi, do złożenia ogromnej ofiary w celu „ratowania naszej planety”.

W roku 2010 szef Grupy Roboczej III Międzyrządowego Zespołu ONZ do spraw Zmian Klimatu (Intergovernmental Panel on Climate Change; w skrócie IPCC), dr Ottmar Edenhofer, powiedział jednemu z dziennikarzy:

 

…Trzeba jasno powiedzieć, że de facto redystrybuujemy światowe bogactwo poprzez politykę klimatyczną. Trzeba pozbyć się złudzeń, że międzynarodowa polityka klimatyczna jest polityką środowiskową. To już prawie nie ma nic wspólnego z polityką środowiskową, z problemami takimi, jak wylesianie lub dziura ozonowa.

 

Od tego czasu strategia polityki gospodarczej stała się znacznie bardziej rozwinięta.

 

O autorze:

F. William Engdahl jest amerykańsko-niemieckim dziennikarzem, pisarzem, historykiem, badaczem i wykładowcą ekonomii. Urodził się w USA, ale mieszka we Frankfurcie w Niemczech. Jest współpracownikiem Centrum Badań nad Globalizacją w Montrealu w Kanadzie. Pisze na takie tematy jak wojny, zagadnienia dotyczące ropy naftowej, geopolityka, ekonomia, GMO, rolnictwo, GATT, WTO itp. Jest autorem takich książek, jak Myths, Lies and Oil Wars (Mity, kłamstwa i wojny o ropę naftową), Gods of Money: Wall Street and the Death of the American Century (Bogowie pieniądza – Wall Street i zmierzch amerykańskiego stulecia), Full Spectrum Dominance: Totalitarian Democracy in the New World Order (Wszechstronna dominacja – totalitarna demokracja w Nowym Porządku Świata), Seeds of Destruction: The Hidden Agenda of Genetic Manipulation (Nasiona destrukcji – skryty cel genetycznych manipulacji), i A Century of War: Anglo-American Oil Politics and the New World Order (Wiek wojny – anglo-amerykańska polityka w sprawie ropy i Nowy Porządek Świata). Dotychczas w Nexusie ukazały się trzy artykuły jego autorstwa: „Bill Gates, szczepionki i depopulacyjny spisek” (73), „Manipulacje Monsanto w sprawie GMO” (nr 90) i „Rychła katastrofa spowodowana przez wydobywanie gazu łupkowego” (nr 91). Skontaktować się z nim można oraz uzyskać dalsze informacje na jego temat, odwiedzając jego stronę internetową zamieszczoną pod adresem www.engdahl.oilgeopolitics.net.

 

Przełożył Jerzy Florczykowski